Hoe praten we met buitenaardse wezens? Wetenschappers ontmoeten elkaar in Puerto Rico om het te besproeien

De zoektocht naar buitenaardse intelligentie (SETI) heeft altijd geleefd in de marge van de reguliere wetenschap, maar naarmate we meer mogelijk bewoonbare werelden ontdekken, kan het werk van SETI dichter bij het centrum komen. Een ontmoeting tussen biologen en taalkundigen heeft tot doel om precies uit te leggen hoe je moet praten met buitenaardse wezens die mogelijk daarbuiten zijn.

Het doel van de dagleren workshop - genaamd de "Intelligentie van SETI: Cognitie en Communicatie in Buitenaardse Intelligentie" - is om het werk van astronomen te combineren met biologen en taalkundigen.

Het wordt georganiseerd door METI International en valt samen met de eerste dag van de International Space Development Conference van de National Space Society.

"Door de verscheidenheid aan intelligentie op aarde te bestuderen, kunnen we nieuwe inzichten krijgen in het verzenden van berichten naar het leven op andere planeten", aldus Douglas Vakoch, President van METI International.

Met het begrip dat exoplaneten zijn overal en dat (velen van hen) het leven konden ondersteunen, we beginnen meer tijd te spenderen aan het zoeken naar die wezens om uit te zoeken of we alleen in het universum zijn of niet.

Maar die eens-brede zoekactie moet worden verfijnd, gebaseerd op een beter begrip van een paar verschillende kenmerken:

• hoe die buitenaardse wezens eruit kunnen zien
• hoe ze kunnen zijn geëvolueerd
• hoe ze zich zouden kunnen gedragen en communiceren
• precies hoe intelligent ze kunnen zijn

De sessies van de workshop lopen door een overvloed aan verschillende ideeën van onderzoekers over de hele wereld. Onder hen is Anna Dornhaus, een bioloog aan de Universiteit van Arizona, die het onderscheid zal bespreken tussen een conventionele vorm van intelligentie die te vinden is in de meeste hogere orde organismen (zoogdieren), en de 'overdreven' intelligentie bij mensen. Volgens haar is natuurlijke selectie - die karaktereigenschappen naar voren brengt die de energie-efficiëntie bevorderen - een onvoldoende aanjager van menselijke cognitieve complexiteit.

"Het is voor mij onuitsprekelijk vernederend om hier iets toe te voegen aan de discussie", vertelt linguïst Sheri Wells-Jensen van Bowling Green State University omgekeerde.

Menselijke intelligentie is vergelijkbaar met de staart van een pauw: het is een overdreven eigenschap die niet meteen helpt om te overleven, maar een aantrekkelijke eigenschap blijkt te zijn bij potentiële partners en daarom wordt gevorderd door seksuele selectie. Als zodanig kan menselijke intelligentie 'een zeldzaam toevallig toeval zijn, zo zeldzaam als de staart van een pauw', en 'dit voorspelt niet veel goeds voor het vooruitzicht menselijke, aliens te vinden', schrijft ze. Haar argument suggereert dat het zinvoller zou zijn om SETI-focussen weg te schuiven van het vinden van buitenaardse wezens die ons soort complexe cognitie vertonen, en in plaats daarvan op zoek te gaan naar buitenaardse wezens die waarschijnlijk geen enkele vorm van technologische vermogens vertonen.

Een ander idee van een paar onderzoekers van de Universiteit van Washington suggereert dat de meest succesvolle berichten die mensen in de ruimte uitzenden om door buitenaardse wezens te worden opgepakt, zo breed interpreteerbaar mogelijk moeten worden gemaakt door een breed scala aan wezens. Hun inspiratie achter het ontwerpen van een dergelijke boodschap zijn cephalopoden, zoals octopussen, die een dergelijk oud zenuwstelsel behouden maar toch blijven bestaan ​​en bloeien tot op de dag van vandaag en het vermogen tot slim gedrag vertonen. UW biologen Dominic Sivitilli en David Gire vinden het niet onwaarschijnlijk dat een intelligente alien soortgelijke systemen kan ontwikkelen.

Uiteindelijk suggereert het paar dat een SETI-bericht dat door menselijke onderzoekers in de ruimte is gelanceerd een grote hoeveelheid gedetailleerde astronomische gegevens moet bevatten om informatie te verschaffen over waar aliens hun telescopen kunnen kalibreren, en ook gearchiveerde gegevens van interessante informatie die een andere beschaving kan hebben gemist, kan krijgen de eerste keer. Ze suggereren dat het niet de moeite waard is om informatie van onszelf te sturen, omdat de waarschijnlijkheid dat een buitenaardse intelligentie die gegevens correct zou kunnen interpreteren, op afstand is, en het vermijden van het verschaffen van enige technologische informatie.

Een ander ongelooflijk interessant argument, aangevoerd door Well-Jensen, ontmantelt het idee dat intelligentie in een soort gebonden is aan een bezit van een visueel waarnemingssysteem vergelijkbaar met wat mensen gebruiken. Wells-Jensen, die blind is, beweert in wezen dat een intelligente soort op een andere planeet gemakkelijk zonder een visueel systeem zou kunnen evolueren en toch over de technologische mogelijkheden zou beschikken om berichten van mensen te verzenden en ontvangen. "Ik begon me af te vragen waarom ik had gelezen dat zicht nodig was voor technologie," zegt ze. "Het is me vrij duidelijk dat dat niet zo is."

Haar toespraak loopt door haar experiment dat de buitenaardse Krikkits-beschaving bedenkt (naam geïnspireerd door Douglas Adams ' Hitchhikers Guide to the Galaxy boeken) en schetst een beeld van hoe ze eruit zouden kunnen zien en hoe ze zich zouden kunnen gedragen als een blinde soort.

"Ik wilde alle mogelijke variabelen constant houden," zegt ze. "Zodra je 'blind' zegt, willen mensen allerlei coole maar onnodige extra soorten zintuigen en vermogens toestaan ​​- ik denk omdat ze zo sterk voelen dat het gebrek aan zicht een verschrikkelijke last is voor de arme kleine jongens."

Haar idee daarentegen is om maar één factor af te trekken - zicht - en uit te zoeken wat voor verschil dat kan maken. Het onderzoeksteam doorliep een evolutionair scenario van de steentijd tot de moderne tijd, in een poging erachter te komen hoe de Krikkits moeten evolueren om een ​​radiotelescoop te bouwen zonder gebruik te maken van het gezichtsvermogen. "Uiteindelijk hoefden we de meeste elementen niet te bedekken", zegt Wells-Jensen. "Je hoeft bijvoorbeeld niet te ontdekken dat water H2O is om een ​​radio te bouwen.

Wells-Jensen noemt haar toespraak 'een waarschuwend verhaal: we sturen een radiosignaal omdat we aannemen dat ze ook een soort radio hebben gebouwd. Maar als ze dat niet deden, krijgen ze nooit de boodschap. 'Uiteindelijk vinden mensen dat ze bereid moeten zijn om een ​​boodschap van intelligente buitenaardse wezens te ontvangen die niet lijkt op wat we ons ooit hadden kunnen voorstellen.

Over het algemeen is de workshop een andere illustratie van hoe wetenschappers uit een breed scala aan disciplines duiken in SETI-onderzoek met zo'n ongelooflijk fris enthousiasme. Als we ooit struikelen over tekenen van buitenaardse intelligentie, zullen we de hele wetenschappelijke gemeenschap nodig hebben om samen te komen en erachter te komen wat we vervolgens moeten doen.