Waar zijn de noppen? feministische mannen vermoorden onze samenleving

Vrouwen willen hun ridder nog steeds in glanzend pantser, maar vanwege de feminisering van mannen, worden degenen die nog steeds hun pantser dragen zeldzaam.

Er is niets aantrekkelijker voor een vrouw dan een man die voor haar eer vecht, onbezonnen is of gewoon naar zweet ruikt. Als we eerlijk tegen elkaar kunnen zijn, zo veel als we gelijke rechten willen, is er niets dat een vrouw meer opwindt dan een man die je bij de hand neemt en belooft je te beschermen en voor de rest van je te zorgen leven. Maar dat gebeurt niet meer. En daarom verpest feminisering van mannen onze samenleving.

Het is niet alsof we willen dat iemand ons vernedert of ons als mens kleineert, maar er is iets te zeggen voor iemand die binnenkomt, de controle neemt en je een veilig gevoel geeft.

Het probleem is dat er een beweging was die mannen vertelde dat het prima was om te huilen, om zwakte te tonen, en dat competitief en gezaghebbend slecht was. Neem me niet kwalijk als ik een van de weinige vrouwen * ben die ik onmogelijk kan zijn * die wil dat John Wayne langskomt en me van mijn voeten werpt en tegen iedereen vecht die mij of mijn eer bedreigt.

Maar ik ben de cultuur van onze feministische mannen beu en ik ben er vrij zeker van dat elke vrouw die ik ken dat ook is.

Mannen worden verondersteld sterk en competitief te zijn; zo heeft de natuur ze gemaakt en zo heeft onze soort door de eeuwen heen overleefd. Dus wanneer de regering begint te praten over een ontwerp voor zowel mannen als vrouwen, moeten we ons allemaal afvragen wie er thuis zal zijn om voor de kinderen te zorgen?

Er moet een jager zijn, maar er moet ook een verzamelaar zijn. Hoe meer we mannen vertellen wie ze zouden moeten zijn, hoe minder ze weten wie ze zijn.

Hoe onze cultuur mannen begon te feminiseren

In de jaren zestig voelden sommige vrouwen zich geëngageerd, en terecht, door niet in staat te zijn gelijke rechten op de werkplek te hebben. Dus wilden ze het speelveld in het leven gelijk maken door academici en veranderende culturele normen.

Feministen besloten dat het tijd was om kinderen op de scholen anders te onderwijzen door een educatieve structuur te gebruiken die meer bevorderlijk was voor meisjes. Dat is waarom school draait om stilzitten, vriendelijk en geduldig zijn en niet uit je stoel stappen.

Er zijn maar weinig meisjes die op school in de problemen komen omdat het hele onderwijssysteem is herzien om meisjes te bevoordelen en te helpen slagen.

Dat is geweldig voor vrouwen, maar dat liet een enorm gat achter voor jongens. Het is geen wonder dat er meer jongens dan ooit medicatie krijgen omdat ze niet stil kunnen zitten of de diagnose ADD krijgen. En het verklaart ook waarom vrouwen in bijna alle leergebieden het aantal mannen overtreffen.

Mannen en vrouwen zijn inherent verschillend omdat we verondersteld worden dat te zijn. Het probleem is dat de samenleving in plaats van de individuele verschillen tussen hen te vieren, probeerde van jongens meisjes te maken. Het was niet langer acceptabel voor jongens en meisjes om verschillend speelgoed te hebben, verschillende dingen leuk te vinden of stereotiep te zijn. Als je een jongen beperkt om een ​​pop te hebben, schaam je dan. Dat maakte je plotseling een seksist.

Er is geen twijfel dat de veranderingen wonderen deden voor het zelfvertrouwen van vrouwen. Hoewel sommige mensen het niet eens zijn, zijn mannen en vrouwen meer gelijk op de werkplek dan ooit tevoren. En het glazen plafond, als het er nog steeds is, is nu ruim boven ons hoofd.

Het probleem? Onze jongens falen en de mannen weten niet waar ze passen en wie ze horen te zijn. Niet langer acceptabel om competitief, agressief of zelfs minder gefocust te zijn, heeft de samenleving geprobeerd ze fundamenteel te veranderen in meisjes met spieren.

Wat feministische mannen relaties heeft aangedaan

Vrouwen willen het 'sprookje'. We willen het witte paard, de ridder op het witte paard en de drakendoder. Wat we krijgen zijn de mannen die het niet nodig vinden om een ​​deur voor ons meer te openen, die bang zijn om iets complimenten te zeggen omdat het kan worden opgevat als "seksuele intimidatie".

En mannen verwachten dat vrouwen tegelijkertijd een thuis maken en de kost verdienen. Stress op genderrollen heeft stress tussen de geslachten gecreëerd. Het enige dat mannen is verteld om niet te zijn en te doen, zijn precies de dingen die vrouwen sexy vinden.

