Onthoud hoe we elkaar hebben ontmoet

Weet je nog hoe je je geliefde ontmoette? Hier is een geweldige opmerking over hoe we elkaar hebben ontmoet van Terri Matthews aan haar zoeter helft, die herinneringen ophaalt aan hun eerste blik, de eerste keer dat ze elkaar ontmoetten, en hoe het uiteindelijk eindigde met dat zoete gevoel in het hart en een hartverwarmend goed liefdesverhaal.

Beste Brian, Ik ben zo blij omdat ik je heb gevonden. En ik ben zelfs nog blijer omdat we allebei zo perfect voor elkaar zijn.

We zijn perfect voor elkaar omdat we aan weerszijden van het bed slapen. En perfect is ergens in het midden, verstrikt in onze lakens en huid, de lucht vullend met de zoetheid van mijn adem vermengd met de jouwe.

En het is dat perfecte gevoel waar ik elke ochtend wakker van word. En ik voel me zo goed! Mijn vrienden vertelden me dat jij en ik het perfecte ding zijn, en je zus vertelde me dat ze ons het enige perfecte ding in de hele wijde wereld vindt.

Ik vraag me af hoe we elkaar hebben gevonden, of dat we er iets mee te maken hadden. Was het een toevallige ontmoeting of was het het lot?

Weet je nog hoe we elkaar hebben ontmoet?

Een cocktail en een drukke club hebben mijn leven veranderd. Vele jaren geleden. Het was een zaterdagavond, een van die dagen waarop elke persoon wil feesten. Ik voelde me niet zo goed, en ik wilde nergens heen.

Dus ik bleef thuis terwijl al mijn vrienden weggingen. En toen kwam Nikita thuis en pesterde me om met haar uit te gaan, omdat haar man druk bezig was met overwerken op kantoor.

Ik wilde haar niet slechter laten voelen en stemde daar met tegenzin in toe. We gingen naar een club en zagen dat het vol was en zaten op een barkruk. Een serveerster vroeg ons wat we wilden. Of was jij het? Ik weet dat je haar toen lang was, maar ik weet niet meer hoe je eruitzag. Je stelde jezelf voor en gaf ons het cocktailmenu door.

Ik glimlachte naar je en toen je wegliep, fluisterde Nikita tegen me. "Hij is lekker!"

"Wie?" Ik keerde om. Niemand was daar. "Oh, de barman?"

"Ja. Hij is echt lekker. '

"Ik heb niet echt aandacht besteed."

"Wel, als hij hier terugkomt, let dan op!"

Tegen je aan botsen

Je kwam terug en we bestelden onze drankjes. Ik wilde een daiquiri en Nikita bestelde een 'seks op het strand'. Ik glimlachte en bedankte je. En nadat je was weggelopen, vroeg ik Nikita naar jou.

"Ik wou dat ik single was, " vertelde ze me. “Ik wil vrijgezel zijn. Ik mis flirten. Ik wil alleen maar plezier hebben."

We zaten daar maar te neuriën en luisterden naar de DJ die de platen draaide. Je liep een paar keer over me heen, ook al zaten we in de verre hoek van het aanrecht. Je hoefde echt niet langs ons te lopen. Een uur later liet je de rekening vallen en openden we onze portemonnee om te betalen.

Nikita hield mijn hand vast. “Je moet je telefoonnummer op het weefsel schrijven. Ik zou het doen als ik vrijgezel was, maar ik kan het niet, dus je zou het moeten doen. '

" Zal ik?" Ik giechelde. Het was dom. Ze had meer aandacht aan je besteed dan ik, maar plotseling wilde ik je echt mijn telefoonnummer achterlaten. "Heb je een pen?" Vroeg ik aan Nikita terwijl ik mijn eigen tas opzocht. We konden er geen een vinden.

Noem me prachtig!

Nikita gaf het op. "Nou sorry! Misschien de volgende keer, 'zei ze. Maar ik was vastbesloten. Ik zocht opnieuw in mijn tas om alles te vinden waarmee ik kon schrijven.

Nikita vond een glinsterende lippenstift. Ik keek naar je, je was in de verre hoek. Je hebt me niet gezien. Ik verdubbelde naar beneden en schreef: "Noem me prachtig!" met mijn telefoonnummer en mijn naam op het weefsel. We lezen allebei het bericht opnieuw en beginnen te lachen! En we hielden onze hechtingen vast toen we de club uit liepen. Veel mensen dachten dat we allebei dronken waren! En toen we naar buiten liepen, en een explosie van frisse lucht kregen, barstten we hysterisch in lachen uit.

'Het kan me niet eens schelen of hij belt. Dat was zo leuk, 'zei ik tegen Nikita.

Ik liet haar thuis vallen en reed terug naar mijn huis, me afvragend wat je dacht toen je mijn briefje zag. "Prachtig!" Dat is wat ik je noemde! Je moet wel eens goed hebben gelachen om mijn woordkeuze.

Verrassing in de auto

Maandagmiddag, na het lunchen buiten het werk, liet ik mijn telefoon opladen in de auto tijdens mijn dienst. Na het werk ontdekte ik dat ik een gemiste oproep had. Het was van een nummer dat ik niet kende. Ik vroeg me af of het van jou was. Of was het een callcenter? Echt niet. Het moet een verkeerd nummer zijn. Maar toen had ik een sms van je ontvangen.

"Dit is Brian. Ik was zaterdagavond de cocktailmixer bij Mar's. Je hoefde me je naam niet te vertellen. Ik herinnerde je naam toen je vriend je riep… En ik antwoord ook op knap, niet alleen prachtig! " Je zei dat ik je nacht had gemaakt, dus je besloot om de gunst terug te geven en stuurde me een bericht voor het geval ik je terug wilde bellen. Ik kon het niet geloven. Je had gebeld. Je had eigenlijk gebeld.

