Vooruit worden kan de hel op uw gezondheid zijn

Werk hard, ga vooruit - of zo gaat de veronderstelling. Beleidsmakers bouwen karaktertraining in schoolcurricula op plaatsen met lage inkomens en hoge criminaliteit, in de hoop dat kinderen leren om hard te werken en hoog te mikken. Hoewel dit een logische stap lijkt, hebben onderzoekers van Northwestern ontdekt dat de extra inspanningen die deze kinderen zullen moeten leveren, in combinatie met de sociaaleconomische kansen waar ze tegen zijn, een enorme impact op hun gezondheid kunnen hebben.

De onderzoekers, die hun werk publiceerden Proceedings van de National Academy of Sciences, bestudeerde niveaus van zelfcontrole en fysiologische veranderingen bij 292 zwarte tieners die op het platteland van Georgia woonden, en hielden kinderen in de gaten die vooral vastzaten. De studie toonde aan dat de studenten die de meeste zelfbeheersing hadden ook de snelste tekenen van veroudering vertoonden - wat ze maten door te kijken naar DNA-methylatie, een natuurlijk proces dat verschillen tussen biologische en chronologische leeftijd blootlegt. De cellen van de kinderen zagen er veel ouder uit dan ze hadden moeten zijn gezien hun leeftijd. Dit was niet het geval voor kinderen die hoger op de sociaal-economische ladder stonden. Voor hen was het hebben van hoge zelfbeheersing slechts een positief iets.

Is het daarom de moeite waard om deze kinderen meer moeite te doen en zelfbeheersing te oefenen? Idealiter zouden deze kinderen deze twee natuurlijk niet in evenwicht moeten brengen, maar de sociale en economische factoren waar ze mee te maken hebben diepe wortels. In een analyse van de noordwestelijke gegevens. De Atlantische Oceaan roept het 'John Henryism' op, een term die in de jaren zeventig werd bedacht door de onderzoeker van de volksgezondheid Sherman James om de strategie te beschrijven om enorme inspanningen te leveren om sociale spanningen zoals racisme het hoofd te bieden. James bestudeerde waarom zwarte Noord-Carolinians een onevenredig hoog percentage hartaandoeningen en beroertes hadden. De term was bedoeld om de immense hoeveelheid inspanningen te beschrijven die zwarte Amerikanen in hun dagelijks leven stoppen "niet alleen om de eindjes aan elkaar te knopen, maar om iets achter te laten", zoals James het uitdrukte. Het is het idee dat zwarte kinderen, in vergelijking met hun blanke tegenhangers, zoveel werk moeten doen en dan een beetje, om de verwachting goed te maken - reëel of waargenomen - dat ze dat niet kunnen.

Het is een ingewikkeld probleem om aan te pakken - een probleem dat noch de wetenschap noch het beleid alleen aan kan. Maar studies als deze zijn een begin.