Hypergamie: motivatie voor perfectie of seksistische domheid?

De eeuwenoude strijd tussen de seksen is opnieuw opgestookt door het opnieuw verschijnen van hypergamie. Wat is het precies en waarom worden vrouwen ervoor gekruisigd?

In het tijdperk van sociale en seksuele gelijkheid komt een nieuwsgierige term naar voren uit de oude, stoffige pagina's van de geschiedenis om in menig gesprek weer op te duiken - en een verhit debat: Hypergamie.

Veel feministen, pick-upartiesten, rode pil jongens, mannelijke feministen en alle anderen zijn abuzz. Praten over zijn verdiensten en gebreken, hoe het doom spellen, of hoe het gewoon past in de structuur van de natuur. Ze zeggen dat het slecht is voor de beschaving, het maakt afspraakjes moeilijker, vrouwen zijn oppervlakkig, mannen moeten harder streven - het draait allemaal om evolutie, en nog veel meer.

Een beroemd stuk voor stuk Rollo Tomasi, "Hypergamie geeft niet", leidde zelfs tot een strijd van verstand en van de seksen die rond dit ding genaamd hypergamie draaiden. Maar wat is hypergamie eigenlijk? Is het gewoon een nieuw modewoord voor de tijd van vandaag?

Hypergamie 101

Hypergamie is een huwelijkssysteem waarbij vrouwen trouwen met mannen van een hogere sociale klasse. Simpel gezegd is hypergamie 'trouwen'. In dit systeem moet de man niet met een vrouw van hogere status trouwen, terwijl een vrouw niet met een man onder haar status zou moeten trouwen.

In tegenstelling tot wat velen misschien geloven, wordt hypergamie in de loop van de geschiedenis door talloze culturen beoefend, zoals in India, het keizerlijke China, het oude Griekenland, het middeleeuwse Europa en het moderne China. Het vindt zijn functie in hiërarchische samenlevingen. Trouwen gebeurt in de hoop dat het gezin van de vrouw haar rang, klasse of sociale status verbetert. Het wordt ook gedaan om politiek voordelige verbindingen tot stand te brengen.

Tegenwoordig beschouwt een groot deel van de moderne wereld mannen en vrouwen als sociale gelijken, dus je zou verwachten dat hypergamie bijna niet bestaat.

Mis.

Een nieuwe, eigentijdse interpretatie en toepassing van hypergamie is in de maak.

Moderne hypergamie

Bij seksuele selectie is hypergamie logisch omdat het in de aard van mannen ligt om vrouwen te zoeken die jong zijn en de kenmerken * brede heupen, grote borsten * hebben waardoor ze waarschijnlijk gezonde baby's zullen baren. Ondertussen zoeken vrouwen naar mannen die in staat zijn op zijn minst de essentiële middelen te verschaffen voor het overleven van het gezin.

Naast reproductieve kwaliteiten, politieke en sociale connecties en rijkdom, lijken moderne vrouwen echter op zoek te zijn naar andere kwaliteiten bij mannen waardoor deze laatste superieur lijken. Deze bepalen nu wat aantrekkelijk en geschikt is voor vrouwen, waardoor de standaard wordt verschoven waarmee status wordt gemeten in de hedendaagse tijd.

Dit moet echter niet worden aangezien voor louter goudwinning, omdat vrouwen niet alleen op zoek zijn naar partners om hen materiële dingen te geven. Ze zijn na diegenen met een "hogere status", wat een overvloed aan verschillende kenmerken betekent die meer worden waargenomen dan ze werkelijk zijn. Waaronder:

- Succes (een titel hebben, een bedrijf runnen en bezitten, op de carrièreladder staan)

- Rijkdom (grote salaris, luxe auto's, groot huis, scherp pak, merkkleding, nieuwste gadgets)

- Volwassenheid (ouder zijn dan de vrouw; vaak meerdere jaren haar oudste)

- Assertieve persoonlijkheid die hem de dominante alfamannetje maakt in een groep mannen

- Lijkt sterk of sterk te zijn (een beschermende kwaliteit)

- Ambitieus zijn (plannen hebben in het leven, hard werken)

- Omringd worden door veel andere bewonderende vrouwen

- Vertrouwen

- Ziet er goed uit

De rol van technologie

Een andere verschuiving in de standaard kan ook te wijten zijn aan technologie, waarbij sociale media en online dating belangrijke rollen spelen. Omdat vrouwen online toegang hebben tot een groot aantal mannen, komt een zogenaamd Candy Store-effect in het spel. Dankzij technologie kunnen vrouwen genieten - en als vanzelfsprekend beschouwen - van een buffet met mannen om door te bladeren wanneer ze maar willen.

Onlangs is de speeltuin voor attractie te vinden in bars en nachtclubs, waar hun keuzes slechts zo groot waren als wat de vier muren van de watergaten en uitgaansgelegenheden toestonden. Nu is het speelveld online, via sites zoals Facebook en OkCupid, evenals dating-apps zoals Tinder.

Als gevolg hiervan werden vrouwen kieskeuriger. Terwijl ze in vroegere tijden redelijk moesten zijn en zelfs compromissen moesten sluiten met hun keuzes voor vrienden, maken ze nu gebruik van een onbeperkte voorraad mannen die ze kunnen weggooien of houden alsof ze op zoek zijn naar schoenen.

