Army Officer Turned Ufologist Antonio Paris jaagt buitenaardsen met redelijke twijfel

In onze X-Files reboot wereld, het is moeilijk om ufologie, de studie van UFO's serieus te nemen. Het probleem is in de kern minder wetenschappelijk dan sociologisch. De gemeenschap die gelooft in de nabijheid van buitenaards leven heeft al lang een beladen relatie met logica en rede. De taak van Antonio Paris is om de kloof te overbruggen tussen diegenen die willen geloven en degenen die om bewijs vragen. Als hoofd van Aerial Phenomena Investigations heeft Parijs de afgelopen vijf jaar samengewerkt met een voormalige NASA-ingenieur en een journalist om zowel bewijsmateriaal als de afwezigheid daarvan te ontdekken. Parijs, een voormalige inlichtingenofficier van het Amerikaanse leger, werkt ook als astronoom aan het St. Petersburg College in Florida. Hij besteedt veel tijd aan het opzoeken, maar nog meer aan het rondkijken.

Het zegt - juist omdat het niet vanzelfsprekend is - dat Parijs geen zwengel is. In zekere zin is hij precies het tegenovergestelde. Hij vertoont het zeldzame vermogen om het geloof dichtbij te houden en te twijfelen. Het is deze eigenschap, gekoppeld aan de grondigheid van zijn werk, die hem verliefd heeft gemaakt op de wetenschappelijke gemeenschap, die hem met open armen omarmt. Parijs sprak met omgekeerde over duelleren met onderzoekende en wetenschappelijke pistolen in een tijd waarin de meeste andere Ufologen vastzitten op Area 51.

Laten we dit uit de weg ruimen: zijn we bezocht door buitenaardse wezens?

Het komt allemaal neer op één ding. Er is nog steeds geen hard bewijs, buiten redelijke twijfel, dat UFO's op enige manier, vorm of vorm buitenaards zijn. Dat zouden ze kunnen zijn - maar in de gevallen die we hebben gezien, hebben we die vastberadenheid niet gemaakt. We zeggen niet dat buitenaardse wezens niet bestaan. Maar het bewijs leunt op dit punt niet.

We hebben ongeveer een standaardprocedure van 30 pagina's die begint met het verzamelen van basisinformatie bij de getuige en eindigt met forensisch onderzoek. We gebruiken opsporingsprocedures van het FBI - dus het is niet zo dat ik alleen maar zeg: "Oké, wat zag je?". Zeventig procent van wat we hebben onderzocht, komt van betrouwbare mensen, mensen met een geloofwaardige achtergrond, die hoogopgeleid zijn - we zijn praten over mensen die in het leger zijn of andere wetenschappers. Ze zien onderweg dingen naar huis die ze niet kunnen verklaren.

Maar helaas, als je dit allemaal in één zin vorm kunt geven, is 99,9 procent van alles wat we hebben gedaan gebaseerd op een verhaal, nooit bewijsmateriaal of beeldmateriaal. Verklaring uit de eerste hand, dat is alles wat we hebben.

Zelfs met smartphones die zo gewoon worden?

De gemiddelde UFO-gebeurtenis duurt slechts drie tot vijf seconden. Iemand ziet iets, ze zijn er verbaasd over en dan is het weg. Ze hebben echt niet veel tijd om de telefoon te openen, te ontgrendelen en een camera scherp te stellen. Als we beeldmateriaal krijgen van vijf minuten, zijn we dat heel sceptisch. De meeste hiervan zijn hoaxes of photoshop. Van de 100 gevallen die we krijgen, hebben er misschien drie succesvol foto- of videobewijs. En zelfs dan, dat is meestal een vlek of een kronkelend licht. Het is niet je klassieke vliegende schotel die zo populair was in de jaren '40 tot '60.

U krijgt 400 of 500 gevallen per jaar, maar onderzoekt slechts een handvol. Hoe beslis je om een ​​zaak te vervolgen?

We moeten vijf vakken afvinken voordat we beginnen. Ten eerste moet het een recente zaak zijn, gewoonlijk binnen een jaar, anderhalf jaar. We krijgen veel, "Oh mijn god, ik zag iets 30 jaar geleden!" Dat helpt ons niet veel.

