Wat is de groene flits? Wetenschappers zijn nog steeds niet helemaal zeker

Als zeilers de zon onder een vlakke horizon zien zakken, zien ze soms - net bij de laatste seconde - een groene flits. Dit fenomeen staat bekend als "Groene flits" en het vindt in een oogwenk plaats. Kustmensen en bootmensen brengen veel tijd door met proberen een glimp op te vangen van dit mooie, vluchtige licht, dus wat is het verdomme?

Groene flitsen zijn in feite een optische truc veroorzaakt door de atmosfeer van de aarde, die werkt als een zwak prisma. Denk eraan, de lucht is eigenlijk een opeenstapeling van verschillende deeltjes - gassen zoals zuurstof en stikstof, aerosolen zoals water, stof en organisch materiaal. Bij elkaar zorgt al deze materie ervoor dat het licht wordt verspreid en uiteenvalt in verschillende kleuren terwijl het door de atmosfeer beweegt.

Toch zou u een blauwe flitser kunnen verwachten, omdat blauw de neiging heeft om het meest gebroken te worden. Maar in het geval van een zonsopgang of zonsondergang, is blauw verspreid over de gezichtslijn. Wat overblijft is groen, dus dat is wat we uiteindelijk zien. Op heldere dagen met schone lucht, kunt u een stabielere, meer uitbundige groene flits verwachten.

Er zijn eigenlijk vier variaties van groene flitsen die je zou kunnen zien. De eerste is de 'innerlijke-fata morgana flits', die eruit ziet als een afgeplatte ovaal, en meestal verschijnt als het oppervlak warmer is dan de lucht erboven (dus het is het best te zien als je op zeeniveau bent). Dit wordt ook 'laatste glimp van Joules' genoemd: in 1869 schreef de Engelse natuurkundige James Prescott Joule een notitie die een groene flits omschreef als "op het moment van het vertrek van de zon onder de horizon, de laatste glimp blauwachtig gekleurd is groen."

Het tweede type groene flits is de "schijn-luchtspiegeling flits", waarbij de groene kleur een dunne puntige strook lijkt te zijn aan de bovenrand van de zon. Dit gebeurt wanneer het oppervlak kouder is dan de bovenstaande lucht en beter zichtbaar op hogere hoogten.

Een andere groene flits, de "sub-duct flash", treedt op wanneer het bovenste deel van de zon onverklaarbaar groen wordt gedurende bijna een dozijn seconden. Dit gebeurt ook als het oppervlak kouder is dan de lucht. Een subductflits wordt het best waargenomen bij een specifiek, smal hoogteverschil net onder een atmosferisch kanaal, maar dit kan op elke hoogte gebeuren.

Het laatste type flitser is de "groene straal". Een groene lichtstraal verschijnt net voordat de zon opkomt of direct nadat de zon ondergaat en duurt enkele seconden. Je moet in een wazige omgeving op zeeniveau zijn om groene stralen rond te vliegen.

De laatste twee zijn uiterst zeldzaam om te ervaren - ze vormen slechts één procent van de groene flitsrapporten. Bovendien is groene flits nog steeds een vreemd, slecht begrepen fenomeen - het is erg moeilijk om te studeren, en omdat er geen praktische implicaties bekend zijn om meer te leren, is het gewoon een beetje een raar iets dat we niet volledig begrijpen.