Netflix 'Perfect Bones' zullen je Anime doen lijken

Netflix heeft een anime-serie met 12 afleveringen van Production I.G., de Japanse studio die twee anime-series verspreidde met een verbluffende internationale aantrekkingskracht: de Geest in de schaal franchise en Aanval op Titan. De nieuwe serie, Perfecte botten, zal de eerste originele anime-serie zijn die alle afleveringen wereldwijd tegelijkertijd debuteert - in 190 landen. De laatste keer dat een Japanse animator tegelijkertijd een serie uitbracht in Japan en de Verenigde Staten, bond hij anime fans over de hele wereld, voor een kort en fantastisch moment. (Dat was Space Dandy, van de maker van Cowboy Bebop en je zou beide korte series moeten bekijken als je dat nog niet hebt gedaan.)

Dus waarom wedt Netflix op een internationale release van een anime-serie? In de eerste plaats hebben de Japanners de concurrentie met geserialiseerde, geanimeerde sci-fi-shows decennia lang absoluut verpletterd. Amerikaanse tv-critici noemen de CW innovatief voor het vullen van het schema met hard-edged shows over tieners die in een groep vechten tegen een monsterlijke dreiging, maar shows zoals De 100 zou niet bestaan ​​zonder Aanval op Titan. Als een levenslange sci-fi fan was ik absoluut verbijsterd om eindelijk de serie te ontdekken in mijn volwassenheid. Het staat op Netflix in zijn geheel en het uitgangspunt - kinderen die in een stad leven die wordt aangevallen door gigantische, emotieloze, mensetende wezens die gebruikmaken van 3D-manoeuvreertechnologie en getande zwaarden om ze neer te halen - is zo eenvoudig en onmiddellijk boeiend.

De scène waarin een van de belangrijkste tienerpersonages zijn moeder verliest - geen spoilers, zoals dit in de eerste aflevering voorkomt - is een van de meest verontrustende dingen die ik ooit heb gezien in een programma dat bedoeld is voor jonge kijkers. Er is iets met de juxtapositie van de Japanse stemacteurs, het grijnzende, geanimeerde ding dat in een vrouw bijt, en de stijgende orkestrale soundtrack, die volledig uniek en tijdloos aanvoelt.

Ten tweede zijn er bepaalde stemmingen die anime heel goed doet, misschien met meer finesse dan verwesterde animatie. Beschouw bijvoorbeeld het geanimeerde segment van Kill Bill: deel 1, waarin we het achtergrondverhaal van O-Ren krijgen. Het productiebedrijf achter het segment is hetzelfde product waar Netflix voor heeft gehuurd Perfecte botten, dus het spreekt vanzelf dat de serie zal gebruiken Kill Bill Het is gracieus geweld.

Ten derde is anime altijd al een voorloper geweest op westerse animatie, en Amerikaanse videomakers zoals Pendleton Ward en Rebecca Sugar zijn nu net bezig met het inhalen. Jaren geleden, Geest in de schaal was de spirituele opvolger van Blade Runner dat iedereen wilde, en hoewel het een groot Amerikaans publiek verdiend heeft, wordt het nog steeds niet vaak opgenomen door critici die hedendaagse science fiction onderzoeken. Als de wereld eerlijk was, zouden Amerikanen wijzen Geest in de schaal zo vaak als ze doen Blade Runner bij het bespreken van de oorsprong van de cyberpunk-esthetiek.

Weet je nog hoe in de vroege jaren 2000 het voelde alsof elke horrorfilm die Amerikaanse theaters trof een vertaalde remake van een Japanse of Koreaanse film was? Anime's magie betekent dat het veranderen van de stijl niet werkt. Veramerikaniseerde versies van anime-series verliezen altijd vitale aspecten van de visuele retoriek van het medium. Dat wil zeggen, zelfs met verwesterde kijkers die niet bekend zijn met anime, leert het medium zijn publiek hoe het moet worden bekeken. Er is een louterende vreugde voor mij, als een Amerikaans blank meisje wiens enige ervaring met de Japanse fictie als kind was Sailor Moon (Engels gesynchroniseerd), in het oppikken van sociale signalen en onuitgesproken gereedschappen van Japanse animatie tijdens het kijken zoals het bedoeld was om gezien te worden.

Netflix's inzet voor maken Perfecte botten beschikbaar in de hele wereld, alles tegelijk, is een gewaagde uitspraak over anime als een individuele kunstvorm. Als het bedrijf bijvoorbeeld de aandacht trekt van Westerse kijkers die van Miyazaki houden, maar alleen de versies van zijn films hebben bekeken die Christian Bale of Stanley Tucci castten, kan het slagen in een zeer belangrijke culturele onderneming.