Beschermt het tweede amendement laserguns?

Sinds de inscriptie is het Tweede Amendement op de Grondwet van de Verenigde Staten problematisch gebleken. Wapens zijn niet wat ze in de 18e eeuw waren en geen van beide zijn mensen - althans in de zin van levensstijl. Gelukkig hebben we een hele tak van de regering die zich toelegt op het oplossen van onhandelbare vragen in onbegrijpelijke antwoorden. De rechtbank heeft routinematig geoordeeld dat het Tweede Amendement geen absoluut recht op wapenbezit toekent, maar dat het Amerikanen het recht verleent om - binnen statuten bepaald door staten - eigen wapens te gebruiken. Maar hoe zit het met laserpistolen?

Als dat klinkt als een luchtige vraag, is het dat niet. Vorige maand schoten ingenieurs van Lockheed Martin vanaf een mijl afstand een gat in een Ford F-150. Ze werkten aan hardware om te kunnen concurreren in de ontluikende markt voor laserwapens tegen andere aanbiedingen van Northrop Grumman. Deze wapens zijn zeker traditioneel in hun point-and-shoot-vormen, maar dingen zijn nooit eenvoudig als het gaat om wat misschien wel de 27 meest controversiële woorden in de Amerikaanse wet zijn.

"Een goed gereguleerde Militie, die noodzakelijk is voor de veiligheid van een vrije staat, het recht van het volk om wapens te houden en te dragen, zal niet worden geschonden."

Dat is niet echt een goed gemaakte zin volgens moderne normen, en dus niet echt een helder principe. Het is niet duidelijk of het de bedoeling is om leden van een militie het recht te geven wapens te houden en te dragen, of, in plaats daarvan, alle Amerikaanse burgers het recht te geven om wapens te houden en te dragen. Lasers worden niet genoemd. Laten we kijken of de rechters het kunnen opruimen.

In 2008 besliste de Hoge Raad een zaak die ons huidige onderzoek rechtstreeks informeert. District of Columbia v. Heller geprobeerd te regelen of een D.C. "verbod op het bezit van bruikbare pistolen thuis" ongrondwettig was. Het Hooggerechtshof oordeelde met vijf stemmen tegen vier dat het verbod ongrondwettelijk was. De overleden rechter Antonin Scalia schreef de mening van de meerderheid om het besluit toe te lichten, en de inmiddels gepensioneerde rechter John Paul Stevens schreef de afwijkende mening.

De meerderheidsopinie heeft het amendement verbroken in een (inleidende) voorbede en een operatieve clausule. De operatieve clausule stelt dat "het recht van het volk om wapens te houden en te dragen niet mag worden geschonden", terwijl de prefectclausule dat dictum introduceert en verklaart. Kortom, de mening van de meerderheid betoogde dat "het volk" bedoeld was om alle Amerikaanse burgers te bedoelen, net zoals elders in de grondwet "de mensen" alle Amerikaanse burgers vertegenwoordigden.

De dissident was het daar niet mee eens, met het argument dat deze zogenaamde prefect-clausule limieten wie "de mensen" van de operatieve clausule omvat. Met andere woorden: "de mensen" mogen "armen houden en houden" voor zover ze verbonden zijn met de goed gereguleerde militie.

Tot nu toe, zo eenvoudig. Laten we het nu over wapens hebben.

Scalia's schriftelijke opinie stelde dat onze interpretatie van wat 'wapens' vormen niet anders kan zijn dan wat de Founding Fathers bedoelden. "De betekenis van de 18e eeuw is niet anders dan de betekenis van vandaag," schreef Scalia. "De term werd toen en nu ook toegepast op wapens die niet specifiek voor militair gebruik waren ontworpen en die niet in militaire dienst waren." Het doet er niet toe dat de wapens van vandaag niet lijken op de wapens van weleer: Scalia beweerde dat we niet kunnen kies en kies welke grondwettelijke rechten in de moderne tijd van toepassing blijven en welke niet.

"We interpreteren constitutionele rechten niet op die manier. Net zoals het Eerste Amendement de moderne vormen van communicatie beschermt … en het Vierde Amendement van toepassing is op moderne vormen van zoeken … het Tweede Amendement strekt zich prima facie uit tot alle instrumenten die draagbare wapens vormen, zelfs die die niet bestonden op het moment van de oprichten.”

Niet minder, Scalia was het eens met de beslissing van het Hooggerechtshof in Verenigde Staten tegen Miller, een zaak uit 1939 dat afgezaagde jachtgeweren regeerde - omdat ze, zoals ze zijn, essentieel zijn voor het onderhoud van een goed gereguleerde militie - werden niet beschermd door het Tweede Amendement.

'Miller zei … dat de soorten wapens die beschermd werden, die waren die destijds veelvuldig werden gebruikt.' We denken dat die beperking redelijk wordt ondersteund door de historische traditie van het verbieden van het dragen van 'gevaarlijke en ongebruikelijke wapens'."

Afgezaagde jachtgeweren werden aangewezen als wapens van titel II - samen met machinegeweren en gekke explosieven - onder de Gun Control Act van 1968, waardoor ze strikt gereguleerd werden. Mensen die nog steeds deze zeer destructieve wapens wilden bezitten kon bezit ze, maar moest ze registreren bij de federale overheid, een belasting betalen en worden goedgekeurd.

Later gaat hij verder:

"Het kan heel goed zo zijn dat een militie, om in de 18e eeuw net zo effectief te zijn als milities, geavanceerde wapens nodig heeft die hoogst ongebruikelijk zijn in de samenleving. Inderdaad, het kan waar zijn dat geen enkele hoeveelheid kleine wapens nuttig zou kunnen zijn tegen moderne bommenwerpers en tanks. Maar het feit dat moderne ontwikkelingen de mate van overeenstemming tussen de prefinale clausule en het beschermde recht hebben beperkt, kan onze interpretatie van het recht niet veranderen."

Het ziet er niet goed uit voor laserwapens. Hoewel laserkanonnen militair effectief zijn, en buitengewoon "nuttig zijn tegen moderne bommenwerpers en tanks" - cf. Luchtmacht straaljagers uitgerust met laserwapens om doelen te verbranden - ze zouden zeker in de categorie "M-16 geweren en dergelijke" vallen. Het zijn zeer zeker 'gevaarlijke en ongebruikelijke wapens' en als zodanig - in tegenstelling tot pistolen - kan het nog steeds verboden zijn.

Bovendien zouden laserwapens waarschijnlijk worden geclassificeerd als wapens van titel II na enkele juridische knutsels. De relevante U.S-codedefinitie, 26 U.S.C §5845, stelt dat een schot kan worden "ontladen door de energie van een explosief" binnen "een ander wapen" dat niet aan aanvullende beperkingen is onderworpen. Lasers worden niet ontladen door explosies - niet als zodanig.

Titel II-wapens, zelfs in de ogen van de originalisten en ondanks hun militaire toepassingen, kunnen breed worden gecontroleerd en ronduit worden beperkt. Het Tweede Amendement kan federaal je recht om jezelf te bewapenen handhaven, maar je kunt nog steeds geen afgezaagd jachtgeweer bezitten en, tenzij de dingen haastig naar het zuiden gaan, je hebt waarschijnlijk nooit een lasergeweer.

Laserkatten zijn echter prima.