Wederzijds uiteenvallen: waarom ze gebeuren en hoe de tekens te herkennen

Hoe voelt het om het uit te maken met iemand om wie je geeft? Het doet zeer. Maar soms is een wederzijdse breuk de enige weg vooruit voor jullie beiden.

Wanneer je langere tijd bij iemand bent geweest, vorm je een bepaald soort gehechtheid dat moeilijk te verbreken is. Uit elkaar gaan is moeilijk. Het schandaal, de verrassing, het wederzijdse uiteenvallen, de langzame bouw. Het maakt niet uit hoe, het is nog steeds een verlies.

Als je bijvoorbeeld tien jaar getrouwd bent, kan gescheidenheid leiden tot gevoelens van extreme verlatenheid en verwarring. Deze persoon was jouw rots, hoe lang je ook samen was en opeens is alles fout gegaan. Het is genoeg om iemands fundamenten te schudden.

Maar tijd is geen meting van intensiteit als het gaat om gevoelens. Je kunt alles en de gootsteen voelen voor een persoon wanneer je een jaar samen bent, terwijl een paar dat vijf jaar samen is, misschien veel minder van die intensiteit heeft. Het gaat om individuen en elke vorm van uiteenvallen is pijnlijk.

Wanneer je het einde voelt

Als er niets in het bijzonder de oorzaak is van het uiteenvallen * er is bijvoorbeeld geen cheatschandaal, geen grote verontwaardiging en geen gebeurtenis die leidt tot een enorm argument * kan het nog moeilijker zijn om dingen te beëindigen.

Soms gaat het gewoon niet goed, soms voelen paren er niet meer hetzelfde uit en worden ze meer vrienden dan geliefden. In dit geval is een wederzijdse breuk vaak de enige manier om elkaar te bevrijden.

Is het moeilijker of is het gemakkelijker?

Verwarrend, dat is waarschijnlijk de beste manier om het te zeggen.

Hoe een wederzijdse breuk voelt

Een zeer goede vriend van mij bevond zich in deze situatie. Ze was zes jaar bij haar partner en ze waren verloofd om te trouwen. Alles ging goed, maar het was nooit enorm gepassioneerd of opwindend. Ze gingen elke dag hun zaakje doen, aten dagelijks op hetzelfde tijdstip samen en gaven elkaar kerstdagen. Het was prima, het was voorspelbaar.

Mijn vriend wilde niet voorspelbaar, ze wilde iets meer. Haar partner deed dat ook. Hun relatie werd meer als broer en zus dan wat dan ook. Op een dag gingen ze allebei zitten en besloten dat het leven meer was dan een saaie relatie.

Ze hielden van elkaar, maar op een andere manier, en ze zorgden beiden voldoende voor de ander om te beseffen dat ze meer verdienden. Een klassiek voorbeeld van een wederzijdse breuk.

Ik vroeg haar hoe het voelde. Persoonlijk heb ik nog nooit dit soort rustige relatie gehad. Mijn scheidingen omvatten altijd het vuurwerk, tranen, geschreeuw en eindeloos snikken. In sommige opzichten benijdde ik haar, maar toen vertelde ze me hoe het gevoelloos voelde. Ze voelde zich heel verdrietig, en er was niets dat ze kon doen om het te veranderen, en niemand de schuld te geven maakte haar nog treuriger.

Het hele ding maakte me verdrietig voor hen.

Een wederzijds uiteenvallen is het ultieme offer van liefde

Als je van iemand houdt maar je realiseert dat het niet gaat werken, is het een vreselijk, zinkend gevoel. Als jullie allebei gaan zitten en erover praten en je beseffen dat hoe hard je het ook probeerde, het gewoon niet gaat lukken, je neemt een volwassen en moedige beslissing.

Je kiest ervoor om die persoon te laten gaan en gelukkig te zijn, in plaats van egoïstisch te zijn en ze voor jezelf te houden. Je houdt van hen, maar je bent niet meer verliefd op hen.

Het gebeurt en het is niet iets om je schuldig over te voelen.

