Kijken naar dieren die high en dronken worden, kan mensen helpen bij het slimmer drugsbeleid

De schuld van het falen van de drugsoorlog bij slechte wetshandhaving is als de schuld geven aan ineffectieve seks voor ongewenste zwangerschappen. Het verlangen om high te worden, zoals het verlangen om te worden gelegd, is geen bug, het is een kenmerk van bijna elk dier op onze planeet. Aardbewoners in alle soorten en maten vertonen een aangeboren behoefte aan dronkenschap en leven op een planeet die op een positieve manier dicht is met stoffen die in staat zijn om die oplossing te bieden.

Hoewel er geen twijfel over bestaat dat de natuurlijke drang om high te worden gevaarlijk kan zijn - zoals wij, dronken dieren vaak hun eigen leven in gevaar brengen - proberen pogingen om de drang zelf in te dammen onvermijdelijk. Biologie is, zoals Freud zei, het lot (althans in dit ene opzicht). Het is dan logisch dat we ons concentreren op het verminderen van de onbedoelde en schadelijke gevolgen van intoxicatie, met name verslaving, in plaats van te proberen een drang te bestrijden. Als we nadenken over het drugsbeleid, moeten we rekening houden met de Boheemse pestvleugel.

De Boheemse pestvleugel, die in het noorden van Canada woont, wordt vaak gezien terwijl hij dronken wordt van gefermenteerde bessen van lijsterbessen. Zodra ze voldoende liquor zijn, kunnen de vogels niet goed vliegen of rechtdoor lopen. En af en toe overrompelen ze het en uiteindelijk komen ze rechtstreeks in de ramen en windschermen van de ramen. Net als dronken rijden, is dronken vliegen ongelooflijk gevaarlijk.

Bespreekt de Canadees de crisis binnen de Waxwing-gemeenschap of verbieden ze lijsterbessen? Zij doen niet. Ze erkennen, terecht, dat pestende dronkenschap het product is van een dier dat op natuurlijke wijze interactie heeft met zijn omgeving. Intoxicatie is een feit van het regionale ecosysteem. Ze zijn er echter toe overgegaan om enkele extreem gehamerde vogels in vogeltrommels te plaatsen om hen te beschermen tegen - en dit onderscheid is cruciaal - auto's. De dronken vogels moeten worden afgeschermd van het ding dat onnatuurlijk is, wat niet betekent dat ze dronken worden of de staat van dronkenschap. Het onnatuurlijke is dat de glazen en metalen container 50 MPH op weg gaat naar Whitehorse. De kooi beschermt de vogels tegen de kunstmatige wereld, tegen de moderniteit, maar niet tegen hun natuurlijke instinct.

Soortgelijke gedragingen voor het zoeken naar drugs strekken zich uit tot in het zoogdierrijk, waar soorten het liefst nog gevaarlijker leven. Een 2014 BBC documentaire, Dolfijnen: Spioneer in de pod, liet een groep jonge dolfijnen op een giftige kogelvis kauwen en het als een joint rondvoeren. Tetrodotoxine, een van nature voorkomend neurotoxine dat van nature voorkomt in kogelvis, is een bekend paralytisch middel dat, in doses die hoog genoeg zijn, de spieren bevriest die de ademhaling beheersen, waardoor de dood door verstikking wordt veroorzaakt. Maar bij kleinere doses veroorzaakt het wat lijkt op een trance-achtige high. Voldoende dronken hangen de dolfijnen aan het wateroppervlak, schijnbaar gebiologeerd door hun eigen reflecties.

Maar misschien is het beste bewijs voor de natuurlijke hunkering naar ongeordendheid van een soort die veel nauwer met ons in verband staat: Vervet-apen, die in de Caraïben werden geïntroduceerd nadat slaven hen vanuit de 18e en 19e eeuw over de Atlantische Oceaan brachten, leerden krijgen gedronken van suikerriet dat lang genoeg gefermenteerd is om ethanol te produceren. In 1993 ontdekten wetenschappers die deze apen bestudeerden dat een op de vijf meer kans maakte om een ​​alcoholisch drankje te nemen dan een slokje suikerwater. Onderzoek meent dat dit niet alleen een biologische drang suggereert, maar ook een sociale waardering voor sterke drank. Met name, tienermuizen dronken meer dan hun oudere familieleden, een fenomeen dat de onderzoekers uitspraken over de maatschappelijke druk van het leven van de volwassen aap, wat een zekere mate van zelfzucht vereist om te navigeren.

De voorbeelden houden daar niet op. Wallabies zijn gekend om de opiumhoogte van maanzaad te zoeken, katten zijn uitlopers voor kattenkruid en verhalen over onkarakteristiek aggro Zuid-Afrikaanse olifanten die van de gefermenteerde vruchten van de marulaboom dronken (Amarula heeft om een ​​bepaalde reden een olifant op het etiket) zijn gedocumenteerd voor meer dan tweehonderd jaar.

Natuurlijk is het afwachten of deze dieren opzettelijk dronken en hoog worden of dat we gewoon menselijk gedrag op hen projecteren, net zoals we dierlijke agressie als assholery interpreteren en ze in memes veranderen. In sommige gevallen heeft onze neiging om dieren te "humaniseren" ons tot valse hypothesen gebracht: in 2006 voerden wetenschappers aan dat het "uiterst onwaarschijnlijk was dat de bovengenoemde marula-gebruikende olifanten echt dronken waren, gezien de enorme hoeveelheid fruit die ze hadden. moeten eten om dat dronken te maken. "Toch twijfelden ze niet aan het feit dat de olifanten inderdaad vreemd deden, wat suggereert dat een andere bedwelmende - giftige keverpoppen, misschien - in het spel was.

Het is ook belangrijk om onderscheid te maken tussen dieren die hoog in het wild komen en dieren gedwongen om high te worden in het lab; cocaïne-verslaafde laboratoriumratten illustreren bijvoorbeeld geen drugszoekend gedrag. Ze laten eenvoudig zien dat dieren cokeheads kunnen zijn.

Onze huidige benadering van de oorlog tegen drugs illustreert perfect onze onheiligheid: in plaats van ons te richten op het veilig houden van mensen terwijl ze onvermijdelijk dronken worden, hebben we ervoor gekozen miljarden uit te geven om te voorkomen dat mensen dronken worden. Rijdt terwijl dronken aanvaardbaar gedrag? Absoluut niet. Maar het is de auto, niet de hoge, die een ecologische ongerijmdheid vertegenwoordigt. Het probleem is dat we een wereld hebben gebouwd waarin het gevaarlijk is om te veranderen. We moeten ons er hard voor beschermen met zowel wetten als hulpmiddelen. Geneesmiddelen hebben in veel gevallen schadelijke bijwerkingen. Dat geldt ook voor de ingebouwde wereld. We moeten niet vergeten dat wat waxwings en mensen in gevaar brengt, vaker wel dan niet de manier is waarop nuchtere mensen leven.