Hoe 'vreemdere dingen' oude gadgets werden herverdeeld tot een krachtig plottoestel

De tween-helden van Stranger Things zijn tech nerds in een tijd voordat Silicon Valley dat cool of financieel leefbaar had gemaakt. Ze bestrijden een wezen uit een andere dimensie, ontketend door een geheim overheidsorgaan dat alleen de technologieën gebruikt die beschikbaar zijn in de eerste Reagan-administratie. Dat is geen klein ding. En dat is het ook niet: de show verandert hardware-nostalgie in een plot-apparaat en apparaten in een essentieel deel van het verhaal.

Het perfecte voorbeeld van hoe de show op een creatieve manier gebruik maakt van verouderde technologie komt in het midden van het eerste hoofdstuk van de show, "The Vanishing of Will Byers." De drie hoofdpersonages ontdekken hun wetenschapsleraar, Mr. Clarke, kocht een Heathkit ham shack radio voor hun viermans AV-club. De drie kinderen die niet zijn gekidnapt door een interdimensionaal wonder op het imposante stuk apparatuur dat op een bureau voor hen ligt. "Wanneer Will dit ziet, blaast hij helemaal van zijn stuk", zegt Lucas, zich niet realiserend wat er met zijn vriend is gebeurd. 'Ik wed dat je hierover met New York kunt praten,' zegt Dustin. "Denk groter, antwoord Mr Clarke. Nadat Lucas's suggestie van ergens zo ver reikend als Californië is weggehaald, dartelt Mike duizelig in: "Australië !?"

De scène stelt de personages voor die ontdekken dat dit nu verouderde stukje technologie hun zeer beperkte wereld kan uitbreiden (wat vreemd zal lijken na de gekte die hen gedurende het hele seizoen het geval is). Maar in het huidige moment vinden moderne kijkers het gewoon grappig om aan te nemen dat de personages niet zomaar iemand kunnen opbellen met een snelle Skype-oproep of FaceTime. Wanneer ze overdreven Australische accenten aanbrengen in de hoop een Aussie te laten reageren - ook al vragen ze dingen als "Eet je kangoeroes als ontbijt?" - voel je je nostalgisch voor een tijd waarin zo'n wereldwijde mindset iets uitmaakte van science fiction.

Het is geen toeval dat de radio uiteindelijk fungeert als een medium waarmee de telekinetische Eleven (Millie Bobby Brown) probeert toegang te krijgen tot de gestrande wil in de dimensie die ze "De ondersteboven" noemen. En het is niet alleen de hamradio. Will probeert ook contact op te nemen met zijn moeder Joyce (Winona Ryder) door zijn stem te channelen via een vaste telefoon.

Het faalt uiteindelijk, maar niet voordat een zwakke transmissie van hun vriend aan hen signaleert dat hij nog steeds leeft. Het geeft ook aan dat het stukje technologie, steentijd volgens hedendaagse normen, verder is gegaan dan elke reeks die de jongens zich maar kunnen voorstellen.

Het tegenovergestelde van dit sentiment, dat de verouderde technologie niets meer te bieden heeft, omdat er nieuwe ontwikkelingen worden ontwikkeld, speelt zich af in de resterende afleveringen van Stranger Things.

In het derde hoofdstuk snelt politiechef Hopper (David Harbour) naar de plaatselijke bibliotheek met zijn plaatsvervanger op sleeptouw om door eindeloze delen van microfiche te kammen, in een zoektocht naar de oorsprong van de regeringsamenzwering in Hawkins.

"We hebben de New York Times, De post, alle grote ", zegt de bibliothecaris, een van Hopper's afgewezen ex-geliefden, nadat hij ze naar de uitgebreide kaartencatalogus van de bibliotheek had gebracht. "Ze zijn georganiseerd per jaar en onderwerp," legt ze uit, voordat ze weigerden om hen te helpen. Het idee is dat Hopper met deze oude methoden moet zoeken naar wat hij zoekt. Het zou simpelweg de dramatische impact verliezen van het vinden van Terry Ives, het moeder- en MK Ultra-testonderwerp dat de sleutel tot alles zou kunnen zijn, als hij vijf minuten zou doen Google zoeken.

Het beste voorbeeld van het dramatische effect van het gebruik van analoge technologie is misschien wel de BMX-achtervolging van hoofdstuk zeven, waarin Mike, El en Dustin van Lucas worden gescheiden, en buiten het medeweten van hen zijn de overheidsstoogs onderweg in typisch boxy-wagens uit de jaren 80 om hun vriend te heroveren met geestelijke vermogens. Gelukkig heeft Lucas een enorme walkie-talkie op zijn fiets vastgemaakt, terwijl Dustin communiceert via een oorschelp met konijnenoor, terwijl de groep door de buitenwijken scheurt en probeert te ontsnappen. De omvangrijke apparatuur herinnert perfect aan het tijdperk, maar helpt ook het moment waarop ze elkaar ontmoeten te versterken. De drie van hen die in hun achtertuin staan ​​met Find My Friends op hun iPhones pakken niet dezelfde slag.

Stranger Things gaat verder dan eenvoudigweg het hebben van deze verouderde objecten daar als kitscherige verwijzingen. Het is iets groters dan Jonathan Byers (Charlie Heaton) die zijn broer een cassette mixtape maakt of hem introduceert bij The Clash op zijn vinyl-draaitafel-hifi-installatie. Al die technologie is er voor een reden.

Het is triest omdat het lijkt alsof moderne technologie niet op dezelfde manier zou kunnen worden gebruikt. Zullen we nostalgisch zijn voor de iPhone op dezelfde manier als, bijvoorbeeld, de roterende telefoon van Joyce? Zullen we even liefhebbend terugkijken op het spelen van meeslepende videogames zoals we doen wanneer Mike en zijn vrienden uitkomen Kerkers en Draken ? Gezien het tempo van technologische vooruitgang, zullen we dit snel genoeg weten. Maar voor nu, start je oude hamradio op en probeer sommige Aussies te vragen wat ze eten voor het ontbijt.