4 Ongelooflijk tijdige redenen Clinton en Trump moeten ruimte bespreken tijdens het debat

Vandaag is een van die zeldzame dagen waarin ruimte besluit om gewoon te leven eigen Het nieuws. Vanavond is ook het derde en laatste presidentiële debat, een serie die ronduit miserabel is. Met zoveel legitiem grand space-nieuws dat vandaag plaatsvindt, is dit de perfecte gelegenheid voor zowel Hillary Clinton als Donald Trump om erover te praten. Waarschijnlijk niet, maar het zou niet om een ​​gebrek aan materiaal gaan.

• Drie astronauten zijn gelanceerd naar het internationale ruimtestation aan boord van een Sojoez-raket die vanuit Kazachstan is gelanceerd.

• De ExoMars-missie, uitgevoerd door Roscosmos van Rusland en het Europees Ruimteagentschap, bereikte deze week eindelijk Mars.
• En om 10:48 uur 's ochtends moest de ExoMars Schiaparelli op de Rode Planeet landen. (We verloren echter contact.)
• Ondertussen houdt de Amerikaanse astronomische vereniging op aarde haar jaarlijkse conferentie in Pasadena, Californië, om het laatste en grootste nieuws in de ruimtewetenschap te bespreken.Later deze middag zal NASA een update geven over zijn Juno-missie, waarbij hij de mysteries achter de grootste planeet van het zonnestelsel onderzoekt (en vragen over de toekomst van het ruimtevaartuig aanpakken).

Ruimtewetenschap en verkenning, door de Verenigde Staten en andere landen, zou eigenlijk moeten komen tijdens het 90-minuten durende debat dat begint om 9 uur 's morgens. Oost in Las Vegas. Dit is het geval voor ruimte, zelfs als het een long-shot is:

Ruimtebeleid is internationaal beleid. Een samenwerking in de ruimte is een van de weinige dingen die ervoor zorgen dat de Verenigde Staten en Rusland elkaar de stille behandeling geven, hoewel dat sowieso al snel oplost. Een president van de Trump zou hoogstwaarschijnlijk pleiten voor een drastische bezuiniging op de NASA ten gunste van de overname van ruimtevaart en -operaties door particuliere ondernemingen (een plan met een eigen reeks nadelen). Ruimtemining zou een zegen kunnen zijn voor kleinere landen die legitieme ruimtemachten willen worden, en voor de groei van de commerciële ruimtevaartindustrie - of het zou eenvoudigweg kunnen versnellen wat nu al de onvermijdelijke glijbaan naar een gemilitariseerde baan rond de aarde lijkt.

Zeker, Clinton en Trump hebben verschillende opvattingen over het ruimtevaartbeleid. Was er maar een evenement waarbij beiden in dezelfde ruimte konden zijn om hun ideeën te delen en erover te debatteren om mensen een beter beeld van hun positie te geven.

Hoe zit het met Mars? Ongeacht of de volgende president Clinton of Trump is, het Congres heeft de intentie NASA te beschermen als een manier om ons daar in de jaren 2030 te krijgen. Het doorgeven van een nieuwe autorisatiewet, waardoor het veel moeilijker wordt om bezuinigingen op het Mars-programma toe te passen (*ahum*Trump, *ahum*), betekent dat de Verenigde Staten erop uit zijn om eerst op Mars te komen. (Dat wil zeggen, tenzij Elon Musk en SpaceX erin slagen om eerst alle anderen naar de Rode Planeet te verslaan.)

Maar wat gebeurt er als de Verenigde Staten de weg struikelen? Simpel gezegd, het opent de weg voor ESA, Rusland en China om op Mars te strijden.

De landing van Schiaparelli zal een mijlpaal zijn in het helpen van Rusland en ESA om ruimtevaartuigen op de Rode Planeet te landen. Daarna zou de Rover van ExoMars, om in 2020 te landen, de positie van beide instanties als legitieme ontdekkingsreizigers van Mars verstevigen, waardoor de weg vrij zou worden gemaakt voor toekomstige missies die misschien in een paar decennia mensen zouden kunnen omvatten.

En laten we niet vergeten dat China van plan is om tegen 2020 zijn eigen rover op Mars te laten landen. Het ruimtevaartprogramma van het land bevindt zich meestal in de schaduw van betere programma's zoals de inspanningen van NASA en Rusland, maar de laatste paar jaar - met als hoogtepunt de lancering van een tweede ruimte station in de baan en twee taikonauten om te leven en aan boord van het ruimtevaartuig te werken tijdens een missie van een maand. Kortom, het grootste land ter wereld maakt extreem snelle vorderingen. Het is niet moeilijk om je voor te stellen dat ze op een dag ook de wetenschap en de techniek zullen weten die achter het sturen van mensen naar Mars gaan.

Dat brengt ons bij het debat van Clinton en Trump. Eerst naar Mars reizen is niet alleen een prestatie in innovatie en verkenning voor het land. De hele wereld ziet een permanente aanwezigheid op Mars, niet als een abstracte droom, maar als een tastbare, onvermijdelijke realiteit. En misschien kritischer: de reis naar Mars omvat ook de uitbreiding van mensen naar de cis-maanruimte (het gebied tussen de aarde en de maan) en voorbij Mars zelf.

Het is in het langetermijnbelang van de Verenigde Staten om concrete plannen te maken voor de manier waarop ze deze pogingen voor andere landen willen pionieren. In tegenstelling tot de missies naar de maan in de late jaren '60 en vroege jaren '70, gaan we er niet gewoon heen en komen we terug. Wanneer we bij Mars aankomen, we blijven. Voor de Verenigde Staten om eerst een voetafdruk te creëren, zou ervoor zorgen dat het Amerikaanse beleid de basis vormt voor ruimtereizen van misschien wel een eeuw of meer.

Daarom moeten Clinton en Trump vanavond over Mars praten. Een bespreking van Mars zou onderstrepen dat beleid niet alleen bedoeld is om mensen in het huidige moment te helpen, maar ook het fundament legt voor succes en welvaart voor toekomstige generaties. Er is herhaaldelijk gezegd dat de nieuwe generatie, die nu opgroeit, de Mars-generatie of ruimtegeneratie is, waarvoor ruimtevaart en verkenning geen abstracte droom is, maar een realistisch doel. Voor millennials komt een discussie over de ruimte niet over als fantasie, maar als vooruitstrevend voor de toekomst en met respect voor onze interesses.

En die belangen omvatten, het ervoor zorgen dat de president van de Verenigde Staten serieus neemt, het plan voor Amerika om naar Mars te gaan. Laten we hopen dat de twee kandidaten op zijn minst een kleine moeite doen om te praten over wat ze in gedachten hebben voor het ruimtevaartbeleid tijdens het debat van woensdagavond.

Waarschijnlijk zullen ze dat niet doen - wetenschap en ruimte worden vaak naar achteren geschoven ten gunste van meer aardse onderwerpen - maar nu is het een opmerkelijk goed moment om het onderwerp naar voren te brengen.