Angst voor intimiteit: de ontberingen van bang zijn voor liefde

Bang zijn voor intimiteit is normaal - niemand wil gewond raken. Maar soms, om iets spectaculairs te krijgen, moet je een beetje van jezelf geven.

Toen ik dertig was, werd bij mijn beste vriend en echtgenoot de vierde fase van alvleesklierkanker vastgesteld. Een heel lang verhaal kort, ik verloor hem na een lang gevecht en keek naar dingen die ik nooit kon beschrijven, zelfs met de geest en het vocabulaire van mijn schrijver.

Het zou voor mij gemakkelijk zijn geweest om na die ervaring geen relatie meer aan te gaan. Ik wil nooit meer iets verliezen, ervoor kiezen om nooit meer liefde te voelen zou een uitstekende manier zijn geweest om mezelf te beschermen. Het probleem is echter dat ik nooit de mogelijkheid heb gehad om mezelf af te sluiten. Hoewel ik bang ben voor intimiteit, heb ik een persoonlijkheidsstijl die naar connectie verlangt en de warmte van iemand in mijn leven nodig heeft.

Dat betekent niet dat de relaties waar ik sindsdien mee bezig ben gemakkelijk zijn geweest. Iedereen heeft een soort ervaringen uit het verleden die onvermijdelijk met hen mee zullen gaan in toekomstige relaties. Daarom is angst voor intimiteit niet alleen begrijpelijk, maar ook heel gebruikelijk. Niemand wil ooit gewond raken, vooral als ze in het verleden gewond zijn geraakt.

Maar zoals het gezegde luidt, moet je soms echt wat pijn voelen om plezier te vinden. Het vinden van een relatie waarin je jezelf volledig kunt openen voor iemand en die persoon volledig kunt vertrouwen en vertrouwen, is volgens mij waar het in het leven om draait. Als het niet de bedoeling was om verbonden te zijn met mensen en liefde te voelen, ben ik er vrij zeker van dat we niet de gave van intimiteit zouden hebben gekregen.

Wat is intimiteit?

De beste plaats om iets als de angst voor intimiteit te bespreken, is eerst te bepalen wat het is. Intimiteit kan verschillende dingen voor verschillende mensen betekenen, maar het wordt in technische termen gedefinieerd als "een hechte vertrouwdheid of vriendschap" of "nabijheid of een intieme handeling, met name geslachtsgemeenschap." Het soort intimiteit waar ik het hier over heb is waar je iemand toestaat om de echte jij op emotioneel niveau te zien.

We hebben allemaal meer dan één persoon in onszelf. Er is de persoon die we de wereld laten zien, en dan is er degene die we ervoor proberen te verbergen. De reden dat we onszelf achterhouden of verborgen houden, is dat we bang zijn dat als iemand ons zou kennen - wie we echt zijn, wat we echt willen, de gekken waartoe we allemaal in staat zijn - ze ons niet zouden accepteren. Is dat tenslotte niet waar we allemaal naar op zoek zijn - liefde en acceptatie? Het zit in ons menselijk DNA om niet alleen aardig gevonden te willen worden, maar ook verbonden en geliefd te zijn.

Het probleem ontstaat wanneer je een intieme band met iemand wilt vormen, maar je bent niet in staat om de angst los te laten die de echte jij van anderen houdt. Het is moeilijk om een ​​intieme relatie te hebben met iemand die dingen voor je achterhoudt. Door delen van je persoonlijkheid verborgen te houden voor iemand met wie je een relatie hebt, voelen ze zich niet verbonden. Het kan hen ook de indruk geven dat je hen niet genoeg vertrouwt om je echte zelf te laten zien.

Het is deze angst voor intimiteit die ons kan weerhouden een relatie met anderen aan te gaan. Als je niet je echte zelf kunt zijn en iemand toestaat alle kanten van wie je bent te zien, dan hebben ze niet echt een relatie met jou; ze hebben een relatie met iemand die jij niet bent.

Waarom houden we onszelf tegen?

