Zal 'Trainwreck' de zeldzame niet-stomme Rom-Com zijn?

Het alleenstaande meisje in de grote stad is rijk aan romcoms, van Mary Tyler Moore tot Carrie Bradshaw en Mindy Lahiri. Alleenstaand meisje (meestal wit, meestal benaderbaar mooi, weet het meestal niet) gaat naar de stad, heeft een paar op sterren gerichte opnames, verhuist naar een appartement dat in werkelijkheid $ 1,5 kaziljoen zou kosten, krijgt schrammen op het werk, dreunt door een aantal dating-avonturen, waarschijnlijk tot een vrolijke soundtrack. Bonuspunten voor een winkelmatch in het midden.

Laat Amy Schumer maar komen Trein wrak blaas deze vermoeide, formulistische onzin terug naar de middeleeuwen. Op zijn minst lijkt het klaar om het oude recept te verfijnen - een schaduw vuiler, met een vindingrijkheid als de niet-monogame toewijding - phobe, een relatie met een kerel verbijsterd door haar gedrag. In het beste geval zouden we een popcultuur eenhoorn in onze handen kunnen hebben: een slimme rom-com.

Waarom is dit zo'n anomalie, een gedenkwaardige gebeurtenis als Amy Schumer doorkomt?

Rom-coms behandelen traditioneel zowel karakters als publiek als verbijsterend stom. Case study, Liefde eigenlijk.

Elke verhaallijn beledigt een menselijke levensvorm - mannen, vrouwen, kinderen. Zie: Colin Firth wordt verliefd op zijn huishoudster die geen Engels kan spreken, een potentieel complexe verhaallijn die zoiets onderzoekt. Of zie Keira Knightley leren dat de beste vriend van haar nieuwe echtgenoot almaar verliefd op haar is geweest. Hij bekent dit na de bruiloft. We moeten dit ontroerend vinden.

Zoals de Eerlijke Trailer zegt, is elke verhaallijn "eng en deprimerend als je er echt over nadenkt:"

Trein wrak brengt ons daarentegen Schumer, een komische pyrotechnicus die regelmatig het soort stroop uitwist dat te zien is in Liefde eigenlijk of shopaholic of Notting Hill of De andere vrouw (Ik zou dagen kunnen doorgaan). Ze verscheurt conventies zoals machtsdynamiek tussen mannen en vrouwen, genderstereotypen, en, hieronder, hoe de cultuur verouderende vrouwen ziet:

Haar spot is geen aanval op mannen alleen. Ze richt zich ook op vrouwen die worden opgejaagd door manipulatieve garbage zoals popsongs die je vertellen dat je van binnen helemaal mooi bent, echt:

Of de paginacultuur van de kindschoonheid:

En bekijk haar bevredigende uiterlijk De vrijgezellin - wat ABC later aanleiding gaf om haar een aanbod van een stint uit te breiden als de enige echte Bachelorette, in een WTF-verhuizing die geledig is aan de regering-Bush en Stephen Colbert uitnodigt om te spreken op het diner van het Witte Huis over de correspondenten in 2006.

Met andere woorden, Amy Schumer maakt haar leven alles uit de wereld waardoor rom-coms in bullshit veranderen. Wees getuige van haar opgeblazen winkelmomenten:

Amy Schumer snapt het echt. Het hebben van haar aan het roer van een rom-com is zeker balletje, subversief en broek-plagend grappig. En misschien, in een zin die ik meestal zou verstikken, een rom-com die tot de slimste films van de zomer behoort.