MDMA-onderzoek: gebruikers zijn empathischer dan mensen die andere drugs gebruiken

De reputatie van het synthetische medicijn MDMA is drastisch veranderd sinds het in 1985 buiten de wet werd gesteld. Het is momenteel het belangrijkste onderdeel van een Fase III klinische studie voor voedsel- en geneesmiddelenadministratie over het vermogen om de schade veroorzaakt door posttraumatische stressstoornis te genezen bij gebruik naast therapie. Terwijl die onderzoeken aan de gang zijn, proberen wetenschappers de gevolgen op de lange termijn van MDMA te begrijpen en zich voor te bereiden op een toekomst waarin het op grote schaal wordt gebruikt om ziekten te behandelen.

Een studie vrijgegeven dinsdag in de Journal of Psychopharmacology suggereert dat er geen reden is om bezorgd te zijn. Langdurige MDMA-gebruikers hebben een hoger niveau van empathie dan gebruikers op lange termijn van andere drugs. Dit is in tegenstelling tot eerdere onderzoeken die suggereren dat langdurig MDMA-gebruik verhoogde sociale problemen kan veroorzaken. Het is meer bewijs dat MDMA, volgens de auteurs van de studie, veilig kan worden gebruikt als een langetermijnbehandeling die het sociale brein niet schaadt.

"Onze studie suggereert dat milde MDMA-gebruik niet wordt geassocieerd met problemen in hoe we sociaal functioneren," senior auteur en University of Exeter professor Celia Morgan, Ph.D. zei vrijdag. "In plaats daarvan lijkt het mensen empathisch te maken in vergelijking met drugsgebruikers die geen gebruik maken van MDMA, met een suggestie van meer empathie in vergelijking met alcoholgebruikers."

In het onderzoek bestudeerden Morgan en haar team empathie bij 25 mensen die meerdere medicijnen hebben gebruikt inclusief MDMA, 19 mensen die meerdere medicijnen hebben gebruikt maar niet MDMA en 23 mensen die alleen alcohol hebben gebruikt. Andere geneesmiddelen, in dit geval, verwijzen naar ketamine, cocaïne en cannabis, en de deelnemers die MDMA hadden gebruikt waren "langdurig maar milde gebruikers", wat betekent dat ze maar minimaal tien keer MDMA hadden gebruikt. Dit aantal, zo schrijven de onderzoekers, weerspiegelt het aantal doses dat zou worden gebruikt voor medische doeleinden.

Met name de MDMA die door deze deelnemers werd gebruikt, was doses "straat-MDMA" in plaats van farmaceutische MDMA. De eerste is ook bekend als ecstasy en kan variëren in zuiverheid en hoeveelheid in vergelijking met de MDMA die wordt gegeven in door de FDA goedgekeurde onderzoeken.

Het team vroeg alle 67 deelnemers hoe zij hun eigen vermogen om zich in te leven in anderen en hun geschiedenis van drugsgebruik, ervoeren. Vervolgens namen ze allemaal deel aan een gecomputeriseerde taak waarbij ze emoties op de gezichten van mensen moesten identificeren en beschrijven hoe ze zich voelden terwijl ze naar die gezichten keken. Deze taken maten zowel cognitieve empathie - hoe goed men de emoties van anderen begrijpt - en emotionele empathie, de eigenlijke handeling van het ervaren van een emotie, omdat hoe anderen zich voelen.

Uiteindelijk rapporteerden de MDMA-gebruikers zelf een aanzienlijk gevoel van emotionele empathie vergeleken met de andere groepen, wat het team schrijft "suggereert een grotere zorg voor anderen bij deze individuen, in vergelijking met poly-drugsgebruikers die geen MDMA gebruiken." de MDMA-gebruikers hadden ook significant meer cognitieve empathie dan de gebruikers van polydrugs. Deze observaties, zo schrijft het team, zijn het bewijs dat MDMA-gebruikers op lange termijn "een normaal psychosociaal functioneren vertonen met betrekking tot empathie en sociale pijn, en een hogere subjectieve emotionele empathie hadden."

Hoewel het nog steeds niet duidelijk is of de verschillen in empathie kunnen worden toegeschreven aan het gebruik van MDMA of dat mensen die MDMA gebruiken, gewoon meer empathisch zijn, toont het onderzoek aan dat langdurig MDMA-gebruik empathie in het algemeen niet belemmert, wat de belangrijke afhaalmaaltijd is van deze studie.

Wanneer iemand een dosis MDMA neemt, veroorzaakt het medicijn een afgifte van de chemicaliën noradrenaline, dopamine en, belangrijker, serotonine. Wetenschappers hebben zich eerder afgevraagd of langdurig MDMA-gebruik zou resulteren in uitputting van serotonine, waardoor op een plausibele manier een stroomafwaarts effect op empathie en andere sociale processen zou ontstaan. Als dat waar was, zou langdurig gebruik effectief het tegenovergestelde effect van kortdurend gebruik bereiken: tot nu toe hebben onderzoeken naar MDMA aangetoond dat empathie op korte termijn verhoogt en leidt tot verhoogde niveaus van compassie en vrijgevigheid.

Nu, deze studie zegt dat langdurig gebruik hetzelfde kan doen, ongeacht hoe het medicijn serotonine beïnvloedt. Dat zou geweldig nieuws kunnen zijn voor de 7,7 miljoen Amerikanen die PTSS hebben en op zoek zijn naar een zalf.