Hoe slotmachines worden geprogrammeerd met verborgen kosten, onthult Study

De gaming-industrie is big business in de VS, draagt ​​elk jaar naar schatting $ 240 miljard bij aan de economie, terwijl ze $ 38 miljard aan belastinginkomsten genereert en 17 miljoen banen ondersteunt.

Wat mensen zich misschien niet realiseren is dat gokautomaten, videopokermachines en andere elektronische spelapparatuur het grootste deel van al die economische activiteit uitmaken. Bij casino's in Iowa en South Dakota bijvoorbeeld hebben dergelijke apparaten tot 89 procent van de jaarlijkse gaming-inkomsten bijgedragen.

Spinning-reel slots, in het bijzonder, zijn winst-molochs voor de meeste casino's, beter dan tafelspellen zoals blackjack, video poker machines en andere vormen van gokken.

Hoe zit het met gokautomaten maakt ze zulke betrouwbare geld makers? Voor een deel heeft het iets te maken met het vermogen van casino's om hun echte prijs te verbergen voor zelfs de meest behendige gokkers.

De prijs van een slot

Een belangrijke economische theorie stelt dat wanneer de prijs van iets stijgt, de vraag ernaar neigt te dalen.

Maar dat is afhankelijk van prijstransparantie, die bestaat voor de meeste dagelijkse aankopen die we doen. Dat wil zeggen, behalve bezoeken aan het kantoor van de dokter en mogelijk de automonteur, we kennen de prijs van de meeste producten en diensten voordat we besluiten ervoor te betalen.

Fruitmachines kunnen zelfs slechter zijn dan het kantoor van de dokter, omdat de meesten van ons nooit de echte prijs van onze inzetten zullen kennen. Wat betekent dat de wet van vraag en aanbod niet werkt.

Casino-operatoren denken meestal aan de prijs in termen van wat bekend staat als het gemiddelde of verwachte huisvoordeel op elke inzet die door spelers wordt geplaatst. Kortom, het is de langetermijnvariant die in het spel is ingebouwd. Voor een individuele speler resulteert zijn of haar beperkte interactie met het spel in een "prijs" die er heel anders uitziet.

Overweeg bijvoorbeeld een spel met een huisvoordeel van 10 procent - wat vrij typisch is. Dit betekent dat op de lange termijn het spel 10 procent van alle inzetten zal teruggeven die het accepteert voor het casino dat het bezit. Dus als het $ 1 miljoen accepteert in inzetten van meer dan 2 miljoen spins, zou het naar verwachting $ 900.000 uitbetalen, wat resulteert in een casinowinst van $ 100.000. Vanuit het oogpunt van het management is de "prijs" die het hanteert dus de 10 procent die het verwacht te verzamelen van gokkers in de loop van de tijd.

Individuele spelers zullen echter waarschijnlijk de prijs definiëren als de kosten van de spin. Als een speler bijvoorbeeld $ 1 inzet, de rollen laat draaien en geen uitbetaling ontvangt, is dat de prijs, geen 10 cent.

Dus wie heeft er gelijk? Allebei, op een bepaalde manier. Hoewel de game zeker $ 1 van de speler heeft verzameld, weet het management dat uiteindelijk 90 cent daarvan zal worden uitgegeven aan andere spelers.

Een speler kan dit echter nooit weten, aangezien hij maar een uur of twee zal spelen, waarbij hij mag hopen dat een grote uitbetaling zijn vele verliezen goed zal maken en nog wat. En met deze snelheid kan het jaren duren voordat een enkele gokkast wordt gespeeld om het langetermijnvoordeel van het casino duidelijk te maken.

Kortlopend versus langlopend

Dit verschil in prijsperspectief is geworteld in de kloof tussen het kortetermijnperspectief van de spelers en het langetermijnperspectief van het management. Dit is een van de lessen die ik heb geleerd in mijn meer dan drie decennia in de gokindustrie en die de prestaties van casinospelen analyseert en als een onderzoeker die ze bestudeert.

Laten we eens kijken naar George, die net zijn salaris heeft gekregen en naar het casino gaat met $ 80 om meer dan een uur op een dinsdagavond door te brengen. Er zijn in feite drie uitkomsten: hij verliest alles, raakt een aanzienlijke jackpot en wint groot, of verliest of verliest een beetje, maar slaagt erin weg te lopen voordat de kansen zich beslist tegen hem keren.

