Ik LEEFDE 1 WEEK op SAPJES & Dit GEBEURDE er...?
Inhoudsopgave:
Stel je voor dat je je beperkt tot een kleine, donkere kamer, zonder enige sociale interactie gedurende 30 dagen. Er zijn niet veel mensen die deze gelegenheid aangrijpen. Maar, in november 2018, wedde een professionele Amerikaanse pokerspeler, Rich Alati, $ 100.000, dat hij 30 dagen alleen en in totale duisternis zou overleven. Hij werd in een kleine, volledig donkere kamer gehouden met niets dan een bed, koelkast en badkamer. Zelfs met alle middelen die hij nodig had om te overleven, kon Alati de maand niet volhouden. Na 20 dagen onderhandelde hij over zijn vrijlating, met een uitbetaling van $ 62.400.
Er zijn talloze negatieve effecten die sociaal isolement en extreme isolatie kunnen hebben op onze geest en lichaam. Alati was geen uitzondering, meldde dat hij een reeks bijwerkingen had, waaronder veranderingen in zijn slaapcyclus en hallucinaties. Maar waarom is isolatie zo moeilijk voor mensen om te weerstaan?
Zie ook: Slapeloosheid schaadt je sociale leven, waarschuw wetenschappers
Een van de redenen dat geïsoleerd leven moeilijk is, is omdat mensen sociale wezens zijn. Veel mensen die in geïsoleerde omgevingen hebben geleefd, zoals onderzoekers die op Antarctica zijn gestationeerd, melden dat eenzaamheid het moeilijkste deel van het werk kan zijn. Yossi Ghinsberg, een Israëlische avonturier en auteur die weken alleen in de Amazone overleefde, zei dat eenzaamheid het was waar hij het meest last van had en dat hij denkbeeldige vrienden had geschapen om zichzelf gezelschap te houden.
Eenzaamheid kan schadelijk zijn voor zowel onze mentale als fysieke gezondheid. Sociaal geïsoleerde mensen zijn minder goed in staat om met stressvolle situaties om te gaan. Ze voelen zich ook eerder depressief en kunnen problemen hebben met het verwerken van informatie. Dit kan op zijn beurt leiden tot problemen met besluitvorming en geheugenopslag en -herinnering.
Mensen die eenzaam zijn, zijn ook vatbaarder voor ziekte. Onderzoekers ontdekten dat het immuunsysteem van een eenzame persoon anders reageert op het bestrijden van virussen, waardoor ze meer kans hebben om een ziekte te ontwikkelen.
De gevolgen van sociaal isolement worden erger wanneer mensen in een fysiek isolerende omgeving worden geplaatst. Eenzame opsluiting kan bijvoorbeeld negatieve psychologische gevolgen hebben voor gedetineerden - waaronder een aanzienlijke toename van angst en paniekaanvallen, verhoogde niveaus van paranoia en minder helder kunnen denken. Veel gevangenen rapporteren ook problemen met hun geestelijke gezondheid op de lange termijn nadat ze in afzondering zijn vastgehouden.
Natascha Kampusch - een Australische vrouw die op tienjarige leeftijd werd ontvoerd en acht jaar lang in een kelder werd vastgehouden - merkte in haar biografie op dat het gebrek aan licht en menselijk contact haar mentaal verzwakte. Ze meldde ook dat eindeloze uren en dagen die volledig geïsoleerd werden doorgebracht, haar ontvankelijk maakten voor de bevelen en manipulaties van haar meester.
Alleen in het donker
De effecten van isolatie kunnen nog duidelijker worden als je het in totale duisternis ervaart, met zowel fysieke als psychologische gevolgen. Een impact van in volledige duisternis zijn, is dat het je slaapcyclus kan verwoesten. Twee van de belangrijkste mechanismen voor slaapcyclusregulatie, het hormoon melatonine en de suprachiasmatische kern van de hersenen, zijn beide afhankelijk van licht om te functioneren.
