Dit is hoe we de wooncrisis wél kunnen oplossen!
Begin november brachten twee Princeton-economen een onderzoek uit over gezondheid en sterftecijfers in de Verenigde Staten gedurende een periode van 15 jaar. Verrassend genoeg was het sterftecijfer bij elke demografische groep van raciale en leeftijdsgroepen terechtgekomen, afgezien van één: blanken van middelbare leeftijd. Met name blanke mensen van middelbare leeftijd met een middelbare schoolopleiding of minder zagen een stijging van bijna 22 procent sinds 1999. De toename was zo scherp dat het algehele sterftecijfer voor alle blanke Amerikanen op middelbare leeftijd verhoogde.
De studie stuurde schokgolven door de academische gemeenschap, maar misschien nog meer onverwacht was de uitstorting van sympathie en ondersteuning van het gegenereerde artikel; in een tijdperk waarin online commentaarsecties het tekstuele equivalent zijn van een giftige afvalstortplaats, waren de mededogende reacties zo overweldigend dat ze hun eigen vervolgartikel rechtvaardigden.Lezers hebben honderden reacties geplaatst, hun eigen ervaringen gedeeld, soortgelijke problemen van vrienden en familieleden doorgegeven en in het algemeen empathie en begrip geboden.
Bijzonder opmerkelijk is hoe deze sterfgevallen plaatsvonden: het grootste deel van de verhogingen wordt gedreven door alcoholisme, drugsverslaving en zelfmoord. In alle groepen zijn sterfgevallen van deze typen vaak gekoppeld aan een depressie die vaak wordt veroorzaakt door slechte gezondheid en / of slechte economische omstandigheden. Hoewel de uitgevers van de studie zeggen dat ze de oorzaak niet volledig kunnen verklaren, is het niet moeilijk om te theoretiseren waarom deze specifieke demografische groep te maken heeft met versnelde tarieven.
Sinds de Tweede Wereldoorlog heeft een bepaalde blue-collar-versie van de American Dream vastgesteld dat iedereen die bereid is hard te werken en uit de problemen te blijven in staat moet zijn om een stabiel, misschien zelfs comfortabel leven in de middenklasse te leiden. Het is het soort Amerika waar Bruce Springsteen of Bob Seger over zong: sta 's morgens op, kapseist je in de fabriek, koop een huis, steun een gezin en ga een beetje vissen in het weekend. Herhaal dit 30 jaar lang, en boem, je hebt een leuke pensionering, kleinkinderen en meer vissen als je geluk hebt.
Die droom is de afgelopen veertig jaar uitgehold, en kwam bijna volledig ten einde na de economische ineenstorting halverwege de jaren 2000. Blue-colour jobs, met name middle-class blue-collar jobs, zijn aan een constante snelheid aan het verdwijnen. En zelfs dan zijn de lonen en uitkeringen gestagneerd of gedaald in vergelijking met een sterke stijging van de kosten van levensonderhoud. Het is een zware valstrik: te weinig verdienen voor een hypotheekbetaling, hoger onderwijs of gezondheidszorg, maar te veel inkomsten verdienen om een vorm van financiële hulp te ontvangen.
Zelfs voor die functies betekent een toestroom van jongere, meer opgeleide werknemers die nu gedwongen zijn om voor die posities te concurreren, de waarschijnlijkheid van oudere werknemers - die aan de top van de loonlijst staan, maar te ver weg van hun pensioen (als hun pensioensparen niet al verdwenen in een rookwolk) - zullen waarschijnlijk worden vervangen door jongere werknemers die theoretisch efficiënter zullen werken voor minder loon. Voor werknemers van middelbare leeftijd, het verlies van financiële zekerheid komt met de wetenschap dat hun meest productieve jaren voorbij zijn.
Het resultaat is dat, ongeacht leeftijd, ras of geslacht, werkloosheid en gebrek aan werkgelegenheid letterlijke moordenaars zijn. Studies die teruggaan tot de jaren 1960 koppelen financiële stress aan alles, van alcoholisme tot hartziekte. Hoe moeilijker het financieel wordt, hoe meer gezondheidsproblemen je waarschijnlijk zult hebben. Mensen die zes maanden of langer werkloos zijn, hebben twee keer zoveel kans om een klinische depressie te ontwikkelen of angststoornissen te verlammen.
