Linda Tirado neemt heel, heel serieus armoede op MEDIA DIEET

Nadat een blogbericht over haar leven in armoede viraal was gegaan, leed Linda Tirado het - vandaag de dag - verwachte en gevolgde verzet. Toch leidde de snelle uitbarsting van roem tot een carrière in armoedeactivisme en een boekdeal; zij houdt ook toezicht op Bootstrap Industries. Ik heb Tirado opgebeld om te zien wat ze tegenwoordig op het media-front aan het uitgraven is.

"Wat mijn werk in armoede betreft, is Barbara Ehrenreich een geweldige trendsetter," vertelt Tirado me over de auteur en activist die ook het voorwoord van Tirado's boek voorzag, Hand naar mond. Ze zorgt ervoor dat ze me wijzen op Ehrenreich's Economic Hardship Reporting Project. "Er zijn een hoop echt goede nieuwe schrijvers die er zijn," vervolgt Tirado. Ze noemt voorbeelden als Patrick Butler, Katie Klabusich en Ryan Cooper. En zelfs komiek en radiopresentator Pete Dominick. "In de Verenigde Staten hebben we een grote keuze. De media praten over het probleem omdat het zoveel mensen raakt. Ik raad je aan naar plaatsen zoals te gaan The Daily Beast of The Guardian of De Atlantische Oceaan of De week of De Huffington Post - al die plaatsen zullen artikelen bevatten - en je gaat zitten en vindt schrijvers die logisch voor je zijn. Er zijn zoveel goede schrijvers en zoveel stijlen."

5 manieren om gegevens over armoede te begrijpen

- Pete Dominick (@PeteDominick) 6 oktober 2015

Tirado schreeuwt ook LongForm als een plek om geweldig te schrijven, in het algemeen. Ik vraag haar hoe ze na het werk tot rust komt. "Muziek, wijn en boeken. Of muziek, whisky en boeken, afhankelijk van de dag, "zegt ze. Waar luisterde ze naar? "Dit jaar heb ik een opmerkelijke tijd doorgebracht met luisteren naar Billie Holiday en Sarah Vaughan. Ook Nina Simone, heel veel Nina Simone dit jaar."

Als ze leest, neemt Tirado niet echt vrijaf van het werk. De naam van het spel is zwaar materiaal. "En voor zover het lezen, ik ben de slechtste nerd ooit. Op dit moment ben ik een boek aan het lezen Debunkerende economie door Steve Keen, die een fantastische econ schrijver is, "zegt ze. "Een boek dat ik dit jaar twee keer heb gelezen, wordt genoemd Tribal Science. Het is door deze kerel genaamd Mike McRae - hij doet mier metaforen en gekke inzichten als dat. Ik probeer te lezen economie of sociale wetenschappen of filosofie. Ze laten me schrijven voor deze enorme verkooppunten en ik heb het gevoel dat ik op een gegeven moment enig idee zou hebben van waar ik het in godsnaam over heb. '

Ik vraag Tirado of ze ooit fictie leest. "Ik wou dat ik de tijd had. Als het aan mij lag, zou ik niets anders doen dan waanzinnige fantasiecycli lezen. Maar ze hebben me uit de keuken gehaald en in twee jaar tijd hebben ze me in gesprek met econ, "zegt ze over haar sprong van twee slechtbetaalde banen naar haar huidige staat. "Dus, ik heb het gevoel dat ik dat als eerste moet doen. Maar er zijn zulke boeiende schrijvers over het onderwerp en zoveel mensen die luchthartige grappen gebruiken, dus je denkt: "O, dat begrijp ik." Ik las een grafische roman over Ayn Rand. Het was geweldig. Het heet De deugd van zelfzucht. Het heeft zeker een mening, zal ik zeggen - maar alleen het idee dat je een kennisbasis kunt krijgen door het lezen van grafische romans en popcultuurboeken. Waar ze zijn, 'Luister, we zullen Adam Smith alleen uitleggen dat we het gaan doen en we gaan Cartman-verhalen de hele tijd vertellen.' Het is een beetje een popcultuur, maar als je net begonnen op dat gebied, het is echt toegankelijk."

Kritiek haar alles wat je wilt, maar Tirado neemt definitief haar nieuwe rol aan met zelfvertrouwen. Ze lummelt niet over, ze liegt Netflix - voor zover ze het zegt - of kijkt De vrijgezel. Ik vraag of ze van podcasts houdt. "Nee, ik was toegewijd aan The Bugle en toen stierf hij. Ik heb helaas niet echt de tijd gehad om in het podcast-gebeuren te komen. Als ik een loper was zou ik dat waarschijnlijk doen, maar ik ben veel te lui. Dat is het punt, al mijn vrienden die naar podcasts luisteren rennen, en: Nee, het zal niet gebeuren. "Goed om te weten dat er tenminste één ding is dat Tirado niet al te serieus neemt.