Natuurlijk is de eerste uitkomst veel gebruikelijker dan de andere twee - het moet zijn dat het casino zijn huisvoordeel behoudt. De fondsen om grote jackpots te betalen zijn afkomstig van frequente verliezers (die worden weggevaagd). Zonder al deze verliezers kunnen er geen grote winnaars zijn - en daarom spelen zoveel mensen in de eerste plaats.

In het bijzonder wordt de som van alle individuele verliezen gebruikt om de grote jackpots te financieren. Daarom, om verleidelijke jackpots te bieden, moeten veel spelers al hun bankroll op dinsdagnacht verliezen.

Wat voor velen minder vanzelfsprekend is, is dat de ervaring op lange termijn zelden voorkomt op spelersniveau. Dat wil zeggen, spelers verliezen zelden hun $ 80 op een uniforme manier (dat wil zeggen, een percentage van 10 procent per draai). Als dit de typische gokervaring zou zijn, zou het voorspelbaar teleurstellend zijn. Maar het zou het heel gemakkelijk voor een speler maken om de prijs die hij betaalt te identificeren.

De prijs verhogen

Uiteindelijk verkoopt het casino opwinding, die bestaat uit hoop en variantie. Hoewel een slot misschien een bescheiden huisvoordeel heeft vanuit het perspectief van het management, zoals vier procent, kan en zal het vaak wel alle bankrekeningen van dinsdag op dinsdag in korte tijd winnen.

Dit is voornamelijk te wijten aan de variabiliteit in de uitbetalingstabel van de gokautomaat - die alle winnende symboolcombinaties en het aantal toegekende credits voor elke kaart weergeeft. Hoewel de uitbetalingstabel zichtbaar is voor de speler, blijft de kans op het produceren van elke winnende symboolcombinatie verborgen. Natuurlijk zijn deze kansen een cruciale bepalende factor voor het huisvoordeel - dat wil zeggen de langetermijnprijs van de weddenschap.

Deze zeldzame mogelijkheid om de prijs van een goed of dienst te verbergen, biedt casino management de mogelijkheid om de prijs te verhogen zonder de spelers hiervan op de hoogte te stellen - als ze ermee wegkomen.

Casinomanagers staan ​​onder enorme druk om hun meest belangrijke slotinkomsten te maximaliseren, maar ze willen de gouden gans niet doden door de 'prijs' te hoog op te voeren. Als spelers deze verborgen prijsstijgingen eenvoudig kunnen detecteren door de spellen te spelen, kunnen ze ervoor kiezen om in een ander casino te spelen.

Dit beangstigt casino-exploitanten, omdat het moeilijk en duur is om te herstellen van percepties van een duur slotproduct.

Er mee weg komen

Veel exploitanten verzetten zich dan ook tegen de voordelen van hun gokautomaat, omdat ze denken dat spelers deze prijsschokken kunnen detecteren.

Ons nieuwe onderzoek heeft echter aangetoond dat stijgingen in het casinovoordeel aanzienlijke inkomstenwinsten hebben opgeleverd, zonder tekenen van detectie, zelfs door slimme spelers. In veelvoudige vergelijkingen van twee anders identieke haspelgames, produceerden de dure games aanzienlijk hogere inkomsten voor het casino. Deze bevindingen werden bevestigd in een tweede onderzoek.

Verdere analyse onthulde geen bewijs van speelmigratie van de dure spellen, ondanks het feit dat hun goedkope tegenhangers slechts een meter afstand van elkaar lagen.

Belangrijk is dat deze resultaten plaatsvonden ondanks de flagrante economische ontmoediging om dure spellen te spelen. Dat wil zeggen, de zichtbare uitbetalingstabellen waren identiek op zowel de hoge als de laag geprijsde spellen, binnen elk van de combinaties van twee spellen. Het enige verschil was de verborgen kansen van elke uitbetaling.

Gewapend met deze kennis kan het management meer bereid zijn om de prijzen te verhogen. En voor prijsgevoelige gokkers kunnen haspelautomaten iets worden om te vermijden.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation door Anthony Frederick Lucas. Lees hier het originele artikel.