Ervoor kiezen om de persoon om wie je geeft, iemand waar je nu 'dol op' bent, toe te staan ​​om iemand te gaan zoeken die hen de gepassioneerde liefde kan geven die ze verdienen, is een onbaatzuchtige daad. Ze doen hetzelfde voor jou. Het wederzijdse uiteenvallen is de ultieme verklaring en opoffering van liefde geworden.

Je ziet dit soort wederzijdse breuken de hele tijd in beroemdheidsmagazines en sociale media. Bijvoorbeeld, een paar dat x aantal jaren getrouwd is, zal een gezamenlijke Instagram-post uitbrengen waarin wordt aangekondigd dat ze 'na veel soul-searching' besloten uit elkaar te gaan, maar 'de beste vrienden blijven en een wereld van liefde voor elk hebben andere.'

Dit gebeurt normaal wanneer een paar kinderen heeft en besloten om samen ouder te worden, afzonderlijk.

Omgaan met een wederzijds uiteenvallen

Ik was aan de zijde van mijn vriendin tijdens de nasleep van haar wederzijdse uiteenvallen. Het verschil in de manier waarop ze ermee omging was grimmig.

Mijn uit elkaar gaan in het verleden betrof ijs, Beyonce-liedjes en overvloedige wijn en gejammer, maar bij de hare ging ze rustig door met haar leven en probeerde ze positief te zijn. Hij verliet het huis en nam zijn spullen de volgende dag; haar leven was al zo lang aan hem gehecht en nu was hij weg, maar er was geen grote gebeurtenis waar het de schuld van was.

Ze vertelde me dat ze op sommige manieren wenste dat hij had bedrogen, omdat ze naar hem kon schreeuwen en hem de schuld kon geven. De manier waarop ze zich voelde was leeg en verdrietig, niets meer.

Natuurlijk kwam ze uiteindelijk bij elkaar en wist ze opnieuw geluk te vinden. Ironisch genoeg is ze nu in een relatie die haar alles geeft wat ze wilde, en ze is nog steeds erg goede vrienden met haar ex.

Een volwassen vorm van uit elkaar gaan?

Dit is eigenlijk een veel voorkomend thema in wederzijdse scheidingen, de wens om vrienden te willen blijven met de ex-partner. Hoewel een wederzijdse breuk verwarrend en levensveranderend kan zijn op een manier die minder dan vuurwerk veroorzaakt, is het ook de meest volwassen vorm van breuk.

Omgaan met een wederzijdse breuk gaat over weten dat het voor het beste is. Als je hier zeker van bent, kun je beter doorgaan met je leven, je tijd nemen en langzaam bewegen. Mijn vriendin besloot om de eerste maand nadat ze uit elkaar gingen geen contact op te nemen of haar ex te zien. Ze zei dat dit haar hielp genezen en als gevolg daarvan is ze nu in staat om een ​​gezonde vriendschap met hem te hebben. De meeste mensen zouden het met haar eens zijn.

Wat is gemakkelijker, een wederzijds uiteenvallen of een schreeuwend uiteenvallen?

Dit brengt ons er echt toe om de kernvraag te stellen, welk type uiteenvallen is gemakkelijker? Het antwoord is geen van beide. Elk type uiteenvallen doet op verschillende manieren pijn. Wanneer we bedrogen worden en tegen gelogen, breekt het ons hart. Wanneer we ons realiseren dat we van iemand houden en niet bij hen kunnen zijn, breekt het ons hart. Wanneer we jaren van ons leven met iemand hebben doorgebracht en het gewoon niet werkt, breekt het ons hart.

Heartbreak is heartbreak. Het maakt niet uit hoe het gebeurt of wie het uit elkaar heeft gehaald.

De sleutel is om te weten dat je het juiste hebt gedaan. Als je die gemoedsrust hebt, is het veel gemakkelijker om verder te gaan. Voor mijn vriend bleek de moedige gezamenlijke beslissing om de relatie te beëindigen en elkaar te bevrijden het beste wat ze ooit hebben gedaan, voor allebei. Hij is nu getrouwd en verwacht een kind, en zij is verloofd en heeft een geweldige tijd.

Een wederzijdse breuk is net zo pijnlijk als elke andere vorm van breuk. Volwassen genoeg zijn om te gaan zitten en te beseffen dat de liefde die je voor elkaar hebt gewoon niet meer genoeg is, is iets dat moet worden geprezen.