'Hij heeft gebeld, Nikita! Hij belde!"

"Wie belde… hij belde ?! Wat zei hij?"

'Hij belde terwijl ik aan het werk was. Hij heeft me ook een sms gestuurd. Een hele lieve tekst. Nikita, hij lijkt zo lief! '

Ik was opgewonden maar zenuwachtig om je te bellen. Ik vroeg me af wat ik zou zeggen als je antwoordde en of we iets zouden hebben om over te praten. Ik hoopte bijna dat je je telefoon niet zou beantwoorden, maar dat deed je wel.

Verliefd worden via de telefoon

We hebben een uur lang met die eerste oproep gepraat. Ik lag in mijn kamer met mijn benen bungelend boven mijn hoofd, terwijl we praatten. Je zus zat je af en toe lastig te vallen en vroeg je wie het was? Ze schreeuwde in de telefoon en zei dat je bloosde terwijl je tegen me sprak. Het bleek dat het je laatste nacht was bij Mar, dezelfde avond toen ik je dat briefje schreef.

Je zat er twee maanden in voordat je een andere baan begon. Ik zei je dat ik naar muziek luisterde en tegen je praatte. Je vroeg me welk liedje? En ik zei je dat het Kenny Chesney's 'Back where I come from' was, en dat nummer kende je eigenlijk!

Geen van mijn vrienden kende dat lied ooit! Je vertelde me ook dat je ook van de liedjes van Kenny Chesney hield. Dat lied zat een week in mijn hoofd nadat we die avond spraken. Het doet me nog steeds aan die nacht denken, elke keer dat ik dat lied speel. U sprak over uw gezin en uw hond en wat u met uw leven wilde doen. Ik was echt onder de indruk. Je leek alles bij elkaar te hebben. Je wist wat je wilde doen en je deed het. Ik was een beetje geïntimideerd door je perfecte leven.

Toen je zei dat je moest ophangen omdat je iemand uit de familie moest ontmoeten, dacht ik dat ik niets te verliezen had, dus ik zei: "Dus… je zei dat je de gunst wilde teruggeven… Is de telefoon de gunst of dat ik je weer ga zien? '

Je pauzeerde alsof ik je overrompelde en ik vroeg me af of ik een fout had gemaakt. Maar toen vroeg je me naar mijn schema dat weekend. We hebben plannen gemaakt voor vrijdagavond en je zei dat je me later in de week zou bellen. Het was gek, ongelooflijk, belachelijk… en volledig onverwacht.

Mijn liefde ontmoeten, mijn liefdesverhaal creëren

Toen ik je vrijdagavond buiten het café van Hookah zag, herkende ik je niet, maar ik wist dat jij het was omdat je keek hoe ik me voelde. Onzeker. Ik had gedacht dat je me waarschijnlijk ook niet zou herkennen en toen ik je je telefoon zag openen wist ik dat het was om me te bellen. Ik keek je recht aan toen ik mijn telefoon beantwoordde, vroeg me af wat je dacht toen je besefte dat ik het was. Ik hoopte dat je niet teleurgesteld was. Ik wist dat ik het niet was. Geen moment.

In het café rookten we waterpijp met gemengde fruitsmaak en dronken we koffie. We hadden zoveel plezier samen. Ik dacht dat je dom was elke keer dat je een sigaret opsteeg en me vertelde dat de waterpijp niet 'sterk' genoeg voor je was.

We volgden het vervolgens met pizza in de nabijgelegen pizzeria. Je hebt de stoel eigenlijk voor me teruggetrokken, net zoals je dat nog steeds doet. Het was een koude nacht in november, maar ik wilde niet vertrekken. Dus gingen we terug naar het waterpijpcafé en deze keer hadden we waterpijp met warme chocolademelk en appelsmaak. Het was bijna twaalf uur en ik moest terug naar huis. Assepoester moest gedag zeggen.

Appels en hoe we elkaar hebben ontmoet

Je bracht me naar mijn auto en opende mijn deur. Ik wilde er niet in. Ik leunde tegen de auto en we spraken een paar minuten. Je hield mijn hand vast. Ik voelde me zwak. En ik vroeg me af of het moeilijker zou worden. En toen boog je je voorover en kuste me. We keken allebei naar elkaar en ik flapte eruit: "Je smaakt naar appels!"

Je begon te lachen. Ik hou er zoveel van als je lacht. Ik word er zo blij van. We kusten opnieuw. We omhelsden elkaar en zwaaiden tot ziens. Toen ik naar huis reed, wilde ik stoppen en gaan rennen. Ik was zo blij. En sinds die dag voel ik nog steeds hetzelfde over jou.

Je belde me al voordat ik thuiskwam. Of was ik het die je belde? Nee, je hebt me gebeld en we hebben de hele nacht gesproken.

En we ontmoetten elkaar de volgende avond weer. We hadden geen waterpijp. En toen we die nacht kusten, was het alleen jij. En ik was het maar. Geen smaken! En gisteravond, toen we waterpijp hadden en we kusten in de auto, vlak voordat je naar huis ging, smaakte je naar appels. Ik herinnerde me onze eerste kus. En over hoe mijn leven is veranderd, met jou in de buurt. Ik ben zo gelukkig. En er is echt niets in mijn leven dat ik graag zou willen veranderen. Nou, misschien, als ik dat had kunnen doen, zou ik een pen in plaats van een lippenstift hebben gebruikt om een ​​briefje te schrijven. Minder sletterig!

Ons liefdesverhaal is perfect en ik herinner me hoe we elkaar ontmoetten alsof het gisteren gebeurde. En ik had geen andere manier kunnen vragen om je te ontmoeten en verliefd op je te worden. Liefs, Terri.