Olin College Bewijst Technische Scholen moeten over liefde gaan, een stront

In welke mate een studiegebied zich ook in een enorme culturele verandering bevindt, de engineering bevindt zich in een enorme culturele verandering. In zekere zin is het streven naar gendergelijkheid het makkelijkste deel van de transitie van het veld naar het moderne tijdperk om te begrijpen - ook al is de vooruitgang traag verlopen. Maar daaronder, en misschien een beetje drijvend, is een grotere vraag over wat ingenieurs zouden moeten zijn en, nog krachtiger, hoe ze zouden moeten zijn.

De instelling die het meest open staat om deze kwesties publiekelijk te bespreken, is het Franklin W. Olin College of Engineering, een kleine, elite en adolescente (het is 19 jaar oude) school die zich verstopt in de buitenwijken van Boston, ongeveer 15 minuten rijden van Cambridge. Toen de particuliere universiteit opende, veelbelovende studenten, zou het concepten verbinden met echte uitdagingen en de nadruk leggen op radicale verandering, het concurreerde al met gevestigde colleges zoals Harvey Mudd en MIT. Vandaag is het gerangschikt door de Princeton Review als nummer één voor de beste klaservaring en is het derde in de US News & World Report voor het beste niet-doctorale ingenieursprogramma. Olin College deelt de plek met de militaire academie van de Verenigde Staten - en heeft ongeveer 4.044 minder studenten. Het is een enorm, maar grotendeels ongekend succesverhaal. En de kern van dat succes is de mechanica van emotie.

"Ik denk dat uiteindelijk het ding dat Olin speciaal maakt - en het ding dat me hoopte dat we konden verspreiden wat werkte voor de Universiteit van Illinois - was dat ze een cultuur van vertrouwen en empowerment creëerden met hun studenten, "zegt Goldberg tegen omgekeerde.

David Goldberg, die werkt als een educatieve consultant en next wave prostelytizer, schreef het boek, Een hele nieuwe ingenieur, op Olin - met de hulp van Olin Physics Prof Mark Somerville. "Als we denken aan engineering, denken we dat wetenschap erg rationeel is - en dat is het ook," zegt hij. "Maar bij Olin is er een gevoel dat de primaire emotie liefde en betrokkenheid is voor het werk." Hij zegt dat de cultuur van de school in zekere zin per ongeluk in een laboratorium is ontstaan. Toen de universiteit zijn deuren ging openen, bleek dat sommige gebouwen nog niet klaar waren - maar ze hadden al een aantal aanvragers. Dus wat ze deden was toegeven wat ze "partners" noemden - 15 mannen en 15 vrouwen wiens verantwoordelijkheid niet was om naar school te gaan, maar om de faculteit te helpen een instelling te bouwen die de moeite waard was om bij te wonen.

"Ze hebben echt iets anders gemaakt", zegt Goldberg."Als je naar de gebouwen kijkt, zijn ze geweldig; er zitten een paar fantastische elementen in het curriculum - maar ik denk dat de sleutel tot wat Olin doet werken, deze cultuur is."

Voorspelbaar is dat de cultuur van Olin een product is van zijn enterprise-engineer: faculteitsleden krijgen nooit een functie en worden beoordeeld op hoe ze studenten helpen, niet op persoonlijk onderzoek; studenten worden aangemoedigd om samen te werken met hun professoren en met elkaar, hoe ze ook willen. Mensen praten over de "Olin manier" en ze bedoelen "transparant" en "in de geest van onderzoek." Vaak worden de praktische concepten van een onderwerp onderwezen vóór de theorie erachter en veel van het leerplan komt terug op dit idee dat de fundamentele doel van engineering is om systemen te ontwerpen en te maken die mensen zullen helpen.

"Bij Olin is er een cursus genaamd User Oriented Collaborative Design, waarbij studenten een cohort van mensen krijgen toegewezen en hun taak is om deze mensen te bestuderen en een voorstel te doen voor een conceptueel ontwerp van een technologie die deze mensen zou kunnen helpen", zegt Goldberg. "Deze klas leert studenten om de verbinding te maken tussen mensen en technologie. Technologie is voor mensen - het begint met menselijke behoeften."

Andere Olin-klassen moedigen studenten aan om een ​​product met beperkte middelen te maken en het op de markt te laten werken; daar ligt de nadruk op bedrijfsconcepten en de waarden binnen de markt. Dit soort ingenieurs, die praktisch willen zien wat er buiten een theoretisch perspectief zal werken, is wat Olin vanaf het begin hoopte te creëren - toen ze voor het eerst redeneerden waarom studenten voor Olin moesten kiezen, adverteerden ze dat "de belangrijkste innovatieve technologieën, wie zou de volgende generatie afgestudeerden inhuren, was het ermee eens dat dit de toekomst van engineering was."

Goldberg zegt dat Olin van belang is omdat ingenieur zijn nu niet is als een ingenieur rond de tijd van de Tweede Wereldoorlog of zelfs tijdens de Koude Oorlog. Dit is, benadrukt hij, een goede zaak. Studenten krijgen nieuwe kansen om te doen wat ze willen doen. Het voordeel daarvan is niet langer een duidelijk pad voor jonge mensen omdat ze helemaal geen pad hoeven te volgen. Dat is oud nieuws in de geesteswetenschappen, maar het is radicaal voor STEM-studenten.

"Op een gegeven moment was het voor ingenieurs belangrijk om een ​​beetje gehoorzaam te zijn, binnen te komen en te doen wat hen werd gezegd - op de redactie te zitten en saaie berekeningen uit te voeren die hun bazen niet wensten, maar die nu grotendeels worden gedaan door computers ", zegt Goldberg. "Nu willen we meer ondernemende ingenieurs, in plaats van de ingenieur die dichtgaat, gaat zitten en doet wat hem wordt verteld. We willen iemand die op pad gaat en een fantastisch stukje technologie maakt waar we niet zonder kunnen."

Maar het vinden en begeleiden van deze zogenaamde technici wordt steeds moeilijker. Een probleem is dat de technische opleiding van engineering te smal en, eerlijk gezegd, weinig inspirerend werd. Als dat klinkt als een gewaagde bewering, dan is dat niet het geval: ongeveer 50 procent van de Amerikaanse technische studenten verlaat hun studieprogramma's. Er is ook het feit dat kinderen die opgroeien in een rijke omgeving, in het verleden minder snel ingenieursjobs uitvoeren. Dit is een goed probleem om te hebben (en een die China nu net ziet verschijnen).

Het goede nieuws voor iedereen die van de voordelen van engineering zoals bijvoorbeeld auto's en cyberbeveiliging geniet, is dat steeds meer instellingen de Olin-weg proberen te bewandelen. Een van Goldberg's vele banen is om universiteiten over de hele wereld te raadplegen over hoe hun cultuur voor ingenieurs te vernieuwen - twee voorbeelden, zegt hij, die succes beginnen te vinden zijn de hogeronderwijsinstelling Insper in Brazilië en de Universidad de Ingeniería y Tecnología in Peru.. En grote universiteiten beginnen ook veranderingen aan te brengen, hoewel de uitdaging een beetje krachtiger is wanneer ze proberen een bestaande cultuur te veranderen in plaats van een nieuwe te creëren.

De dagen dat ingenieurs alleen werden ingehuurd vanwege hun expertise zijn verdwenen. Grijze flanel is heel vorig jaar. Olin afgestudeerden moeten de Olin manier achter zich laten, maar ze doen dit om een ​​wereld binnen te gaan die meer geïnteresseerd is in meer dan wat ze kunnen doen. Ze betreden een wereld waar wat ze willen doen er toe doet.