De profeet vragen Sci Fi auteur Jennifer Foehner Wells op buitenaardse wezens en exoplaneten

In De profeet vragen, we gebruiken onze buitenaardse sondes om de hersens van sci-fi en speculatieve fictieschrijvers te kiezen. Deze week spraken we met Jennifer Foehner Wells over buitenaardse wezens, ruimtevaart en exoplaneten.

Hoe ga je aan de slag met het bouwen van ruimteavonturen die aannemelijk zijn?

Ik wend me vaak tot de wetenschap. Ik weet dat veel auteurs me vertellen dat ze schrijven, schrijven, schrijven, en zich geen zorgen maken over dingen zoals plausibele wetenschap terwijl ze schrijven.Ze blijven gewoon in het moment en laten dat hun muze niet onderbreken. Aan de andere kant merk ik vaak dat de wetenschap mij informeert en me helpt betere keuzes te maken in het proza. Dus wanneer ik ergens tegenaan loop, wil ik verwijzen naar wat de meest recente technologie of ontdekking of kennis is om te proberen die plausibiliteit in stand te houden. Het zal me meestal plaatsen brengen waar ik nooit verwacht had. Ik denk dat ik waarschijnlijk ongeveer evenveel tijd aan onderzoek besteed als aan het schrijven.

Dat zal me er vaak toe brengen om iets dieper te graven in iets waar iemand met wat meer kennis over het onderwerp wat dingen heeft geschreven. Ik kan echt niet gaan te diep omdat, laten we eerlijk zijn, de gemiddelde lezer heeft geen natuurkundegraad. Als ik een heleboel dingen schrijf die diep wetenschappelijk zijn, zullen hun ogen overgieten. Dus wat ik moet doen is een fijne lijn creëren tussen mensen die echt honger hebben om dat soort wetenschap in het verhaal te hebben, en het ook niet te esoterisch maken voor mensen die niet echt een grote interesse hebben in genetica of wat dan ook. het is ik ben aan het aanpakken op dat moment. Het is als een brandslang van informatie die er elke dag is. Ik probeer gewoon uit te zoeken wat het meest interessant is en wat mijn verhalen het meest zal helpen.

Wat is een stukje van de huidige technologie of recente ontdekking dat je hersens laat draaien voor sci-fi verhaalmogelijkheden?

Ik bekijk alle ontwikkelingen met nieuwe technologie met betrekking tot het bereiken van het internationale ruimtestation, want dat is echt de eerste stap om de aarde te verlaten. Wat me het meest opwindt, is wanneer ik deze verhalen lees over de exoplaneten die elke dag worden ontdekt. Ik krijg echt jazzed over wat we tot nu toe over hen kunnen onderscheiden.

Laatst las ik over een hypothetische planeet die een rode dwerg kan omcirkelen, die veel kleiner is dan onze zon en slechts ongeveer tweederde van de hoeveelheid warmte en licht heeft. De zonnestelsels die in dit soort zonnen leven zijn erg compact. Als er planeten zijn die bewoonbaar zijn in die zonnestelsels, staan ​​ze dichter bij die ster dan Mercurius voor onze zon. Dat is fascinerend voor mij. En dan om daaraan toe te voegen, de persoon die dit artikel aan het schrijven was, verklaarde dat zij er theorie van hadden dat die planeten aan die sterren vastzitten. Dat betekent net als onze maan, maar slechts één kant staat ooit voor de zon. Wat dat zou kunnen betekenen voor het leven op de planeet als het bestaat, de ene kant van de planeet eeuwig donker in een ijslaag, de andere kant voortdurend badend in dit bleke roodachtige licht. Wat zou dat betekenen voor het leven op aarde? Aan alle levensvormen die er zijn?

Omdat je boeken aliens bevatten, zie je dat contact met buitenaards leven een haalbaar iets is in ons leven?

Dat hangt er echt van af of reizen met sneller dan licht eigenlijk wel of niet mogelijk is. Op dit moment is dat niet zo, en dat bemoeilijkt elke kans om niet alleen maar ergens heen te gaan of naar ons toe te komen, maar ook om te communiceren. De hoeveelheid tijd die het zou vergen om elke vorm van communicatie ergens te bereiken, is voor ons gewoon een onoverwinnelijke manier om het te zien tijdens ons leven of zelfs in het leven van onze achterkleinkinderen. We zijn echt in de kinderschoenen bij het begrijpen van de natuurkunde. Er is zoveel dat we niet weten. Dingen als donkere materie, de minuscule elementen van de kwantummechanica, ik bedoel, we begrijpen de zwaartekracht nog niet eens. Zodra we dat in een verenigde theorie begrijpen, denk ik dat het universum zich voor ons zal openen. Maar tot die tijd is het vrij onzeker.

Is dat waar je denkt dat de waarde van sci-fi en speculatieve fictie in het spel komt?

Ja, ik wil. Er zijn zoveel gevallen geweest waarin wetenschappers door science fiction zijn geïnspireerd om te proberen een aantal van die dingen te laten gebeuren. Ik denk dat sommige van de dingen waar we vandaag van profiteren het gevolg zijn van het origineel Star Trek serie, eerlijk gezegd. Mobiele telefoons werken veel op communicatoren. Al deze dingen maken deel uit van een sociaal, mondiaal bewustzijn. Ik weet niet of ik er aan bijdraag of niet, maar het is iets geweldigs. Als mensen zoals ik die dingen inbeelden, en de mensen die hun eigen kennis daar daadwerkelijk op kunnen toepassen samenkomen, is dat de schoonheid ervan. Dat is de synergie in wat science fiction en wetenschap samen doen.