Er zijn veel redenen waarom we delen van onszelf verborgen zouden kunnen houden. Misschien hebben we onszelf in het verleden uitgelaten aan anderen, alleen om te ontdekken dat zij niet accepteerden wie we waren, of misschien lieten we ons echt zijn, en de relatie werkte gewoon niet om andere redenen. Het resultaat van beide situaties is vaak pijn en hartzeer.

Heartbreak is een van de moeilijkste emoties die we kunnen ervaren. Het is een verlies als geen ander. Maar als we toestaan ​​dat die ervaringen uit het verleden jade geven en ons toekomstige gedrag sturen, kan het extreem moeilijk worden om de schoonheid te kennen van iemand liefhebben met alles wat je bent.

Er is waarschijnlijk geen persoon op aarde die in het verleden niet is afgewezen. Daarom hebben we allemaal bagage die we bij ons hebben. Maar jezelf tegenhouden zal niet voorkomen dat je gewond raakt; het gaat alleen maar voorkomen dat je de grootste vreugde voelt die een persoon kan voelen. Zoals alles in het leven, als je het niet probeert, heb je gefaald voordat je zelfs bent begonnen.

Stappen om je angst te overwinnen

Wat je ook op het punt van angst voor intimiteit hebt gebracht, de sleutel is om je ervaring los te laten en te leren het in het verleden te verlaten. De dingen die je al hebt meegemaakt, kunnen je geen pijn meer doen, tenzij je dat toestaat. Sterker nog, als je oude wonden niet kunt genezen, sta je ze alleen toe om te zitten en te smeren.

Alleen omdat je in het verleden gewond bent geraakt, wil nog niet zeggen dat het in de toekomst opnieuw zal gebeuren. Als je werd afgewezen omdat je was wie je was in een eerdere relatie, was het niet dat je niet goed genoeg was of dat je geen goed persoon was. Het betekent gewoon dat je misschien niet de "juiste" persoon bent geweest voor degene met wie je was.

Elke leerervaring die we in het leven hebben, komt met zowel een goede als een slechte. Als je geen promotie op je werk zou krijgen, zou het je niet helpen om in de toekomst te slagen als je gewoon helemaal zou stoppen met proberen, toch? Hetzelfde geldt voor relaties. Als het een keer is mislukt, leer je gewoon van je fouten, stel je af wat er mis is gegaan en benader je de volgende met een beter begrip. Je kans op succes zal veel sterker zijn.

Angst voor intimiteit is niet alleen uw probleem

Als je iemand niet binnenlaat om de echte jij te zien, vertel je hem dat hij niet goed genoeg is, of dat je hem niet genoeg vertrouwt om te laten zien wie je echt bent. Als je je nooit openstelt en jezelf daarbuiten zet, verbreek je je relatie vanaf het begin. Niemand kan met iemand samenleven die niet zijn echte zelf is. Tenzij je ze binnenlaat en openstelt en vertrouwt, verlies je onderweg veel goede relaties.

Er zijn nog steeds momenten dat ik mezelf te dichtbij voel komen in mijn huidige relatie, en er is een stem in mijn achterhoofd die een waarschuwingssignaal uitzendt. Het is op die momenten dat ik overdreven reageer - ik vind dingen verkeerd in mijn relatie en ik trek me terug om te proberen mezelf te beschermen. Kwetsbaarheid en het besef dat niets eeuwig kan duren, zijn moeilijke mentale concepten om mee om te gaan.

De waarheid is dat alleen een leven leiden en nooit de mogelijkheid hebben om liefde te vinden zoals ik verloren heb, meer pijn doet dan liefhebben en weer verliezen. Als je wilt liefhebben, moet je iemand binnenlaten om te weten wie je bent en van je te houden.

Bovenal, als je een fout maakt, zoals we allemaal doen, gaat liefde over vergeving. In plaats van angst voor intimiteit, neem je babystappen, laat je iemand langzaam binnen en probeer je open en eerlijk te zijn tegenover jezelf en met hen. Hoe meer positieve ervaringen je hebt, hoe intiemer je relatie zal worden en hoe meer vreugde je zult vinden. Je moet gewoon ergens beginnen.