De vraag naar experimenten op oudere menselijke embryo's verhoogt het debat over de persoonlijkheid

Nog voordat we konden experimenteren met menselijke embryo's, zijn we heen en weer gegaan over waar we de grens zouden moeten trekken: Wanneer stopt een embryo met het vormen van een hoop cellen en begint het een persoon te worden? Als je Dante Alighieri was, die schreef in de 14e eeuw, had je de grens getrokken op het punt van 'bezieling'. Als je een wetenschapper bent die in de 21e eeuw werkt, zou je experimenten kunnen beëindigen op een punt dat 'individuatie' wordt genoemd. Als je een bio-ethicus bent die beleid tracht te schrijven, zou je dat na 14 dagen kunnen doen - tenminste tot dinsdag, toen bio-ethici in Europa ruzie maakten EMBO Molecular Medicine dat het tijd is om de tijdlijn van persoonlijkheid te heroverwegen.

Het kibbelen over datums lijkt misschien onnodig semantisch wanneer het gaat om een ​​concept van dit etherische, maar beslissen waar deze lijn te trekken is cruciaal voor het navigeren door de ethiek van embryonaal onderzoek. De "14-daagse regel", officieel gemaakt in 1985, functioneert als een drop-dead zone voor embryonaal onderzoek, omdat na 14 dagen de dingen in het embryo beginnen te veranderen. Cellen kopiëren en plakken zichzelf niet langer en beginnen te differentiëren in drie lagen die bekend staan ​​als 'de primitieve streep', legt Martin Pera van Jackson Laboratory uit, die niet betrokken was bij de nieuwe beleidsaanbeveling maar heeft geschreven over de implicaties van de 14-daagse regel.

"Het is wat embryologen 'individuatie' noemen, dat is het punt waarop er een uniek individu is," vertelt hij Inverse. "Ik bedoel nogmaals, dat is een soort etherisch concept, maar dat was een van de concepten die naar voren zijn gebracht."

In het nieuwe opinieartikel, stellen John Appleby, Ph.D., van de Universiteit van Lancaster en zijn co-auteur Annelien Bredenoord, Ph.D. van het Universitair Medisch Centrum Utrecht, dat het tijd is om de 14-daagse regel te verlengen tot 28 dagen en sonde een beetje verder in wat sommige onderzoekers de "zwarte doos" van menselijke ontwikkeling noemen. Er zijn twee redenen om dit te doen. Ten eerste hebben we de 14-daagse regel decennia geleden wettelijk vastgelegd, dus er zijn aanzienlijke obstakels om dit onderzoek in de eerste plaats uit te voeren. Ten tweede was het tot voor kort een uitdaging om zelfs embryo's levensvatbaar genoeg te houden om zo lang te studeren. Nu de laatste is aangesproken, redeneren ze, het is tijd dat we die zwarte doos openen.

"Er zijn zowel wetenschappelijke als ethische redenen om de 14-dagenregel uit te breiden tot bijvoorbeeld 28 dagen," zei Appleby. "Door het venster voor embryo-onderzoek uit te breiden naar 28 dagen kunnen wetenschappers een nieuw diepgaand hoofdstuk van kennis onthullen over de ontwikkelingsprocessen die plaatsvinden in embryo's."

Ze stellen dat het nu een goed moment is om dieper in de zwarte doos te duiken omdat we nu de tools hebben om de menselijke biologie echt te manipuleren. Technieken die ons toelaten DNA te "knippen en plakken", zoals CRISPR, maken het voor ouders mogelijk om genen te kiezen en uit te kiezen die genetische ziekten bij hun kinderen kunnen elimineren. Maar om dit te doen, schrijven de auteurs, moeten we meer weten over hoe die genen het tijdens de vroege ontwikkeling doen, dat wil zeggen, na het veertien dagen durende teken.

Anderen beweren dat het aandringen op de 14-daagse regel meer problemen kan opleveren dan het waard is, vooral omdat het is vastgelegd in de wet in de landen die genetisch onderzoek leiden, zoals het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. Pera is van mening dat we moeten aandringen op meer begrip van deze periode in de embryonale ontwikkeling, maar we moeten ook bedenken dat we misschien helemaal geen embryo's nodig hebben om ze te bestuderen. Recente ontwikkelingen in stamcelonderzoek hebben wetenschappers in staat gesteld om "synthetische" embryo's te maken - verzamelingen van cellen die vroege stadia van menselijke ontwikkeling nabootsen, maar die op dit moment niet een persoon kunnen worden.

"Ja, dit hele gebied moet worden overwogen en besproken", zegt Pera over de mogelijke overgang naar een 28-daagse regel. "Maar voor mij is het niet eens duidelijk dat we de embryonale ontwikkeling tot die periode kunnen ondersteunen. Wat wel duidelijk is, is dat deze synthetische embryo's een zeer krachtig alternatief bieden."

Pera maakt duidelijk dat, omdat synthetische embryo's niet zijn gemaakt van sperma en eieren, de 14-daagse regel helemaal niet op hen van toepassing is. Appleby en Bredenoord erkennen ze in hun opiniestuk en merken op dat synthetische embryo's belangrijke onderzoeksinstrumenten zijn, maar dat verlenging van de 14-daagse regel ons in staat zou stellen deze technologie verder te ontwikkelen en te bepalen of ze echt nuttige alternatieven zijn voor 'echte' menselijke embryo's.

Ongeacht hoeveel meer we de biologie van een menselijk embryo begrijpen, we gaan nog steeds rond in dezelfde kringen die Dante eeuwen geleden al had. Of je het nu individuatie of bezieling noemt, het debat over de oorsprong van persoonelijkheid komt altijd neer op de vraag hoe je de menselijke waardigheid het best kunt behouden. Dat gesprek, legt Appleby uit omgekeerde verandert.

"Voor het grootste deel blijft de houding ten opzichte van embryo-gerelateerd onderzoek behoedzaam. Nu kunnen embryo's echter in leven worden gehouden in vitro langer dan ooit tevoren is er een groeiende discussie over de wetenschappelijke, regelgevende en ethische implicaties van het niet uitvoeren van onderzoek naar embryo's na 14 dagen, "zegt hij.

Misschien is het nu het moment om de zwarte doos te openen.