Het leven na een pauze

$config[ads_kvadrat] not found

Na een break-up gaat het leven gewoon door

Na een break-up gaat het leven gewoon door

Inhoudsopgave:

Anonim

Het leven na een pauze kan pijnlijk zijn, maar de ziel die op zoek is naar de meeste mensen met een gebroken hart, kan nog pijnlijker zijn. Relaties mislukken soms, maar kun je echt vingers wijzen?

Uit elkaar gaan is altijd moeilijk. Wanneer we echter worden verslagen door het ding dat liefde wordt genoemd, kijkt niemand van ons echt zo ver vooruit. Het enige wat we willen doen is genieten van het geluk van het moment.

De meer filosofische onder ons zouden weten dat de golf die zijn hoogtepunt bereikt, spoedig zal beginnen te breken en een dal zal vormen. De ups en downs of de golven in ons leven geven het een balans. Net als het slingeren van de slinger zullen problemen positief zijn en vervolgens negatief worden. De eb en vloed maken niet alleen deel uit van de natuur, maar ook van onszelf.

Tenzij we dit begrijpen, zullen we ons zeker ellendig voelen als het ons niet lukt.

Een vrouw was amper vier maanden getrouwd en vanwege de stress, spanning en trauma die ze ervoer, besloot ze dat het het beste was om voor een scheiding te kiezen. Dit was een huwelijk dat uit een gelukkige romantiek was voortgekomen om mee te beginnen.

Een van de dingen waar ze het meest overstuur van was, was hoe ze haar man niet goed genoeg kon lezen? Hoe bleek hij na het huwelijk zo anders te zijn, toen hij zo goed was toen ze aan het vrijen waren? Het ding dat ze in hem bewonderde, was zijn uitgaande karakter, terwijl ze een beetje introvert was als persoon.

Na het huwelijk werd zijn uitgaande karakter gezien als een zorgeloze, doelloze eigenschap die ze begon te verafschuwen.

Zijn niet-verwarde stijl werd eerder gewaardeerd als zijnde zo cool in de meest verontrustende situaties. Nu zag ze dit als helemaal zonder gevoel, en noemde hem steenhartig en uit contact met de realiteit.

Maar toen ze dieper nadacht, besefte ze waar ook zij had bijgedragen aan het uiteenvallen van de relatie. Ze betreurde ook dat ze haar ouders had uitgedaagd en liep haar huis uit om met deze persoon te trouwen die uit een andere opvoeding en gemeenschap kwam. Ze vond nu dat ze de tijd had moeten nemen om dingen aan haar ouders uit te leggen, in plaats van te denken dat ze haar nooit zouden begrijpen.

Het bleek dat haar ouders de eerste mensen waren tot wie ze zich in deze crisis wendden, en zij waren degenen die suggereerden dat ze een counselor zou bezoeken en dingen in het huwelijk zou proberen op te lossen. Ze leed nu aan een schuldcomplex. De mensen die ze beoordeelde, haar ouders, beoordeelden haar niet op het moment dat ze had besloten de mislukking onder ogen te zien. Het kostte wat moeite om haar uit het moeras te halen dat ze voor zichzelf had gecreƫerd. Maar ze is nu weer gezond en neemt een pauze voordat ze een ferme beslissing in haar leven neemt.

Het eerste wat we normaal doen als dingen falen, is iemand zoeken die de schuld heeft. Vreemd genoeg is het altijd de 'fout van de ander'. Het is niet eenvoudig voor ons om onze eigen fouten te zien. Zelfs als we proberen te achterhalen waar we het mis hebben gehad, is dit moeilijk, omdat er altijd een deel van ons gedrag of onze houding is dat we niet kunnen zien. Het is een blinde kant die anderen zouden hebben opgemerkt, maar meestal niet onder onze aandacht gebracht. Zelfs als ze het ons zouden hebben genoemd, zouden we het waarschijnlijk opzij hebben geschoven, jaloezie of een gebrek aan perceptuele competentie als de reden voor de negatieve opmerking beschouwen.

Klik hier om verder te lezen: Hoe verder te gaan na een onderbreking

$config[ads_kvadrat] not found