'Valiant Hearts' pakt Wereldoorlog I op een heel andere manier aan

Eerste Wereldoorlog is geen gemakkelijk onderwerp om over te schrijven, laat staan ​​om een ​​game te maken. De redenen voor de oorlog zijn nu archaïsch en de technologische innovaties die voortkwamen uit het conflict kunnen niet worden besproken zonder inzicht te hebben in de levens die deze nieuwe uitvindingen, zoals het machinegeweer, namen. Het gebrek aan gemakkelijke verhalen en de verwoestende tol van het menselijk leven maken de oorlog moeilijker te conceptualiseren. Dat is waarom Ubisoft's Valiant Hearts: The Great War valt op als een gedurfde poging om een ​​spel te creëren dat ook spelers heeft opgeleid over de Eerste Wereldoorlog.

Voor hen die onbekend zijn, Moedige harten is een verhaalgedreven avonturenspel met vier verschillende personages die door de oorlog zijn samengebracht. Daar is de Duitse soldaat Karl, zijn Franse schoonvader Emile, de Belgische verpleegster Anna en de Amerikaanse soldaat Freddie. In de nasleep van de moord op 1914 van aartshertog Franz Ferdinand verklaren Duitsland en Rusland oorlog met elkaar, waardoor hun bondgenoten gedwongen worden ook de oorlog in te gaan. Frankrijk deporteert Duitse onderdanen van zijn territoria die Karl van zijn zoon en Franse vrouw Marie scheidt. Karl wordt opgeroepen voor het Duitse leger terwijl zijn schoonvader Emile wordt opgeroepen voor het Franse leger. Terwijl de twee hun gebroken familie proberen te herenigen, komen ze Anna en Freddie tegen die hun eigen redenen hebben om aan de oorlog deel te nemen.

Ubisoft Montpelier werkt samen met de documentaireserie Apocalyps: Wereldoorlog I om een ​​historisch kader te bieden voor alle real-life gevechten en locaties waaraan de personages deelnemen in de loop van het spel met vier hoofdstukken. Het besluit om historische feiten mee te nemen is een welkome verrassing.

Terwijl sommige recensenten in die tijd de geschiedenisles afkeurden als schadelijk voor het gevoel van onderdompeling, vond ik de bereidheid van Ubisoft Montpelier om de kleinigheden van het conflict te verrassen, verrassend. Niet alleen hebben deze historische lessen algemene en obscure historische gebeurtenissen met betrekking tot de Eerste Wereldoorlog verlicht, maar de game weigerde ook om de duistere aspecten van de oorlog niet uit te leggen.

Spelers hadden toegang tot historische informatie over specifieke regio's waarin de personages waren gestationeerd, welke levensomstandigheden er op het slagveld waren en nog veel meer. Hoewel de mechanica die spelers toegang tot deze informatie gaf, verfijnder kon zijn, is de feitelijke informatie die de spelers wordt aangeboden informatief, zonder dat ze te kort lijken. De game laat zelfs verrassende informatie zien, zoals een sectie over Amerikaanse soldaten die zich vrijwillig aanmeldden voor het Franse nationale leger voordat de Verenigde Staten officieel de oorlog betraden.

Videospelletjes, misschien meer dan welk ander genre dan ook, offeren vaak menselijke verhalen op ten gunste van het maken van bepaalde ervaringen. Games gebaseerd op echte conflicten zijn vaak schuldig aan het aanwakkeren van verhalen dat oorlog spannend en leuk is. Hoe een videospelschietspeler met meerdere levens en regeneratieve gezondheid speelt, verdoezelt ook de echte, leven-en-dood inzet van een soldaat. Moedige harten is niet bedoeld om een ​​griezelig portret van het slagveld te maken, maar probeert in plaats daarvan de emotionele waarheid vast te leggen.

Elk van de personages - die gebaseerd zijn op echte brieven die tijdens de Eerste Wereldoorlog zijn verzonden - drukken hun afkeer uit voor het geweld en de doelloze oorlog waarin zij betrokken zijn. De climax van het spel, waarin Emile door zijn eigen land wordt geëxecuteerd, wendt zich niet af van hoe zinloos de oorlog leek voor degenen die er in vochten. Het einde was verrassend ontnuchterend voor een spel dat soms de horigheid van de oorlog maskeerde met zijn ontwerp. Ondanks Moedig hart 'S gezinsvriendelijke beelden, maar het heeft nooit met opzet geprobeerd om de personages en hun emotionele onrust weg te nemen. De manier waarop Karl en Emile zich uitspreken tegen de oorlog, en Anna's verhaal uit de eerste hand over het bloedbad, bieden een zeldzame glimp van hoe videospellen die historische conflicten aanpakken een empathische interpretatie van de geschiedenis kunnen bevatten.