En met zo'n breed scala aan mannen om uit te kiezen, ontwikkelden vrouwen een manier om al dat testosteron te onderzoeken. Ze screenen door potentiële partners op basis van oppervlakkige criteria, zoals foto's * of zelfs slechts één profielfoto of avatar *, baan, inkomen, en misschien zo nu en dan, een gevoel voor humor zoals weerspiegeld in zijn profielbeschrijving, tweets of berichten.

En hiermee gaat hypergamie sociale en seksuele aantrekkingskracht meer dicteren dan in het recente verleden.

Is hypergamie goed of slecht?

Er wordt een oorlog gevoerd tussen mannen, vrouwen en de verschillende ideologieën waarin ze geloven als het gaat om hypergamie. Laten we de twee kanten van de munt hier bekijken.

Degenen die zeggen dat trouwen een goede reden is:

# 1 Natuurlijke selectie. Omdat hypergamie vrouwen in staat stelt om intuïtief of intrinsiek hun partners te kiezen op basis van superieure kwaliteiten, zorgt dit ervoor dat reproductie en natuurlijke selectie zijn natuurlijke loop hebben. Het zorgt ervoor dat elke nieuwe generatie sterker en beter is dan degene die eraan voorafgaat.

# 2 Bedankt, hypergamie. Kijkend naar onze evolutie, liet hypergamie vroege vrouwen toe om partners te kiezen die slimmer, sterker, sneller, betere jagers, betere verzamelaars, betere beschermers, gewoon beter waren. Als vrouwelijke hypergamie er niet was geweest, zou de evolutie achtergebleven zijn geweest en zou de menselijke soort nog steeds in bomen leven.

# 3 Kinderbijslag en meer. Hoewel trouwen echt meer is dan alleen geld, kan het feit dat vrouwen voor sterkere, succesvolle, meer gevestigde mannen gaan, worden herleid tot hoe de vrouwelijke geest werkt. Vrouwen die op zoek zijn naar langdurige partners, voelen zich natuurlijk aangetrokken tot mannen die niet alleen goede aanbieders zijn, maar ook zijn uitgerust met capaciteiten voor emotionele ondersteuning, warmte, verantwoordelijke ouders, verantwoordelijke en andere vergelijkbare kwaliteiten.

# 4 Motivatie voor perfectie. Omdat vrouwen al lang de selector van de natuur zijn als het gaat om paren en voortplanting, is het nu aan mannen om te streven naar betere versies van zichzelf. En dat valt mee. Van het onthouden van de juiste dagelijkse hygiëne en verzorging, tot het gaan naar nachtles om hun vaardigheden te verbeteren, en het krijgen van die tweede baan om meer geld te besparen, het concept van hypergamie helpt mannen om te streven naar idealen die hen geschikte partners maken.

Ondertussen zeggen velen dat hypergamie slecht is omdat:

# 1 Op de haak. Met Hypergamy kunnen vrouwen elke man kiezen die ze wil. In het begin kan het vinden van een man prima zijn, maar er is altijd die jacht op iemand die beter zal zijn, en dit laat de "inferieure" man aan de haak houden voor het geval het meisje wordt gedumpt.

# 2 Het maakt niet uit. Uit de woorden van Tomasi zelf, het maakt hypergamie niet uit of een man een goed persoon, een toegewijde vader of een liefhebbende echtgenoot is, omdat vrouwen gewoon achter iemand aan gaan die rijker, machtiger, populairder en knapper is.

# 3 Oh, de druk. Trouwen legt druk op mannen om de beste te zijn die ze kunnen zijn om de vrouwen aan te trekken die ze willen. Van de manier waarop ze zichzelf dragen, tot de manier waarop ze praten, tot hoe financieel stabiel ze zijn, de druk kan te veel zijn en nog steeds onvoldoende zijn.

# 4 Echtscheiding. Velen gaan zelfs zover dat ze zeggen dat veel scheiding te wijten is aan vrouwen die hun man bedriegen over 'betere' jongens.

Laatste woorden

Het gesprek rond hypergamie tegenwoordig is helaas een grove generalisatie en hoogstens seksistisch. Het idee dat een aantrekkelijke vrouw alleen op zoek is naar rijke, succesvolle en knappe mannen is slechts een karikatuur omdat de realiteit anders is. Vrouwen zijn niet alleen na status of geld of roem die ze van hun mannelijke partners krijgen.

In feite zijn er tegenwoordig vrouwen die met succes een naam voor zichzelf hebben gemaakt of gewoon het leven leiden dat ze willen zonder een man als aanbieder te hoeven hebben. Een goed voorbeeld: de opkomst van de alfavrouw die het niet erg vindt om te 'trouwen' als de man haar op zijn minst goed behandelt.

Er zijn ook vrouwen die blij zouden zijn met een man met een gemiddelde baan en een gemiddeld salaris, en de rest van hun leven bij hem blijven omdat hij een goedhartige man is die toegewijd is aan zijn gezin.

Als je iemand bent die gelooft dat je gedoemd bent vanwege hypergamie, overweeg dan dit: zoek een baan, leg een dak boven haar hoofd, voer een goed en verstandig gesprek en maak haar gelukkig. En als dat niet genoeg is, dan moet je haar ervan overtuigen dat je de beste man bent die ooit de rest van je leven samen over de hele wereld wandelt. Als je dat niet kunt, is het misschien het beste dat je alleenstaand blijft of, in het beste geval, ongehuwd.

Hypergamie is misschien van nature en intrinsiek ingebakken in de vrouwelijke psyche * bedankt, evolutie *, maar het is aan elke man om de beste te zijn die ze kunnen zijn of niet - en de hand accepteren die ze krijgen.