Houd van chemie en vonken in liefde

Geloof je in chemie van de liefde en vonken in de liefde als je iemand leuk vindt? De meeste mensen zouden een romantische vonk niet kunnen herkennen, zelfs als deze hen volledig in het gezicht zou raken! Matthew Rhodes was een van die mannen die niet in liefde in chemie geloofden totdat het een beetje te laat was…

Mijn poging met liefde chemie

Gisteravond keek ik deze sappy, schmaltzy film op televisie. Nu ben ik nog lang niet in de buurt van mijn verhaal over vonken in liefde en chemie in liefde, maar dit is een goed begin.

Ik keek naar The Princess Diaries II. Het was een goede film, en ik denk dat Anne Hathaway echt hot is, daarom heb ik de film eigenlijk al bekeken.

Verrassend genoeg denken de meeste meisjes die ik ken niet dat ze hot is, wat raar is, maar hoe dan ook, dat is een ander verhaal, dat op een andere dag moet worden verteld.

Maar ter informatie, in die film is ze gemaakt om af te spreken met een kunstzinnige homoseksuele jongensachtige vrijer die ze niet leuk vindt, maar gedwongen is om na te jagen, als ze de koningin van Genovia moet worden. Whoooo! De plot wordt dikker tot het echelon van een dikke tomatensoep.

In een bepaalde scène kussen de kunstzinnige jongen en onze schattig-als-een-knop-prinses elkaar in een moment van haast om te zien of er een kans is om echte liefde-chemie tussen hen te vinden.

Zij zoenen. Ze scheiden. Ik wachtte met ingehouden adem en Anne Hathaway kijkt hem aan met een lege uitdrukking van een hert in de koplampen en vertelt hem dat ze die vonk niet kon vinden!

Vonken in liefde en liefde chemie

Wacht nu even! Whatwusthat? Kon ze de vonk in de liefde niet vinden? Ik haat het als vrouwen dat zeggen. Waarom moet alles om die bloeiende vonk draaien?

Meisjes worden bang van bliksemvonken, maar hebben hetzelfde nodig als ze verliefd worden? In de film neemt de toekomstige goede bruidegom de opmerking als een heer en vertelt haar dat hij ook de vonk in de kus niet voelde. En ze knuffelen en besluiten toch te trouwen. Serieus, WTF ?!

Chemie in liefde en mijn leven

Nu draait het rond in mijn wereld, mijn verhaal heeft een beetje een kaasbreker erin. Ik vond dit meisje een aantal maanden leuk en we hingen altijd rond. We waren goede vrienden en we hadden zoveel gemeen. Ze was ook erg warm, en ik, zoals alle jongens met echt hete vrienden, was verliefd op haar.

Aan de andere kant wist ze dat, net als alle hete vrienden die niet op dezelfde manier denken, dat niet!

Ze zag al iemand sinds oma's jaren, wat prima was omdat we niet snel verliefd werden. We werken samen in hetzelfde kantoor en alles was groots. De maanden vlogen voorbij en de twee vogels, dat ben ik en zij voor de minder geïnformeerden, begonnen elkaar leuk te vinden. Ze was verliefd op haar man, maar er was iets tussen ons dat tegelijkertijd heel lief, leuk en papperig was.

Het plot verdikt met de liefde chemie

En toen kwam het complot verdikkende, traan razende verhaallijn. Ik ben overgestapt naar een andere baan vanwege de aanwijzing en de looncheque. We misten elkaar en we hielden contact via telefoontjes, mails, snaps en een beetje flirten met tekst. En toen, enkele maanden na de telefoontjes, realiseerden we ons allebei dat we elkaar leuk vonden. Veel.

Vroeger deden we alle oubollige kleine chick-flick-dingen zoals dezelfde dvd's tegelijkertijd kijken en elkaar tijdens de film bellen om te chatten. Lange-afstands dating, baby! We zaten op een date, lange afstand, keken naar dezelfde scènes en praatten met elkaar met popcorn en cola. Dat is hi-tech dating, zeg ik je.

We wilden elkaar ontmoeten, maar de tijd zou het gewoon niet toelaten. En elke keer dat we besloten om af te spreken, was er altijd iets of iets dat in de weg zat. De dagelijkse oproepen verschoven naar pap en zoete liefde, en we brachten lange uren met elkaar door. Er was elke dag pap en op die dagen dat de liefde laag was en de minuten weinig waren, misten we elkaar des te meer.

