Hersenscans kunnen laten zien hoe marihuana de manier waarop we over onze toekomst denken beïnvloedt

Reguliere cannabisgebruikers kunnen worden geconfronteerd met uitdagingen met episodic foresight of de mogelijkheid om toekomstige gedrag te overwegen, suggereert een recente studie, en zijn toponderzoeker zegt neuroimaging technieken kunnen wetenschappers helpen meer te leren over de hersenen van onkruid liefhebbers.

Dr. Kimberly Mercuri, hoofdauteur van de studie - vorige maand gepubliceerd in de Journal of Psychopharmacology - zegt dat hersenscans meer bewijsmateriaal en antwoorden kunnen bieden rond het onvermogen voor marihuana-gebruikers om 'episodische vooruitziendheid' te hebben, of 'het vermogen om zichzelf in de toekomst te projecteren en situaties en resultaten mentaal te simuleren'.

Mercuri's onderzoek biedt bewijs dat regelmatig cannabisgebruik kan worden geassocieerd met stoornissen in periodes van vooruitziendheid, PsyPost meldde deze maand.

In haar onderzoek kregen proefpersonen toekomstscenario's te overwegen, om te zien hoe regulier cannabisgebruik hun "vermogen tot mentaal reizen" beïnvloedde en hun persoonlijke toekomst in te beelden. Dr. Mercuri, van de Australian Catholic University, vertelt omgekeerde dat de gegeven scenario's "openstonden voor de verbeelding van de deelnemer".

We hebben ze voorzien van drie cue-woorden in twee afzonderlijke experimentele omstandigheden (zes cue-woorden in totaal). Ze kregen de opdracht om zich drie op de toekomst gerichte gebeurtenissen en drie persoonlijk ervaren gebeurtenissen uit het verleden voor te stellen op basis van deze cue-woorden en een zo gedetailleerd mogelijke beschrijving te geven.

De cue-woorden waren verjaardag, vakantie, bank, taxi, nachtmerrie en ongeluk, vertelt Mercuri Inverse. De cue-woorden hoefden niet in de daadwerkelijke beschrijving te worden gebruikt en de onderwerpen kregen maximaal drie minuten per beschrijving.

Na deze interviews bepaalden onderzoekers dit: vergeleken met deelnemers die geen cannabis gebruikten en deelnemers die slechts spaarzaam cannabis gebruikten (minder dan één keer per week), hadden reguliere gebruikers zich moeilijk toekomstscenario's eigen.

De studie keek naar 57 cannabisgebruikers, 23 recreatieve en 34 die meer regelmatige gebruikers, tussen de leeftijden van 18 en 35 jaar, evenals 57 controlepersonen waren. Mercuri vertelt omgekeerde dat die steekproefomvang eigenlijk "vrij groot" is voor een klinisch monster dat door de gemeenschap is gerekruteerd. Zij vertelt inverse:

Het gebruik van groepen in het algemeen kan moeilijk zijn om te werven voor onderzoeksprojecten, met name degenen die op frequente niveaus gebruiken. De steekproef die we konden beoordelen, zou als een grote steekproef voor dit type onderzoek worden beschouwd.

Mercuri toegevoegd:

Ook werden de deelnemers die genereus hun tijd aan onze studie hebben aangeboden, gerekruteerd uit de bredere gemeenschap, in plaats van aan drugsgerelateerde diensten, omdat we personen wilden observeren die onafhankelijk in de gemeenschap functioneerden, en ook meer geneigd waren zich aan te melden voor behandeling.

Nu Mercuri's studie een verband heeft vastgesteld tussen het reguliere gebruik van cannabis en de capaciteit voor episodic foresight, kan meer onderzoek nodig zijn om het probleem te begrijpen.

Het zou ook nuttig zijn om te onderzoeken hoe dit cognitieve tekort gedragsmatig wordt uitgedrukt en of en hoe dit de therapeutische betrokkenheid kan beïnvloeden.

Totdat verder onderzoek - mogelijk inclusief hersenscans - over hoe marijuana toekomstige gedragingen beïnvloedt, wordt gedaan, kan Mercuri's studie alleen ons het beste bewijs van de associatie geven, en reguliere cannabisrokers zullen zelf moeten beslissen of ze gehoor zullen geven aan het bewijsmateriaal.