De tweede is dat we meerdere getuigen nodig hebben om informatie te bevestigen. Ik bedoel niet vier mensen in dezelfde auto. Ik bedoel, iemand ziet de UFO op één plek en dan meldt iemand anders aan de andere kant van de stad hetzelfde op dezelfde dag.

Ten derde, moet het bewijs zijn, niet alleen een getuigenis. Het moet een foto, video, zelfs nieuws- of mediaberichten zijn.

De vierde: het moet overdag zijn. Veel van deze UFO-gevallen komen uit de nacht, alles wat ze zien is een kronkelige lijn van licht, ze zien niet echt een echt vaartuig.

De vijfde is dat de gebeurtenissen niet kunnen plaatsvinden in de buurt van een militaire instillatie, een van de plaatsen waar er drones of topgeheime spullen zijn. Het grootste deel daarvan is toegang. We krijgen nooit toegang tot een militaire basis, we krijgen nooit toegang tot een geclassificeerde locatie. Elke keer als we vragen, worden we afgewezen.

Dus als je al deze vijf dingen bij elkaar zet, is dit een zeer overtuigende zaak.

Heeft de toename van drones van consumenten uw onderzoeken beïnvloed?

Ja. Er is een toename in UFO-rapporten. We krijgen de foto's, het zijn meestal quadcopters, drones, we krijgen dat veel. Het is gewoon iets waar we mee te maken hebben. Iemand neemt een foto van een afbeelding, voor het geval we dat wel krijgen, kunnen we wat kruisanalyse uitvoeren en zeggen dat dit ding in feite één voet breed of een paar centimeter lang is, het moet een drone zijn. Dat is meestal waar het op neerkomt.

Is er een bepaalde zaak die in je opkomt? Misschien is er iets dat u heeft onderbroken of dat u als niet-overtuigend moest indienen?

We hebben er meerdere gehad. Uit de hand zou ik zeggen twee of drie gevallen sinds de oprichting leidde tot ons denken, "Wat is het dat deze vent echt zag? "We hadden een Amerikaanse functionaris - we houden hem anoniem - in D.C. rijdend naar Camp David. Zijn auto stopte gewoon midden op de weg. En toen hij uit de auto stapte, zag hij deze enorme zwarte driehoek die bijna geen geluid maakte toen hij over zijn auto bewoog. Hij was in wezen gebiologeerd. Hij was laag genoeg om een ​​langzaam neuriën te horen, en hij zag dat het metaalachtig was.

We hebben de hele reeks vragen doorgenomen - deze man is geloofwaardig, hij is een advocaat en sprak als een advocaat - en vertelde ons dat hij bleef nadenken over het bereiken van zijn iPhone. Maar hij was zo gebiologeerd dat hij gewoon zijn telefoon niet kon bereiken. Hij stapte terug in zijn auto en ging naar huis. De volgende dag belde hij me op. Ik ging naar zijn huis en we praatten dagenlang.

Wat vinden andere astronomen en leden van de wetenschappelijke gemeenschap van je onderzoeken naar luchtverschijnselen?

Ze kennen mijn reputatie, ze weten dat ik geen crackjob ben - ik heb officieel wetenschappelijk werk gepubliceerd en ik kijk naar specifieke gevallen van verschijnselen. Er is geen reactie geweest, geen e-mails van mensen die me een gekke wetenschapper noemen. En dat komt omdat ik ze op de juiste manier benader. Ik weet waar conferenties naartoe moeten, welke gevallen niet om te entertainen. Het heeft goed uitgepakt voor mij en mijn team.

In het algemeen is het de UFO-sekte die een entertainmentindustrie is geworden. Het werpt een schaduw op de paar mensen zoals ikzelf - ik ben het niet alleen - die dit op legitieme wijze proberen te doen. Helaas ondermijnt deze grote schaduw de dingen die we echt willen doen. We doen het redelijk goed om langzaam maar zeker het publieke bewustzijn vorm te geven. Het is niet alleen een bende notenbanen, er zijn legitieme mensen die dit feitelijk vanuit een op feiten gebaseerd perspectief bekijken.Er zijn minstens 10.000 UFO-rapporten per jaar, alleen in de VS kan ik niet zeggen dat dit 10.000 gekken zijn.