We vinden het leuk als je competitief bent en wint. We vinden het leuk als mannen gezaghebbend en sterk zijn. We vinden het leuk als we weten dat als we ooit in gevaar zijn, je de spieren hebt om ons te redden. Maar tegenwoordig wordt mannen verteld dat ze niet moeten zijn wie en wat we willen dat ze zijn.

Uit de jaren zeventig

Opgroeien in de late jaren 1970, was het goed voor iemand om stereotiep te zijn. Als je om iemand anders kon lachen, kon je zelfs om jezelf lachen. Niemand klaagde iemand anders aan omdat ze een naam kregen, maar ze dachten ook niet dat het maatschappelijk probleem was om voor hen te zorgen.

Er is een groeiend recht in de VS dat rampzalige gevolgen heeft voor beide geslachten en een zware tol eist van de mannelijkheid van onze mannen. Natuurlijk wil niemand oorlog voeren, maar in een poging om alle agressie weg te nemen, lijken we nergens een standpunt in te kunnen nemen.

Over de hele wereld sterven er mensen, en in de afgelopen decennia zat Amerika misschien vol cowboys, maar we wisten tenminste wanneer we genoeg moesten zeggen om voldoende te zijn om voor de zwaksten in onze samenleving te zorgen - en degenen die in de buurt van wereld.

Het feminiseren van mannen is een ondergang van Amerika geweest. Niet willen handelen, aan de zijlijn willen wachten, onze macht niet willen uitoefenen of concurrerend willen zijn, heeft zich in onze huizen, onze scholen en onze politieke manoeuvres gemorst. Dat maakt ons allemaal onbeschermd en voelt ons kwetsbaar, zowel mannen als vrouwen.

Hoe rollen zijn veranderd in de afgelopen vier decennia

Het zijn niet alleen mannen die gefeminiseerd zijn. We hebben allemaal ons vermogen verloren om ermee te rollen en een buitenschaal te dragen. Ik herinner me wanneer ik thuis zou komen nadat ik door iemand was geplaagd. Mijn moeder heeft de school of de andere ouder niet gebeld. Ze vertelde me "stokken en stenen kunnen je botten breken, maar namen kunnen je nooit pijn doen."

Dat is wat er ontbreekt in onze samenleving. Het is nooit de bedoeling dat je je eigen veldslagen vecht, voor jezelf opkomt of iemand gewoon laat doen wat hij doet terwijl jij doet wat je doet.

Het grootste gevolg van het feminiseren van mannen is dat niemand meer weet wat ze geacht worden te doen. Vrouwen die thuis willen blijven, krijgen te horen dat ze lui zijn en dat ze in de beroepsbevolking moeten strijden om relatief te zijn. Mannen krijgen te horen dat ze niet geacht worden te concurreren met andere mensen, dat is niet 'eerlijk'.

In onze poging om vrouwen mannelijker te maken, hebben we onze jongens vrouwelijker gemaakt, en nu weet niemand wat hun rol is. We hebben een hele generatie die opgroeit omdat ze niet weten wat volwassen zijn inhoudt.

Het enige dat ze weten is dat als ze hun huiswerk niet deden, hun ouders in de problemen kwamen. En als ze een probleem hadden op school, ruimen mama en papa het op. De kamer die vroeger werd omgebouwd tot naaikamer toen de kinderen naar school gingen, wordt nog steeds bewoond door volwassen kinderen die hadden moeten vertrekken.

Is feminisering van mannen het enige probleem?

Waarschijnlijk niet. Het is een systematische revisie van genderrollen. Het is niet de bedoeling dat je iemand "labelt"; je wordt niet verondersteld stereotype van het ene geslacht of het andere te zijn. Het is prima om van iemand te houden, ongeacht welke seks je bent of zij zijn.

De lijnen tussen de geslachten blijven vervagen waardoor we allemaal in de war raken en ons niet op onze plaats voelen. De natuur gaf ons geslachtsdelen van een man of een vrouw. Samen met die geslachtskenmerken gaf het ons interne gevoelens, drijfveren en vaardigheden.

Wat we allemaal proberen te doen, is die dingen negeren die onze geest en ons lichaam voelen en bezwijken voor wat de maatschappij ons vertelt. Als het voor mij verwarrend is, ben ik meer bedroefd voor mijn zonen.

Het is een zeer verwarrende, onzekere en onstabiele tijd in Amerika - en over de hele wereld. Zwart en wit is iets waar iedereen achter kan komen. Het is al dit "grijze gebied" waar niemand grip op lijkt te krijgen.

Het feminiseren van mannen maakt mannen niet alleen minder aantrekkelijk voor vrouwen, het vervaagt genderrollen, maatschappelijke normen en de kern van wie we zijn. Het doel zou moeten zijn om onze geslachtsverschillen te laten schitteren in plaats van ze helemaal weg te nemen.