Daglicht vermindert onze niveaus van melatonine en helpt ons wakker te worden. Daglicht helpt ook de suprachiasmatische kern om onze tijd van wakker worden te resetten als onze slaapcycli beginnen af te nemen. Zonder daglicht kan ons 24-uurs circadiane ritme veranderen. Dit verklaart waarom mensen die grotten ontdekken bijvoorbeeld kunnen ontdekken dat hun slaap-waakcyclus wordt verstoord. Dit betekent dat de tijd dat ze zin hebben om te gaan slapen niet in een regelmatig patroon blijft en elke dag kan verschuiven.
Verstoringen van ons circadiane ritme kunnen ons ook depressief en vermoeid maken. Dit is ook in verband gebracht met een verhoogd kankerrisico, insulineresistentie en hartaandoeningen, evenals andere fysieke problemen zoals obesitas en vroegtijdige veroudering.
Mensen die geïsoleerd zijn geplaatst, kunnen ook hallucinaties ervaren. Het gebrek aan stimuli zorgt ervoor dat mensen interne gedachten en gevoelens die in de buitenomgeving voorkomen, verkeerd miskennen. In wezen gebeuren hallucinaties vanwege een gebrek aan hersenstimulatie.
Sterker nog, Alati onthulde dat hij op zijn derde dag hallucinaties begon te ervaren, gaande van het zien van de kamer vol bubbels, tot het idee dat het plafond zich had geopend om hem een sterrenhemel te laten zien. Mensen in totale isolatie kunnen ook het gevoel hebben dat er een spookachtige aanwezigheid is of dat iemand hen in de gaten houdt.
Hoewel de impact van totale isolatie ernstig kan zijn, is het goede nieuws dat deze effecten omkeerbaar zijn. Blootstelling aan daglicht kan normaal slaap-waakpatronen corrigeren - hoewel dit in sommige gevallen weken of zelfs maanden kan duren voordat het volledig is aangepast. Opnieuw verbinden met andere mensen kan eenzaamheid verminderen en ons helpen een goede mentale en fysieke gezondheid te herstellen. Sommige mensen die tegen hun wil in sociaal isolement zijn gehouden, kunnen echter langdurige mentale gezondheidsproblemen ontwikkelen, zoals posttraumatische stressstoornis (PTSS).
Zie ook: Maatschappelijk geïsoleerd zijn voor lange tijdsperioden Hervormt hersenscheikunde
Maar sommige mensen die de uitdaging hebben gehad om voor een langere periode alleen te zijn, kunnen persoonlijke groei laten zien - inclusief emotionele groei, zich dichter bij familie en vrienden voelen en een beter perspectief op het leven hebben - als een resultaat van hun ervaring. Na 20 dagen gewillig in volledige afzondering doorgebracht te hebben, zei zelfs Alati dat hij veranderd was - rapporterend dat de ervaring hem een grotere waardering voor mensen en leven gaf, betere aandacht en focus, en algehele gelukkiger dan vroeger.
Kom meer te weten over de effecten van isolatie en het effect dat eenzame opsluiting heeft op gevangenen in onze podcast Over niets.
Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation door Sarita Robinson. Lees hier het originele artikel.
Waarom 'Supergirl' verhuizen naar de CW is het beste wat er met de show gebeurt
Na een veelgeprezen eerste seizoen met alleen fatsoenlijke beoordelingen, vliegt de DC superheld tv-show Supergirl met in de hoofdrol Melissa Benoist, op en weg van uitzendnetwerk CBS naar zusternetwerk, de CW. En het is een zet die een echt voordeel kan zijn voor de superheldenserie. CBS, die hoopte dat Supergirl het zou verouderen ...
Astronauten in de ruimte: wat gebeurt er eigenlijk met je hersenen tegen nulgravitatie?
Voordat astronauten naar Mars gaan, moeten wetenschappers precies uitvinden welk effect microzwaartekracht heeft op onze hersenen. Ze namen een trip met de "braakkometen", een speciaal vliegtuig dat het gevoel van gewichtloosheid simuleert, om uit te testen wat er met de hersenen gebeurt.
Bugs zouden snel kunnen uitsterven. Dit is wat er met de wereld gebeurt.
Er zijn ontzettend veel insecten. Een recent rapport waarschuwde echter voor een 'bugpocalypse', omdat uit enquêtes blijkt dat insecten overal in een alarmerend tempo afnemen. Dit zou het uitsterven van 40 procent van de insectensoorten in de wereld in de komende decennia kunnen betekenen.