The biggest black hole burp, a wobbly Milky Way & Betelgeuse is brighter | Night Sky News March 2020
De ontdekking van zwaartekrachtsgolven was slechts het begin van het voortdurende onderzoek van de mens naar deze vreemde, zwakke signalen. Het Europees Ruimtevaartagentschap was al een aantal stappen vooruit aan het nadenken voordat de aankondiging door LIGO in februari werd gedaan. Daarom lanceerde het in december de LISA Pathfinder - om zwaartekrachtsgolven direct in de ruimte te detecteren en bestuderen. Wat de ESA echter niet verwachtte, was dat LISA gegevensverzamelingsmogelijkheden zou vertonen die niet gerelateerd zijn aan zwaartekrachtsgolfonderzoek. Wetenschappers stellen nu voor om de sonde te gebruiken om micrometeoroïden in een tabel te plaatsen - ruimtesteentjes die zo groot zijn als een knikker of kleiner - die onze satellieten en andere ruimtetuigen bedreigen die momenteel in een baan zijn.
Een enkele asteroïde kan in het vacuüm van de ruimte 22.000 mijl per uur afleggen. Bij die snelheden maakt het niet uit of de rots de grootte heeft van een erwt; het kan nog steeds een immense hoeveelheid schade veroorzaken door onze ruimte hardware of zelfs de ruimtepakken van astronauten die een ruimtewandeling uitvoeren. Maar zwaartekrachtsgolven en micrometeoroïden zijn heel verschillende dingen. Hoe gaan wetenschappers LISA precies gebruiken om rotsen te bestuderen?
Het ruimtevaartuig is uitgerust met een instrument dat gewichtloos binnen zweeft. Het is ontworpen om zeer kleine veranderingen in de ruimtetijd op te vangen - d.w.z. de zeer kleine rimpelingen veroorzaakt door zwaartekrachtgolven, terwijl het rekening houdt met en zich aanpast aan andere externe stimuli. Zoals gerapporteerd door Space.com, NASA-astrofysicus Ira Thorpe, onderdeel van het LISA Pathfinder-team, wil die laatste functie op zijn kop zetten: in plaats van de lawaaierige gegevens weg te gooien, gooit het systeem weg als slechts ongewenste verstoring, verzamelen en gebruiken het om micrometeorieten te tellen.
Ruimtevaartuigen worden voortdurend bedreigd door kleine stenen die met hoge snelheid wegzinken. Grotere ruimtetuigen zoals het ISS zijn uitgerust met een duurzamere bescherming om tranen van micrometeoroïden te weerstaan - maar die bescherming kost veel hogere kosten. Kleinere satellieten, vooral satellieten, die geen ontwijkingsmanoeuvreermechanismen hebben, zijn vrijwel op zichzelf aangewezen.
Dit probleem wordt een nog groter probleem wanneer we overwegen hoe wetenschappers op zoek zijn naar meer en meer lichtgewicht materialen als onderdeel van ruimtevaartuigen. Voorbeeld: Yuri Milner en Stephen Hawking's Breakthrough Starshot-initiatief, dat kleine sensoren met zonnelansen van meterformaat wil plaatsen voor voortstuwing. Die zeilen zullen ongelooflijk dun en licht van gewicht zijn, waardoor het vaartuig sneller door de ruimte kan bewegen, maar ze ook het risico kunnen nemen op catastrofale mislukkingen van slechts een enkele traan of geraakt door een vliegende ruimterots.
Het idee van Thorpe voor LISA zou van onschatbare waarde kunnen zijn voor verkenning van de ruimte onderweg, terwijl we beginnen over te schakelen naar dunnere, lichtere materialen. Als hij zijn voorstel van concept naar realiteit kan duwen, zullen we dat snel genoeg te weten komen.
"Come at Me Bro" Mentality Explained Using Fruit Fly Brains
In een artikel dat donderdag in het tijdschrift "Neuron" werd gepubliceerd, ontdekten wetenschappers bij Caltech dat een klein cluster van neuronen geactiveerd in de hersenen van fruitvliegen wanneer ze elkaar bedreigden. Ze vonden ook dat het activeren van deze neuronen met warmte en licht ervoor kon zorgen dat vliegen elkaar bedreigden.
Wat is het probleem van het geest-lichaam? Waarom psychologen gedeelde vibraties bestuderen
Waarom zijn sommige dingen bij bewustzijn en anderen blijkbaar niet? Wat is de relatie tussen geest en materie? Psychologen hebben de 'resonantietheorie van het bewustzijn' of synchrone vibraties ontwikkeld om meer te weten te komen over het bewustzijn van mensen en zoogdieren.
Wetenschappers bestuderen momenteel een synthetische spier in de ruimte
Sinds april drijft een synthetische spier rond in zero-gravity aan boord van het internationale ruimtestation ISS, en ruimt ruimtestraling op in naam van de wetenschappelijke vooruitgang. Onderzoekers hebben eindelijk aangekondigd dat het volgend maart terug naar de aarde zou komen - acht maanden later dan oorspronkelijk gepland. (Unfortuna ...