Winnaar van de Millennium Prijs Verbergt verder de grens tussen wetenschap en technologie

Het onderzoek van Frances Arnold lanceerde een veld dat nu bekend staat als 'gerichte evolutie' en dat zich richt op het ontwikkelen van betere biologische enzymen. Het is duidelijk wetenschappelijk, maar experts in de tech-industrie hebben haar werk ook als hun eigen werk omarmd. Nu Arnold, een Ph.D. en biochemisch ingenieur bij Cal Tech heeft de Millennium Technology Prize gewonnen - die wordt beloond met een beloning van € 1 miljoen - haar werk doet opnieuw twijfels rijzen over wat we als 'technologisch' beschouwen.

De prijs, die om de twee jaar wordt uitgereikt, wordt toegekend aan 'baanbrekende technologische innovaties die de kwaliteit van het leven van mensen op een duurzame manier verbeteren'.

In 2014 werd de tweejaarlijkse Millennium Technology Prize toegekend aan de experimentele natuurkundige Stuart Parkin voor zijn werk in een massaal uitbreidende opslag van schijfstations, waarmee het tijdperk van cloud computing werd ingeluid. Eerdere winnaars waren ook Tim Berners-Lee, die het World Wide Web uitvond, en Linus Torvalds, de vader van Linux.

2016 #MillenniumTechnologyPrize winnaar Frances Arnold is een eerbetoon aan de inspirerende kracht van natuur en evolutie pic.twitter.com/RBtqYLXGb2

- TAF (@Tech_Acad_Fin) 24 mei 2016

De uitgesproken "niet-technologische" smaak van het werk van Arnold heeft de prijsrechters er niet van weerhouden om haar en haar prestaties te erkennen, die zij "uitstekend" noemden.

De algehele missie van Technology Academy Finland, de organisatie achter de prestigieuze prijs, is om "de voordelen van de Finse praktische en oplossingsgerichte denkwijze" aan de hele wereld te geven. Door hun focus te richten op het verbeteren van alle aspecten van het leven door ontwikkelingen in de technologie - hoe je het ook definieert - lijkt Arnold een natuurlijke keuze.

Arnold besefte aan het begin van haar carrière dat het creëren van nieuwe, opgevoerde versies van bestaande eiwitten de manier was om biologische innovatie voorbij zijn natuurlijke grenzen te duwen. Enzymen, een ongelooflijk nuttige klasse van eiwitten, vormen een integraal onderdeel van huishoudelijke reinigingsmiddelen, farmaceutische geneesmiddelen, landbouwchemicaliën en de processen die nodig zijn om brandstoffen te produceren - maar hun vermogen wordt beperkt door hun genomen. De technieken die Arnold ontwikkelde, waarbij natuurlijke evolutie werd nagebootst, versnelden niet alleen het proces waarmee die genomen veranderen, maar stelden wetenschappers ook in staat om te bepalen hoe zij veranderden.

De lijnen tussen wetenschap en technologie blijven vervagen

Wetenschappers in de groene chemie en hernieuwbare energievelden hebben de vruchten geplukt van het werk van Arnold; ze gebruiken de gerichte evolutietechnieken die ze heeft ontwikkeld om enzymen te maken die plantaardig materiaal efficiënt in biobrandstoffen en andere chemicaliën kunnen veranderen - reacties die anders vaak schadelijke bijproducten en energetisch kostbare processen vereisen en produceren. Haar technieken zijn ook toegepast in de farmaceutische industrie, waar ze de productie van medicijnen voor meerdere ziekten hebben gestroomlijnd.

Een decennium geleden, Arnold's werk, hoewel duidelijk baanbrekend, misschien niet eens overwogen voor de prijs. Maar als de doelen van onderzoekers in zowel wetenschap als technologie samenkomen - is dit niet het ultieme punt van innovatie om het leven voor ons beter te maken? - de lijnen daartussen blijven vervagen. En dat is een goede zaak.