Praten met Jezelf betekent niet dat je eenzaam bent als je het goed doet

Of je nu mompelt zoals John McClane, een schema als Carl Spackler, of uitstelt zoals Hamlet, je praat tegen jezelf. Iedereen doet. Steek je oren op en je hoort een gefluister koor van zelfrespect en ontvelling. En er zijn dialogen die je niet zo goed hoort. Veel psychologen geloven dat het denken zelf een vorm van zelfpraat is. Kortom, we leren onszelf op dezelfde manier kennen als we andere mensen leren kennen: door een gesprek te hebben.

De formele definitie van zelfpraat is "een dialoog waardoor het individu gevoelens en percepties interpreteert, evaluaties en overtuigingen reguleert en verandert, en zichzelf instructies en versterking geeft." Sommige psychologen geloven dat iemands zelf bestaat uit twee delen, één die de geest beheersen en zich bezighoudt met percepties, en een andere die gewoon handelt. Zelfpraat kan worden gezien als de brug tussen deze twee zelven. De oefening kan ongelooflijk nuttig of schadelijk zijn, afhankelijk van hoe je het aanpakt.

Het privégesprek van iedereen is anders, maar deze drie trucjes kunnen zelf praten een nuttiger oefening maken.

"Jij" niet "ik"

Het is algemeen aanvaard dat, al dan niet iemand zichzelf 'jij' of 'ik' noemt in hoorbare of innerlijke taal, het nog steeds beschouwd wordt als zelfbespreking. Maar in een onderzoek uit 2014 bepaalden onderzoekers dat het gebruik van niet-eerste persoons voornaamwoorden en de eigen naam de beste manier is om zichzelf te praten.

Het multi-universitaire team benadrukt in de Journal of Personality and Social Psychology die verschuivingen in de taal die mensen gebruiken om naar zichzelf te verwijzen, beïnvloeden hun vermogen om hun gedrag, gedachten en gevoelens te reguleren. Jezelf of je eigen naam noemen creëert de broodnodige psychologische afstand die je laat nadenken over gebeurtenissen met meer perspectief. Het vermindert ook gevoelens van stress voor mensen die zich kwetsbaar voelen voor sociale fobie en zorgt voor kalmerende tegenmaatregelen in de na-evenement (na de grote wedstrijd, het sollicitatiegesprek, enz.) Verwerking. Mensen die tegen zichzelf praten met 'ik', kunnen daarentegen moeilijk uit egocentrisch oogpunt ontsnappen.

Wees aardig

Self-talk wordt gecrediteerd voor het creëren van een "wig" tussen de activiteit die plaatsvindt en de overweging. Die ruimte maakt reflectie mogelijk, maar het is niet gegarandeerd dat reflectie nuttig is. Als je voor jezelf aan het cheerleaden bent, helpt het waarschijnlijk. Motiverende zelfbespreking, vooral tijdens het sporten, heeft aangetoond dat het helpt het energieniveau hoog te houden en de uithoudingsprestaties te verbeteren. Positieve self-talk is bewezen een cognitieve tool te zijn die iemands gemoedstoestand kan verhogen en emotionele ondersteuning kan bieden. Aan de andere kant hebben studies aangetoond dat kritische zelfbespreking resulteert in een lagere zelfwaardering en een verhoogde kans dat de negatieve zelfbespreking zal doorgaan.

Sinds de jaren negentig zijn psychologen zich steeds meer bewust geworden van het feit dat individuen de manier kunnen kiezen waarop ze denken - en zelfbespreking speelt hierin een grote rol. Als zelfpraat echt een belangrijk onderdeel is van zelfbewustzijn, is het cruciaal voor je welzijn dat je op zijn minst aardig voor jezelf bent.

Gebruik in geval van noodgevallen

Als je het idee kunt overtreffen dat je er gek uitziet als je zelf praat (ik mompelde gewoon 'oke, oke, oke' terwijl ik dit schreef) kan het een praktisch hulpmiddel zijn in verschillende situaties. Een studie van de University of Toronto Scarborough heeft uitgewezen dat iemands innerlijke stem belangrijk is in het beheersen van het impulsieve gedrag dat we constant proberen te verzachten - die momenten van doe dit gewoon af en je hebt die plak cake niet nodig. In een onderzoek waarbij proefpersonen de opdracht kregen om op een knop te drukken wanneer ze een bepaald symbool zagen, en hun innerlijke stem werd gedempt met de instructie om hetzelfde woord steeds opnieuw te herhalen, ontdekten de onderzoekers dat mensen veel impulsiever optraden wanneer ze niet konden ' t zelf praten. Toen mensen zelf praten, hadden ze een veel beter inzicht in de situatie.

Zelfpraten wordt ook als een voordeel beschouwd wanneer je iets nieuws leert - of het nu een sport of een nieuwe taal is. De sleutel tot succes is hier om korte, nauwkeurige en consistente uitspraken te denken of te zeggen. Antonis Hatzigeorgiadis, een self-talk onderzoeker, vertelde het Wall Street Journal, "Wat met zelfpraat gebeurt, is dat je je actie stimuleert, je actie regisseert en je actie evalueert." Als je aan het rijden bent en je tegen jezelf zegt dat je bij de volgende stop linksaf moet slaan, ga je naar links.

Maar misschien is het meest zinvolle voordeel van zelfpraat dat het zelfleiderschap motiveert - het proces dat de persoonlijke richting en motivatie bepaalt die nodig zijn voor succes. Individuele prestaties, of het nu werk is of iemands sociale leven, wordt verondersteld om behoorlijk beheerst te worden door zelfpraat en mentale beeldvorming - teruggaan naar het idee dat als je jezelf vertelt dat je succesvol kunt zijn, je dat veel waarschijnlijker bent.