Benzodiazepine-misbruik: langetermijnvoorschriften in verband met blanke mensen

Wanneer we denken aan iemand die veel Xanax, Valium of Klonopin gebruikt, kunnen we het beeld oproepen van een rapper met gezichtstatoeages, maar het zijn niet alleen jonge mensen die deze sedativa gebruiken en misbruiken die tot de klasse behoren die benzodiazepines worden genoemd., laat nieuw onderzoek zien.

In feite gebruiken veel meer dan 35-jarige volwassenen benzodiazepines, die meestal worden voorgeschreven om angst of slapeloosheid te behandelen, dan jongere volwassenen of tieners. Deze medicijnen zijn alleen bedoeld voor gebruik op korte termijn, omdat ze verslavend en mogelijk zelfs dodelijk kunnen zijn, maar een nieuwe studie wijst op een verrassend aantal oudere volwassenen die ze voor langere tijd gebruiken.

In een krant die maandag is gepubliceerd JAMA Interne geneeskunde, een team van artsen presenteert bewijs dat ongeveer één op de vier oudere volwassenen die benzodiazepinen kregen voorgeschreven, ze veel langer dan nodig had ingenomen. Door een groep van 576 volwassenen - gemiddelde leeftijd van 78,4 jaar - zonder een recente geschiedenis van benzodiazepinegebruik, die net benzodiazepinen had voorgeschreven, te onderzoeken en hen vervolgens na een jaar te volgen, ontdekten de onderzoekers dat meer dan 26 procent van de patiënten werd voorgeschreven benzodiazepinen gemiddeld bijna acht maanden.

Ze vonden ook dat slechte slaapkwaliteit het was enkel en alleen medische factor die heeft bijgedragen tot langere recepturen. Opmerkelijk was dat twee niet-medische factoren ook sterk geassocieerd waren met langdurig benzodiazepine gebruik: hoe groot het oorspronkelijke recept was en of de patiënt blank was. In de studie van de analyse van de gegevens door de auteurs had de patiënt die wit was, in feite een iets sterkere associatie met het benzodiazepine voorschrijven dan de slaapkwaliteit.

Nationale trends in benzodiazepinevoorschriften, evenals de zorg voor het welzijn van de individuele patiënten die deze voorschriften ontvangen, wijzen op de ernst van de bevindingen van dit onderzoek. Het National Institute on Drug Abuse merkt op dat het aantal benzodiazepinevoorschriften in de Verenigde Staten tussen 1996 en 2013 met 67 procent is gestegen van 8,1 miljoen naar 13,5 miljoen. De NIDA merkt ook op dat benzodiazepines betrokken zijn bij ongeveer een op de drie opioïde overdoses.

Gezien de groeiende bedreiging van de volksgezondheid door benzodiazepines, is misschien wel de meest zorgwekkende bevinding in dit onderzoek niet dat mensen langdurig benzodiazepines gebruiken, maar dat veel benzodiazepine-recepten medisch gezien niet noodzakelijk lijken. En in feite, hoewel deze medicijnen psychiatrische medicijnen zijn, zijn alle voorschriften in de studie geschreven door niet-psychiatrische artsen.

Dit onderzoek draagt ​​bij aan de wetenschap dat oudere blanke mensen in de VS vaker sterven aan zelfmoord, drugs en alcohol dan vroeger. Zoals NPR gemeld in 2017, drugsgebruik en misbruik onder oudere blanke Amerikanen zonder universiteitsdiploma wordt vaak gedreven door een gebrek aan economische kansen. Deze zogenaamde "doden van wanhoop" zijn niet beperkt tot een specifiek medicijn, hoewel benzodiazepines, samen met opioïde pijnstillers, prominent aanwezig zijn.

In 2016, The Washington Post gerapporteerd over het verhaal van Karen Franklin, een vrouw uit Bakersfield, Californië die dagelijks meer dan een dozijn verschillende recepten gebruikte. "Er is een paarse morfine-tablet voor chronische rugpijn, een blauwe Xanax voor angst en een witte probiotica voor haar maag, die pijn heeft van alle andere pillen", schrijven de auteurs van het verhaal. De Post verhaal ook gerapporteerd over het lot van Bonnie Jean Marshall, die een overdosis in 2012 na het mengen van een cocktail van Xanax, een benzodiazepine; Vicodin, een opioïde; en alcohol. De kop was simpel en grimmig: "Opioïden en angststillers doden witte Amerikaanse vrouwen."

"Het is een reden tot bezorgdheid dat deze niet-klinische factoren worden geassocieerd met het voorschrijven van benzodiazepine, wat suggereert dat benaderingen om het voorschrijven van dit medicijn te verminderen die gericht zijn op specifieke klinische populaties mogelijk beperkt succes hebben" schrijven de auteurs van het onderzoek, geleid door Lauren Gerlach, DO, een klinische docent aan de afdeling psychiatrie van de University of Michigan.

Met andere woorden, aangezien langdurig gebruik van benzodiazepine evenzeer verband houdt met de race van de patiënt als met de echte medische zorgen, is het niet duidelijk hoe artsen het probleem vanuit een medisch perspectief moeten benaderen. Deze gegevens suggereren immers dat de opwaartse trend in het voorschrijven van benzodiazepines niet wordt bepaald door medische factoren.

Als zodanig bevelen de auteurs van het onderzoek aan dat artsen niet-medicamenteuze behandelingen voor angst en slapeloosheid onderzoeken.

"In het licht van de aanhoudende groei van psychotropisch voorschrijven aan oudere volwassenen door niet-psychiatrische artsen," schrijven ze, "is het van cruciaal belang om de toegang tot en voorlichting over niet-farmacologische behandeling te verbeteren, zodat clinici vinden dat ze behandelingsalternatieven hebben."