'Yooka-Laylee' lijkt erop dat het de verloren magie van het platformer-tijdperk herovert

Er is altijd iets speciaals geweest aan de klassieke platformgames van Rare. Donkey Kong Country brak nieuwe grond op de SNES en ging verder met het vaststellen van een bepaalde brutale modus voor de ontwikkelaar - een die aantoonbaar gemaximaliseerd was in Rare's antwoord op Mario 64, Banjo-Kazooie. Dus toen een stel voormalige zeldzame alums samenkwam om Playtonic Games te vormen, was het een gegeven dat ze waarschijnlijk iets heel bijzonders zouden maken in Banjo De spirituele opvolger van de kerk Yooka-Laylee.

Met een nieuwe trailer die deze week is aangekondigd, lijkt het erop dat Playtonic voor de volle honderd procent voldoet aan de belofte die ze zo veel opleverden op Kickstarter, om een ​​throwback-achtige 3D-platformer te maken die nog niet eerder in de hedendaagse industrie is gezien, gewoon met de technologie van vandaag. Ik kan echt niet geloven dat een game die zo prachtig is gemaakt in Unity.

De resultaten spreken voor zich, althans voor zover ik uit de trailer kan opmaken. Zoals je ziet, zit het boordevol kleurrijke, leuke omgevingen, goofy moves voor de helden Yooka en Laylee, platformuitdagingen, hetzelfde sarcastische gevoel voor humor en een gezond stukje eerbetoon aan de eerdere ervaringen van de ontwikkelaars - kijk eens naar die mijnkarretje ! Kortom, het ziet eruit als een knaller (en dat zal ongetwijfeld ook zo zijn, aangezien de game volgende week op E3 ​​kan worden gespeeld).

Het voelt belangrijk voor Yooka-Laylee om te bestaan ​​in al zijn nostalgische glorie in het hedendaagse tijdperk, gedeeltelijk omdat er gewoon niet genoeg games zijn die zichzelf niet al te serieus nemen of anderszins streven naar puur plezier (buiten Nintendo, dat Yooka is ook duidelijk een liefdevolle hommage aan). In hun hoogtijdagen waren platformspelers op de N64 (en tot op zekere hoogte PlayStation) dertien in een dozijn; hun populariteit sprak ook over de status van het spel als in feite een interactief speeltje.

Dingen zijn een beetje veranderd sinds games dichter bij Hollywood-blockbusters zijn geworden. Maar de markt en de vraag naar het soort leuke, dwaze spellen die er vroeger waren, is geslonken tot een niche van familietitels, weinigen en ver tussenin en betwistbaar niet ontworpen voor iemand anders dan echte kinderen (of hun ouders).

Zeggen dat de mainstream-markt in veel opzichten behoorlijk stagneert in de verschillende hardhandige genres, lijkt voor de hand te liggen. Buiten Rare zijn er gewoon niet zulke games als deze - Insomniacs Ratchet en Clank serie (en Overdrive zonsondergang, in mindere mate) en Rayman s 2D-opwekkingen zijn vrijwel de enige spellen die je misschien als buiten de nieuwe inzendingen in de Nintendo-serie beschouwt.

Sony is goed op tijd voor een herstart van Crash Bandicoot, als ze de rechten van Activision ook kunnen terugvorderen - de cameo erin Uncharted 4 misschien het water hebben getest, en het was een geweldige verrassing voor fans die ermee zijn opgegroeid. Dus waarom zou je niet meer platformers terugbrengen in de plooi? Als Yooka 'S Kickstarter-vraag was een indicatie, fans hebben honger naar hen. En Rare zelf zal waarschijnlijk aan zijn Sea of ​​Thieves al geruime tijd lijkt dit, ondanks zijn belofte, niet noodzakelijkerwijs te leunen op de wortels van de ontwikkelaar.

Op dezelfde manier heeft de game-industrie ook de neiging om zijn geschiedenis ronduit te vergeten. Niet dat Mario of Sonic ooit het gevaar loopt te stoppen, maar het tijdperk van mascotteplatforms is lang geleden beëindigd en het is een schande om het genre (met dieren of anderszins) te zien uitsterven. En echt, als je de juiste cocktail van levelontwerp en variatie krijgt met geweldige animatie en responsieve bediening, zijn er maar weinig gametypes die meer zijn pret dan platformgames; er is gewoon iets over rondrennen en springen op dingen die tijdloos zijn.

Ik kreeg de kans om mee te rotzooien Yooka op de E3 van vorig jaar, toen het spel niet veel meer was dan een prototype van een kleine sandbox, ontworpen om je een idee te geven van het gevoel; zelfs dan kon je vertellen dat Zeldzame charme er precies was. Met een beetje succes, hopelijk zal het een katalysator zijn om het soort leuke games te doen herleven.