Onze vroegste jeugdherinneringen zijn waarschijnlijk vals, Said Psychology Study

Weinig dingen zijn malser dan je eerste herinnering aan je jeugd. Misschien was het een wandeling in het park, een moment met een geliefd jeugdhuisdier, of de pure gelukzaligheid van het jodelen in een Walmart. Maar dit jaar hebben psychologen deze beveiligingsdekens weggerukt en vervangen door een harde, peer-reviewed waarheid in Psychological Science: Die vroege herinneringen zijn waarschijnlijk nep.

Zoals Sarah Sloat meldde voor omgekeerde in juli, Martin Conway, Ph.D., professor in de psychologie aan de City University London en Shazia Akhtar, Ph.D., een onderzoeksmedewerker aan de Universiteit van Bradford, begon hun werk door 6.641 "eerste herinneringen" te lezen die werden verzameld uit BBC Radio Four luisteraars. Maar toen ze keken hoe oud de luisteraars waren toen ze deze herinneringen maakten, ze merkten iets vreemds: 2,487 van deze luisteraars zeiden dat deze herinneringen ervaringen codeerden toen ze ongeveer 2 jaar oud waren. 893 van de luisteraars beweerden dat ze afkomstig waren toen ze ongeveer 1 of zelfs jonger waren.

Dit is # 18 ingeschakeld omgekeerde 'S 25 meest verrassende menselijke ontdekkingen gemaakt in 2018..

Het probleem met dit patroon, merkten de onderzoekers op, is dat het op zijn minst neurologisch gezien het is niet mogelijk om een ​​volledig bonafide geheugen te hebben tot de leeftijd van 3-en-een-half. Toen dit papier werd vrijgegeven, legde Conway uit dat voor het vormen van een op volwassenen lijkende herinnering je een volwassen-achtige ervaring van de wereld nodig hebt. Hoe deze herinneringen zich op cellulair niveau vormen, is het onderwerp van voortdurend onderzoek. Deze auteurs van het onderzoek wijzen er echter op dat het vormen van autobiografische herinneringen een type neurologische verwerking vereist dat de meeste 2-jarigen nog niet hebben ontwikkeld.

"Dit is deels te wijten aan het feit dat de systemen die ons in staat stellen om dingen te onthouden, erg complex zijn, en het is pas als we vijf of zes zijn dat we volwassen-achtige herinneringen vormen vanwege de manier waarop de hersenen zich ontwikkelen en als gevolg van tot ons volwassen wordende begrip van de wereld, "zei Conway.

Over het algemeen gesproken, herinneringen zijn versterkte verbindingen tussen neuronen in de hersenen, die in de loop van de tijd leren samen te vuren in ensembles. Echter, precies waar in de hersenen zijn die neuronen afhankelijk van het type geheugen dat ze coderen. Dit artikel onderzocht specifiek hoe mensen zich herinneren aan autobiografische herinneringen of 'expliciete herinneringen' waarbij zijzelf betrokken zijn, die zijn opgeslagen in de hippocampus, neocortex en amygdala.

Deze wetenschappers geven aan dat mensen niet echt in staat zijn om expliciete autobiografische herinneringen te coderen tot rond de leeftijd van drie-en-een-half, hoewel er iets is dat die periode een beetje zou kunnen verlengen. Ze schrijven dat "andere factoren, waaronder de sociolinguïstische ontwikkeling, de periode waarin volledige autobiografische herinneringen ontstaan, verder kunnen verlengen", wat suggereert dat een deel van het coderen van een ingewikkeld, volwassen-achtig geheugen gerelateerd is aan je vermogen om daadwerkelijk te verwerken en in elk geval probeert, communiceren over de wereld om je heen.

Als een geheugen dateert van die leeftijd, voegen de auteurs eraan toe dat het waarschijnlijk een fragment is dat wordt aangevuld met foto's, verhalen of zelfs verkeerd herinnerde feiten die helpen een vollediger beeld te vormen.

In zekere zin lijken deze herinneringen een beetje op beveiligingsdekens die ons helpen een verhaal over onszelf te maken - zelfs als ze dat niet zijn geheel feitelijk. Het is moeilijk te zeggen of dat troost of niet is, maar dit jaar hebben we tenminste de waarheid geleerd.

Als 2018 windstil wordt, omgekeerde markeert 25 verrassende dingen die we dit jaar over mensen hebben geleerd. Deze verhalen vertelden ons rare dingen over ons lichaam en onze hersenen, ontdekte inzichten in ons sociale leven en verlichtten in het algemeen waarom we zulke gecompliceerde, prachtige en vreemde dieren zijn. Dit verhaal was nummer 18. Lees hier het origineel.