Een mooie dag eerder deze maand hebben we eindelijk besloten om elkaar te ontmoeten en de hele dag te plannen. Het was een film- en koffiedatum, wat geweldig was omdat het al enkele maanden geleden was dat we elkaar hadden gezien. De dag vóór de datum waren we allemaal enthousiast en blij elkaar te zien. Ik wilde haar kussen op de date, en ik zei het hardop tegen haar. Haar bruisende blos deed me bijna smelten in mijn bank. Op dat moment was er niets ter wereld dat me stoorde. Het leven is mooi. Ik hou van mijn stad. O๠il fait bon vivre!

De vonken verliefd in vuur en vlam zetten

De volgende dag, zoals gepland, hebben we allebei het werk overgeslagen en hebben we elkaar ontmoet in een winkelcentrum. We keken naar een papperige film en hielden de hele tijd de handen vast. We fluisterden en giechelden en we knuffelden gewoon. De perfecte manier om een ​​film te kijken. Na de film gingen we naar een café en de brij was op een hoog niveau. De vonken in de liefde waren klaar om te exploderen.

Op dat moment was ze mijn vriendin en ik, haar vriendje. Er was zoveel spanning tussen ons en de chemie in de liefde was ongelooflijk. Al snel was het laat in de avond en was het tijd voor het onvermijdelijke afscheid. Ik wilde haar kussen, en dat wist ze, maar we hebben nooit de gelegenheid gehad. De filmzaal was druk en ze was niet erg geïnteresseerd in het publiek met genegenheid, niet in het minst met iemand die niet 'haar vriendje' was.

Dat vermoedde ik toch wel. We gingen in mijn auto zitten en gingen naar haar plaats. Een beetje iets in mijn hoofd kronkelde in me. Misschien, heel misschien, was er nog een kans om haar te kussen. De hele weg waren mijn lippen extra droog en mijn keel was uitgedroogd.

Ik was in paniek en de rit leek buitengewoon kort. We kwamen bij haar thuis en ze had haar sleutels niet. En haar zus die thuis moest zijn, was vrij. Rats! Er is geen privacy meer op straat.

In de hoop op nog een kans

Ze belde haar zus en blijkbaar moesten ze beiden die avond naar het huis van hun neef gaan eten. Ze glimlachte en vroeg me haar af te zetten bij haar neef. Mijn hart klopte en snel. Ik had geen geluk meer. We reden naar de plaats van haar neef en gelukkig waren de straten donker. Af en toe kleine lichtstralen.

Mooi zo. Ik sloot de motor en hield haar hand vast. Ik likte discreet mijn lippen. Ze zag dat. En lachte! Ouch !! Een paar minuten in de auto, in een donkere straat, een eenzame. Zoet! Plots zag ik het heldere licht van de gelegenheid. Dit was het, ik wist het. De vonken in de liefde zullen nu elk moment vliegen. Ik moest haar kussen. En als ik dit moment niet kon grijpen, zou ik misschien nooit een kans herkennen, zelfs als het me op een spoorlijn sloeg!

Vonken in de liefde. Ontbranden!

Ik ging naar de kus toe en sloeg mijn armen om haar heen. Ze glimlachte naar me en omhelsde me. Het voelde zo verdomd goed, ik zou niet weten hoe het uit te leggen, zelfs als ik het probeerde. Ik scheidde een beetje van de knuffel en kuste haar wangen, en toen haar nek, en kwam dichter bij haar lippen. En ten slotte drukte ik mijn lippen zachtjes tegen de hare, en daar was het, uitbarstingen van bliksem en zaklampen. Ik viel naar beneden, G-Force was honderdvoudig en het voelde extatisch.

Na een paar seconden blind manoeuvreren opende ik mijn ogen. En daar was ze, starend in me alsof ze net een geest zag! Ik keek naar haar en probeerde haar gedachten te lezen. Ze leek niet zo gelukkig, maar ze zou me ook niet slaan.

"Goed…?" Ik vroeg haar.

"Het spijt me zo, maar ik voelde gewoon de vonk niet!"

De ballonnen barsten. Opnieuw en opnieuw in slow motion. De golven stortten neer als een typische filmscène. Ik voelde me als een Lilliputiaan. Mijn luchtwegen faalden. Ik ben mijn stem kwijt. Wat was dat? Het is geregistreerd!

Omigawd, wat had ze net gezegd? Ik was kapot. Ik lachte alleen maar uit, en zij ook. Ze verontschuldigde zich opnieuw en vertelde me dat het haar zo speet, maar ze kon gewoon niets voelen. Wel, nog een poging dan?

Nee. Ze wist het gewoon. Het zou niet gebeuren! Awww…. Kom op! Waarom zorgen maken over vonken van liefde als ik dan vuurwerk zou kunnen krijgen? Nee.

