Spermakunde: zowel eigenaren van gezelschapsdieren als honden hebben een probleem in verband met chemicaliën

Het gaat niet zo goed met de mens: de afgelopen 80 jaar is de kwaliteit van het sperma van mensen gehalveerd. En het sperma van de beste vriend van de mens doet het ook niet zo goed, met onderzoeken waaruit blijkt dat de motiliteit van hun sperma de afgelopen 26 jaar met meer dan 30 procent is afgenomen. Nu, een studie die maandag is gepubliceerd Wetenschappelijke rapporten koppelt deze baanbrekende gebeurtenissen aan elkaar en laat zien dat milieuverontreinigende stoffen er ten minste gedeeltelijk de schuld van zijn.

Wetenschappers van de Universiteit van Nottingham hebben vastgesteld dat twee door de mens gemaakte chemicaliën van invloed zijn op de kwaliteit van zowel spermacellen voor mensen als honden: de ene genaamd DEHP en de andere industriële chemische polychloorbifenyl 153 (PCB153).

De eerste, toegevoegd om plastic flexibel te maken, is wijdverspreid in huishoudelijke artikelen die zo divers zijn als tapijten en speelgoed. PCB153 is ondertussen gebruikt in weekmakers, oppervlaktecoatings en verven. Het is nu wereldwijd verboden, maar het blijft in de omgeving aantoonbaar, zeggen de onderzoekers. Met name zijn beide chemicaliën gedetecteerd in commercieel verkrijgbaar hondenvoer.

Co-auteur Richard Lea, Ph.D., een universitair hoofddocent reproductieve biologie aan de School of Veterinary Medicine and Science van de University of Nottingham, vertelt omgekeerde dat hij en zijn team eerder hebben vastgesteld dat het de honden zijn die onze huizen delen die te kampen hebben met een afname van het sperma. Dit bracht hen ertoe om te veronderstellen dat de chemische verontreinigende stoffen in onze huizen en algemene omgevingen de oorzaak zouden kunnen zijn.

"De hond lijkt dus te weerspiegelen wat we in de mens zien en, een beetje zoals een 'kanarie in de kolenmijn', biedt een manier om chemische effecten bij mensen te monitoren," legt Lea uit. "Het was belangrijk om dit idee te testen door te kijken naar de effecten van de twee chemicaliën op sperma. Deze studie heeft vergelijkbare effecten aangetoond bij zowel mens als hond."

Om de hypothese te testen, verzamelden ze negen monsters van menselijk sperma en 11 monsters van hondensperma en incubeerden ze vervolgens in een laboratorium samen met PCB153 en DEHP. Ze pasten deze chemicaliën toe in concentraties die eerder werden gedetecteerd in het sperma van honden die routinematige reproductieve evaluaties ondergingen, met het idee dat de gebruikte hoeveelheid de hoeveelheid zou nabootsen die van nature in een huis voorkomt.

Zeker genoeg hebben de chemicaliën de beweeglijkheid van het sperma en verhoogde DNA-fragmentatie in zowel het honden- als het menselijke monster verminderd. Wetenschappers hebben eerder vastgesteld dat wanneer de sperma- motiliteit van de mens slecht is, de DNA-fragmentatie toeneemt, waardoor de waarschijnlijkheid van mannelijke onvruchtbaarheid wordt beïnvloed.

Nu, zegt Lea, zijn de volgende natuurlijke vragen te stellen hoe deze chemicaliën vrouwen beïnvloeden en hoe geografie chemicaliën beïnvloedt in de kwaliteit van het sperma en het sperma. De studie stelt dat, omdat deze milieuverontreinigende stoffen een groot deel uitmaken van de westerse industrie, het mogelijk is dat de locatie bepalend is voor de mate waarin mannen worden getroffen. Andere studies hebben erop gewezen dat de zogenaamde daling van het sperma van de wereld niet is waargenomen bij diegenen die in Azië, Afrika of Zuid-Amerika wonen en steun verlenen aan het idee dat het een overwegend Westers probleem is.

Chemische vervuilers zijn mogelijk niet de enige factoren die de ondergang van sperma beïnvloeden. Andere studies hebben betoogd dat factoren als luchtvervuiling en zwaarlijvigheid ook de schuld kunnen zijn, maar de gedeelde impact op honden en mensen draagt ​​bij aan het idee dat door de mens gemaakte chemicaliën het chemische boodschappersysteem dat hormonen beheersen kan verstoren. Honden van huisdieren en mensen leven in dezelfde huiselijke omgeving, dus het is redelijk om te zeggen dat dezelfde blootstelling aan huishoudelijke verontreinigingen hun sperma beïnvloedt.

"Het aantonen van dergelijke effecten van chemicaliën bij concentraties in het milieu verhoogt het bewustzijn van deze verontreinigende stoffen," zegt Lea, "en mijn hoop is dat dit zal leiden tot stappen in ons persoonlijke leven om verdere blootstellingen te verminderen of op zijn minst te beperken."

Abstract:

Een tijdelijke achteruitgang van de spermakwaliteit van mens en hond wordt verondersteld een gemeenschappelijke ecologische oorzaak te weerspiegelen. Dit kan de directe effecten van baanbrekende chemicaliën op de spermafunctie en -kwaliteit weerspiegelen.Hier vermelden we de effecten van diethylhexylftalaat (DEHP) en polychloorbifenyl 153 (PCB153) op DNA-fragmentatie en beweeglijkheid in sperma bij mens en hond. Sperma van mens en hond werd verzameld bij geregistreerde donoren (n = 9) en bij dekreuen (n = 11) en geïncubeerd met PCB153 en DEHP, onafhankelijk en gecombineerd, bij 0x, 2x, 10x en 100x honden-testisconcentraties. Een totaal van 16 behandelingen weerspiegelden een 4 × 4 faculteit experimenteel ontwerp. Hoewel blootstelling aan DEHP en / of PCB153 alleen de DNA-fragmentatie en de verminderde beweeglijkheid verhoogde, varieerde de schaal van dosisgerelateerde effecten met de aanwezigheid en relatieve concentraties van elke chemische stof (DEHP.PCB-interactie voor: DNA-fragmentatie; menselijke p <0,001, hond p <0,001; Motiliteit; menselijke p <0,001, hond p <0,05). In zowel menselijk als honden sperma correleerde progressieve motiliteit negatief met DNA-fragmentatie ongeacht de chemische aanwezigheid (Mens: P <0,0001, r = -0,36, hond P <0,0001, r = -0,29). We concluderen dat DEHP en PCB153, bij bekende weefselconcentraties, vergelijkbare effecten op het sperma van mens en hond veroorzaken, hetgeen de bewering van de hond als een schildwachtsoort voor blootstelling van de mens ondersteunt.