De stress van financiële problemen wordt veel te vaak verergerd door zaken als gebrek aan toegang tot medische behandeling, slecht dieet (goedkoop eten is zelden gezond voedsel), en wenden zich tot minder dan gezond "stress-reliëf" gedrag zoals roken, drinken en gokken. Hoe meer gezondheidsproblemen, vooral voor werknemers ouder dan 50 jaar, hoe moeilijker het is om weer personeel aan te trekken; studies laten zien, hoe langer een persoon buiten de arbeidsmarkt blijft, hoe moeilijker het is om opnieuw te worden ingehuurd. Werkloosheid leidt letterlijk tot werkloosheid. Het is een cyclus die vaak doorgaat totdat die cyclus eindigt in een volledige neerwaartse spiraal.
Dus als samenleving zijn we eindelijk klaar om te erkennen dat werkloosheid en werkloosheid niet alleen economische indicatoren zijn, maar ook een kwestie van gezondheid en sterfte?
Het is belangrijk erop te wijzen dat terwijl de witte sterftecijfers op middelbare leeftijd stijgen, ze nog steeds ver onder sterftecijfers voor zwarten met vergelijkbaar onderwijs. Niet toevallig, terwijl de werkloosheidscijfers omhoog zijn gegaan voor blanke blanken van middelbare leeftijd, hebben zwarten van dezelfde leeftijdscategorie bijna twee keer zoveel kans werkloos te zijn. Het punt is, de academische schok en uitstorting van sympathie met betrekking tot de Princeton-studie is een goed ding, maar het kan minder een functie zijn van de correlatie van werkloosheid met gezondheid en sterfte - zoals eerder opgemerkt, het bewijsmateriaal is al meer dan een halve eeuw gedocumenteerd - maar eerder om wie het correleert.
Heroïneverslaving begint een "probleem te worden dat genezen moet worden" eerder dan een "misdaad om vervolgd te worden" nu heroïne een voorkeursmedicijn is voor witte kinderen uit de middenklasse. Misschien dat het taggen van 'blanke mensen van middelbare leeftijd' op de bekende link tussen financiële stress en sterfte een signaal kan zijn voor een verandering in onze aanpak van hoe we de werkloosheid aanpakken. Misschien kan het zelfs beginnen te veranderen hoe we de werklozen beschouwen; ze te zien als ongelukkige mensen die een beetje compassie zouden kunnen gebruiken in tegenstelling tot slechte lui die onze minachting verdienen.
De frustratie over wanneer mensen een probleem bepalen, wordt een probleem dat de moeite van het oplossen waard is, ondanks dat niemand zou vroegtijdig moeten sterven vanwege het niet kunnen vinden van een baan. Niemand. Uiteindelijk is elke manier om dat te voorkomen, van wie het ook is, een goede zaak.
Zijn e-sigaretten slecht voor het milieu? Een deskundige van de volksgezondheid weegt
De milieu-impact van niet-recycleerbare koffiecapsules liet Keurig-uitvinder John Sylvan diep betreuren met zijn uitvinding. Terwijl het debat over e-sigaretten voortduurt, maken regelgevers voor de volksgezondheid zich zorgen over meer dan of de populaire uitvinding een toegangspoort tot sigarettenrook in tieners is.
Magic Mushrooms, hoog in het vaandel voor het behandelen van depressie en angst, krijgen een schaal
Het therapeutische gebruik van hallucinogenen groeit, maar het verzamelen van wetenschappelijke gegevens over ~ mystieke reizen ~ is niet altijd gemakkelijk. Om het proces eenvoudiger te maken, heeft een team van psychiaters van de Johns Hopkins University een gestandaardiseerde enquête ontwikkeld voor het meten van psychedelische ervaringen die worden veroorzaakt door paddo's. Psilocybine is ...
Omgaan met de werkloosheid van een partner: do's en don'ts
In een tijdperk waarin niets vrij komt, is werkloosheid een van de slechtste situaties waarin je je bevindt. Dus wat moet je doen als je partner zich in die situatie bevindt?