Zuid-Afrikaanse landhervorming: hoe herdistributie het land kan transformeren

Reparaties voor de afstammelingen van slaven is een hot-button kwestie in de Verenigde Staten sinds Ta-Nehisi Coates publiceerde "De zaak voor reparaties in De Atlantische Oceaan Juni 2014 issue, maar dankzij de recente politiek van het land en de aanhoudende systemische vormen van racisme, zijn herstelbetalingen moeilijk te voorzien in de nabije toekomst van Amerika. In Zuid-Afrika is de regering echter een stap dichter bij het geven van een controversiële vorm van herstelbetalingen gekomen in een poging de effecten van kolonisatie en apartheid in het land te compenseren. Dat voorstel is landherverdeling.

In een verklaring woensdagavond, heeft president Cyril Ramaphosa aangekondigd dat de ANC-regering in Zuid-Afrika een grondwetswijziging zou doorvoeren die de herverdeling van land zonder compensatie eenvoudiger zou maken - wat duidt op een dreigende herverdeling van land, vermoedelijk van de historisch bevoorrechte blanke, rijke bevolking naar de historisch gediscrimineerde tegen zwarte bevolking.

Indien gehandeld, zou de verandering een radicale, potentieel transformerende beleidsverandering in Zuid-Afrika zijn en een ander gegevenpunt bieden voor landen die discussiëren over herstelmaatregelen.

Plan van Zuid-Afrika

Volgens Ramaphosa zal het amendement "duidelijker de voorwaarden uiteenzetten waaronder onteigening van land zonder compensatie kan worden bewerkstelligd".

Ramaphosa gaat verder met te zeggen dat "een alomvattend landhervormingsprogramma dat een billijke toegang tot land mogelijk maakt, economische groei zal ontgrendelen door meer land in Zuid-Afrika volledig te benutten en de productieve deelname van miljoenen meer Zuid-Afrikanen aan de economie mogelijk te maken."

"De bedoeling van dit voorgestelde amendement is het bevorderen van verhaal, het bevorderen van de economische ontwikkeling, het verhogen van de landbouwproductie en de voedselzekerheid," ging hij verder.

Hoewel niet volledig expliciet, impliceert de verklaring van Ramaphosa dat het ANC van plan is om een ​​landherverdelingsproject te starten dat land weghaalt van voornamelijk blanke landeigenaren en het meer gelijkelijk herverdeelt. Zuid-Afrika is zeer ongelijk, met 95 procent van zijn rijkdom wordt gehouden door 10 procent van zijn bevolking. 72 procent van het landbouwareaal, dat 97 procent van het land van het land uitmaakt, wordt beheerd door blanke individuen. Het beleid zou overwegend de zwarte bevolking van Zuid-Afrika bevoordelen, die systematisch onderdrukt werd door kolonisatie en apartheid.

Hoewel dit niet de eerste keer is dat het land een herverdelingsinspanning heeft ingezet - heeft de staat sinds 1994 4,9 miljoen hectare grond gekocht voor herverdeling, monetaire herverdeling verleend en een programma gestart om de gedeeltelijke aankoop van landbouwgrond door arbeiders te subsidiëren - het zal de eerste keer zijn dat het land zich opnieuw verdeelt zonder compensatie, een methode om het hoofd te bieden aan het feit dat het betalen van boeren voor land een buitensporige hoeveelheid geld zou vergen.

De verhuizing zou een radicale zegen kunnen zijn voor rechtvaardigheid, of een complete ramp.

Utopie of Distopia?

Hoewel het plan voortkomt uit een visie van een meer rechtvaardige, rechtvaardige samenleving - het aanpakken van de massale raciale verschillen in landeigendom - zijn de feitelijke resultaten die zouden komen van grote, ongecompenseerde inbeslagnames en herdistributie van land niet helemaal duidelijk in de context van Zuid-Afrika.

In 2000 begon Robert Mugabe wat een chaotisch, ongecomposteerd land beslag en herverdelingsprogramma zou worden in Zimbabwe, dat 23 miljoen hectare van witte landhouders vergde om terug te geven aan de eens onderworpen zwarte mensen van Zimbabwe. Wat schijnbaar begon als een belofte van gelijkheid, veranderde al snel in een nachtmerrie en doodde er uiteindelijk vijf in gewelddadige conflicten. Tegen 2010 was de landbouwproductie met 60 procent gedaald en de export was met bijna $ 1 miljard gedaald, volgens een rapport van Zimbabwean nieuwssite ZimOnline. Uit het rapport bleek dat bijna 40 procent van het herverdeelde land naar Mugabe zelf en zijn politieke vrienden was gegaan. Veel van wat vroeger landbouwgrond was, werd niet bewaakt door individuen die simpelweg niet geïnteresseerd waren of geen boerderijen konden houden. Wat erger is, was dat de inbeslagname van het land leidde tot een financiële crisis in de vorm van hyperinflatie. Er wordt gespeculeerd dat boeren die een hypotheek hebben betaald, niet in staat waren om leningen te betalen na het verlies van hun grond - wat voor banken verliezen veroorzaakte.

Dit alles kwam bovenop een duidelijk mensenrechtenkwestie van het in bezit nemen van de bezittingen van mensen en hen achterlaten met niets.

Nu zijn er tekenen van herstel in Zimbabwe ondanks de hoge werkloosheid: de graanproductie in het land bevindt zich op het hoogste punt in decennia en tabaksgewassen floreren, maar de vraag blijft of Zimbabwe stabiliteit zal vinden en of de jaren van economische onrust de moeite waard waren het.

Een andere mogelijkheid

Hoewel radicale herdistributie van het land positief transformerend of een ramp kan zijn, kan het ook helemaal niet gebeuren. Leonid Bershidsky suggereert in Bloomberg dat het amendement misschien gewoon een politieke zet is om de macht te behouden door de verkiezingen van volgend jaar, als een beweging voor herverdeling groeit.

Natuurlijk brengt deze mogelijkheid nog steeds risico's met zich mee. Als de grondwet wordt gewijzigd om radicale herverdeling mogelijk te maken, wie zal zeggen dat dit in de toekomst niet zal gebeuren.