Een vonk Wat was dat in godsnaam? Niemand heeft me ooit iets verteld over vonken in de liefde! Maar toen waren we ook vrienden, dus we omhelsden elkaar en ik bedankte haar voor een leuke tijd en gingen op pad. De hele weg, het enige dat ik kon bedenken was de verdomde vonk. En wat het te maken had met chemie in de liefde.

Mijn wonden likken. Vonken haten.

Ik kwam thuis en we praatten 's avonds laat. We lachten erom en ik pesterde haar om me meer te vertellen over onze "speciale" kus. Ze legde uit dat ze de vonk niet voelde, de chemie in de liefde toen we kusten. Ze vertelde me dat ze van me hield en dat ik heel bijzonder en schattig was, maar toch kon ze gewoon geen contact met me maken toen we kusten.

Op dat moment had ik het gevoel dat ik haar homo-vertrouweling was. Dezelfde man die rondhangt, praat over slipjes en boobie-maten, en toch voelen de meisjes zich niet seksueel tot hem aangetrokken. Wat? Ik kon het niet helpen, maar voelde alsof ik de koning van Loserville was!

Ewww! Wacht even, zelfs ewww klinkt homo! Ik zou moeten zeggen: "Verdomme!" We spraken een paar uur over onze 'Gay Date' en het leven was weer normaal. Mijn mannelijkheid was dat echter niet. Ik voelde me nog steeds geëmasculeerd. Ik herinnerde me 'Bedazzled', de film waarin Brendan Fraser een homo wordt en zijn geliefde kust, en de vonk niet kon vinden.

Ouch! Een verdere krimp in mannelijkheid. Misschien heb ik het gewoon gehaast, denk ik. Misschien had ik me moeten houden aan het Rule Book, 90% hebben meegerekend en moeten wachten tot ze de 10% zou ingaan, zodat ze er klaar voor kon zijn. Ja? Kan zijn. Dat is alles wat ze zei. Of misschien zou ik gewoon een fluorescerende broek en een korte navel moeten dragen die een zijden hemd met body-fit onthullen en mijn rechteroor laten doorboren. Damn!

Het belang van chemie in de liefde

Het leven was weer normaal voor ons. We praten nog steeds over de telefoon en ik ben over dat incident gekomen. Ik probeer haar nog steeds te overtuigen dat we die dag hebben gekust. Ik geef het café echter nog steeds de schuld. Misschien hadden ze haar drankje geregen met een soort 'anti-love spark sparker' poeder.

Ze lacht elke keer als ik dat zeg. Kon ze me nog een kans geven? Ik hoop het. We delen nog steeds onze Muah's en ik hou van je via de telefoon. Ik weet nog steeds niet veel over vonken in de liefde, maar ik hoop dat de volgende keer dat we elkaar ontmoeten, zoiets in haar hoofd zit, nou, als dat haar een beter gevoel geeft als ze me kust!

Doorgaan met mijn leven

Ik heb mijn homo-alter-ego overwonnen en ik begin me weer een man te voelen. Ja man! En we hebben ook de zachte en liefdevolle gesprekken gaande gehouden. Ik denk dat ze die vonk zou voelen de volgende keer dat ik haar kust. Echt! Ik ga echter niet de eerste stap zetten, ik blijf bij mijn 90% en wacht op haar 10%. Op een dag, op een dag, denk ik dat ze die 10% zal nemen en me terug zal kussen.

Maar ja, tot die tijd zijn we blij dat we er voor elkaar zijn. Het is een goed leven, en in ons persoonlijke geheime liefdesverhaal dat is geladen met chemie, is ze mijn mooie prinses en ik, haar prins charmant!

Ik haat nog steeds vonken in de liefde

Maar weet je wat? Ik denk nog steeds dat ik dat verdomde ding genaamd Spark ga haten! Het is vervelend, frustrerend en bovenal voelde ik me geëmuleerd, omdat ik hardop huilde !!! En wat het ook is, zolang ze het voelt, ben ik er blij mee.

Maar hardop denkend, als ik maar wist wat dat vonk-ding was, was ons eerste kusverhaal misschien echt memorabel. Maar dat is het nog steeds. Dus wat is de moraal die ik in mijn verhaal zie? Ahem… In de liefde heb je misschien niet echt een vonk nodig om een ​​kus onvergetelijk te maken. Je hebt gewoon twee mensen nodig die tegen alle verwachtingen in van elkaar houden en bereid zijn elkaar een tweede kans te geven. Wie heeft er vonken in de liefde nodig als je echt een tweede kans wilt? Wat zeg je?

Chemie in liefde en vonken in liefde onthullen zichzelf niet altijd op een voor de hand liggende manier. Maar op die ongelukkige momenten zoals eerste kussen, verdwijnt het precies wanneer je het het meest nodig hebt. We kennen zeker veel vonkenhaters die er zijn!