Bizarre kamerplant-konijn hybride schepsel heeft ongelooflijke effecten op de lucht

Het zou leuk zijn om te geloven dat onze huizen veilig zijn voor de vervuilers van de buitenwereld, maar een nieuwe studie in Milieuwetenschap en -technologie onthult dat de lucht in onze huizen een eigen gemeenschap van gevaren in de lucht bevat. Gelukkig biedt het papier ook een oplossing: een in het lab ontwikkelde, toxine-dodende kamerplant die zijn zuiverende krachten krijgt van het DNA van een konijn. Het is een enorme, zij het bizarre, verbetering van een plant die de NASA ooit beschouwde als een luchtzuiveringsinstallatie in de ruimte.

Bezorgd over hoe giftige stoffen in de lucht de gevierendeelde reizigers in de ruimte ten goede kunnen komen, introduceerde NASA in 1989 een oplossing voor luchtkwaliteit: een gemeenschappelijke kamerplant genaamd Pothos Ivy, die een mager vermogen heeft om een ​​deel van de gifstoffen uit de lucht te verwijderen. Dit "groene leverconcept" - zo genoemd vanwege het vermogen van de lever om gifstoffen uit de bloedbaan te verwijderen - zou aanslaan als Pothos niet zo middelmatig was in het verwijderen van vluchtige organische stoffen uit de lucht.

Stuart Strand, Ph.D., en milieutechnoloog aan de Universiteit van Washington en auteur van het nieuwe Milieuwetenschap en -technologie papier, legt uit dat deze planten eigenlijk niet erg efficiënt zijn in het verwijderen van gifstoffen uit de lucht. Je zou een jungle van ongeveer 20 van hen moeten creëren om een ​​merkbaar effect te produceren.

"We denken niet dat natuurlijke planten veel of geen vermogen hebben om de meeste van deze verontreinigende stoffen te verwijderen," vertelt Strand Inverse.

Daarom paste hij de plant aan met een toxine-doding-gen van een konijn genaamd CPY2E1.

Wanneer het wordt uitgedrukt in dieren, is het CPY2E1-gen verantwoordelijk voor de productie van een enzym dat vaak wordt aangetroffen in de lever, het centrum van het lichaam voor de verwerking van gifstoffen, geneesmiddelen en vreemd organisch materiaal. Toen hij dit gen in de Pothos Ivy introduceerde, hoopte hij dat het dezelfde functie zou vervullen: mogelijk schadelijke gifstoffen in de lucht afbreken. En dus, om zijn hypothese te testen, incubeerde hij zijn hybride planten in flesjes met een paar gemeenschappelijke vluchtige organische stoffen, met name benzeen en chloroform.

VOS zijn giftige stoffen in de lucht die niet alleen buiten zijn maar ook binnenshuis, afkomstig van gangbare producten zoals sigaretten, lijm en huishoudelijke schoonmaakmiddelen. Op korte termijn kunnen ze duizeligheid of misselijkheid veroorzaken. Op de lange termijn zijn de gevaarlijkste, zoals benzeen en chloroform, gekoppeld aan de ontwikkeling van kanker.

Verbazingwekkend was na drie dagen de concentratie van chloroform in de flesjes die de genetisch gemanipuleerde planten bevatten met 82 procent gedaald. Evenzo vond hij dat de planten ook goed waren in het verwerken van benzeen, en 4,7 keer meer benzeen uit de lucht absorbeerden dan de wildtype planten.

(Tegelijkertijd introduceerde hij ook een gen voor een groen fluorescerend eiwit, wat de planten enigszins lichtgevend zou maken onder ultraviolet licht.) Het fluorescerende effect was niet zo visueel opvallend als de impact van het CPYE21-gen.)

Volgens Strand hebben we op dit moment geen geweldige methoden om onze lucht te zuiveren - althans geen die haalbaar zijn voor gebruik in een huis of appartement. Hij ziet zijn planten voor zich, die notoir moeilijk te doden zijn in hun natuurlijke staat, als een interventie die iedereen kan gebruiken om de lucht te zuiveren die ze binnenshuis inademen.

"Momenteel zijn er geen apparaten voor thuis voor een effectieve verwijdering van vluchtige organische stoffen", zegt Strand. Ze voegen eraan toe dat ze op zoek zijn naar een commerciële partner in de VS en Canada.

Terwijl ze dat doen, zullen ze misschien een manier vinden om het groene fluorescerende eiwit te laten werken - waardoor deze luchtzuiveringsinstallaties nog cooler worden dan ze al zijn.