Hoe 'vreemdere dingen' de leegte creëerden met Old School Effects

Natuurlijk, fans schreeuwen om Netflix om een ​​tweede seizoen van zijn nieuwste hit, de Spielbergian-bovennatuurlijke thriller, aan te kondigen. Stranger Things, maar het eerste seizoen is nog vers in ons geheugen en zeer de voortzetting van discussie waard.

Er zijn een hoop fascinerende details in de show. We hebben al gesproken over Winona Ryder's gekke maar verzekerde comeback-uitvoering, de manier waarop de makers Matt en Ross Duffer het hoofdmonster van de show pesten, hoe ze de hoofdpersonages laten zien met behulp van Kerkers en Draken, en de overlopende jaren '80 genre-referenties verpakt in elke aflevering, maar daar blijft het niet bij.

Een van de meest gedenkwaardige details van de sci-fi, op overheidsexperimenten gebaseerde waanzin, is toevallig het meest eenvoudig. Wanneer telekinetische redder Elf (Millie Bobby Brown) in een sensorische depriveertank ligt en haar mentale krachten gebruikt om zichzelf in de leegte te projecteren, een zwart tijdruimtepacuum dat de echte wereld en de alternatieve dimensie van de show, de omgekeerde dimensie, met elkaar verbindt, een paar grote overdreven CGI-trucjes. In plaats daarvan zorgden de Duffers ervoor dat dingen eenvoudig blijven.

"Wat we probeerden te doen, was met een visuele voorstelling komen om in het hoofd van Eleven te zijn", vertelde de maker en regisseur van de serie, Ross Duffer omgekeerde. "We wilden dat op een heel eenvoudige manier overbrengen, wat uiteraard geen zware VFX zou zijn."

Voor de twee broers was het een gelegenheid om de budgetbeperkingen van de eerstejaarsstudies in hun voordeel te gebruiken, en tegelijkertijd hulde te brengen aan een hedendaagse film waar ze van houden. "Ik denk dat het een van die dingen is waar de beperkingen van het tv-schema en het budget ons creatiever hebben gemaakt," zei Ross Duffer. "Mensen online hebben vergelijkingen gemaakt met Onder de huid, wat een voor de hand liggende verwijzing naar ons was. Het is een mooie film. "Hij legde uit, refererend aan vergelijkbare scènes in de experimentele sciencefictionfilm van de Britse filmmaker Jonathan Glazer uit 2013, waarin het onbekende karakter van Scarlett Johansson haar nietsvermoedende slachtoffers lokt.

"Echt wat het is, is slechts een centimeter water op de grond en dan hingen we gewoon zwarte gordijnen op om alles te omringen," zei Matt Duffer. "Dan zijn we opeens in Elf's hoofd. Het is gaaf hoe je iets kunt bereiken waarvan je zou denken dat het zo'n groot idee zou zijn op zo'n eenvoudige manier."

Hoewel de gelijkenis overduidelijk is - een vrouwelijk personage dat gebruikmaakt van een volledig verduisterd gebied om ergens te ontdekken dat leeg lijkt te zijn van tijd en ruimte - vertelden de gebroeders Duffer omgekeerde ze gebruikten een dergelijke compacte en praktische aanpak omdat ze niet wilden dat hun hele op sci-fi gebaseerde verhaal te gedetailleerd werd. Dat geldt voor de belangrijkste scènes in de leegte tot de openingsreeks die elke aflevering van de show of 'hoofdstukken' introduceert.

"The Void was een geweldige manier om een ​​abstract en soort bizar idee te portretteren, maar wat we probeerden te doen met de show was teruggaan naar het idee dat simple beter kan", legde Ross uit. "Zelfs in onze titelreeks - in tegenstelling tot het proberen om deze enorme shows of grote films met uitgebreide sequenties op te stellen, ging het altijd over teruggaan naar de eenvoud van iets dat je niet kon doen voordat je grote CG-effecten had."

Het is duidelijk dat de Duffers geïnspireerd waren door de films en tv-shows die ze graag zagen opgroeien, maar ze slaagden erin om die liefde voor speelfilms om te zetten in een meer eigentijdse manier van kijken naar tv-shows zoals Stranger Things.

"We zijn filmjongens, dus we zijn altijd benaderd Stranger Things als een grote acht uur durende film, "vertelde Ross Duffer omgekeerde. "We begonnen enthousiast te raken door filmmakers die naar de televisie gingen en heel filmische verhalen vertelden zoals David Fincher of Steven Soderbergh of Cary Fukunaga. Dat zette ons aan het praten over hoe televisie de plaats was waar meer originele verhalen verteld mochten worden, en dat deed ons nadenken over wat als we teruggingen naar het soort films waarvan we zijn opgegroeid met liefhebben. '

De Duffers wilden altijd dat het Netflix-model daar ideaal voor was Stranger Things, en waren dolgelukkig toen hun deal werd gemaakt voor het streaming-platform omdat het plan was afgestemd op hoe ze het altijd al wilden vertellen Stranger Things verhaal. Het is een throwback-serie met een eigentijdse uitrol.

Elf bang van het donker? Ja, goed. #StrangerThingshttp: //t.co/KHJdzW3IV3

- Stranger Things (@Stranger_Things) 26 juli 2016

"We hebben discussies gehoord over hoe dit zou zijn geweest als een speelfilm of dat het beter per week zou zijn uitgerold", aldus Matt Duffer. "Maar het idee van een vertraging van een week tussen shows was de belangrijkste reden waarom ik niet opgroeide in de televisie. We kwamen pas op tv als we konden beginnen met showen, en aanvankelijk gingen we op de oude school met DVD's van De draad of The Sopranos via de mail met Netflix. Ik krijg het waterkoelereffect dat de weekvertraging heeft, maar voor mij is het lang niet zo effectief."

De broers en zussen van de filmmakers hopen dat ze dezelfde mentaliteit kunnen gebruiken als Netflix had besloten te geven Stranger Things een tweede seizoen. Er is absoluut ruimte voor, want het paar heeft narratieve broodkruimels achtergelaten die kunnen leiden tot een rijke plot in een streaming-vervolg. Maar wat het grotere plaatje betreft, denkt Matt Duffer dat ze in de goede richting gaan. "Misschien is het gewoon mijn brein, maar het helpt me echt om emotioneel betrokken te raken bij een verhaal als ik het sneller kan consumeren," zei hij. "Ik voel me als de old-schoolmanier om televisie te benaderen … die uiteindelijk helemaal zal verdwijnen."