Hoe 'tijdloos' krijgt onnodig tijdreizen verkeerd

In het nieuwe NBC-drama Tijdloos, de protagonisten bewegen zich door de tijd via een pod voor tijdreizen die, als Gier recapituleert "schijnbaar van nul naar voeg jaar hier toe in ongeveer zes seconden."

De plot is onherroepelijk fantastisch, maar dat hoefde niet zo te zijn. Het grootste wetenschappelijke probleem in 'Tijdloos' is het probleem van de tijd - in het bijzonder, te veel tijd. Als tijdreizen mogelijk was, veronderstellen natuurkundigen dat het in een tijdspanne zou gebeuren manier korter dan zes seconden. In feite zou het hoogstwaarschijnlijk plaatsvinden met de snelheid van het licht, een snelheid die zo snel is dat een normaal mens 7,5 keer binnen een seconde rond de evenaar zou kunnen cirkelen.

Het idee dat tijdreizen een mens zou vereisen om met de snelheid van het licht te bewegen, vindt zijn oorsprong in de speciale relativiteitstheorie van Albert Einstein, die suggereerde dat de tijd vertraagt ​​of versnelt, afhankelijk van hoe snel een object beweegt ten opzichte van een ander. Deze theorie is - niet succesvol - door verschillende natuurkundigen getest, meest recent door Robert Nemiroff, Ph.D. en David Russell, Ph.D. van Michigan Tech University. Wat ze in hun experiment van 2015 vonden, was dat ze hun voorgestelde ruimtevaartuig niet konden krijgen, weergegeven in een vergelijking, om sneller dan het licht te bewegen terwijl ze nog steeds voldeden aan de specifieke omstandigheden die voorkomen dat het wordt vernietigd. Kortom, een trage pod zoals die in Tijdloos zou het nooit redden.

Een andere theorie die natuurkundigen stellen, is dat een wormgat als een tijdmachine kan worden gebruikt. Kip Thorne van Caltech, die deel uitmaakte van het team dat de relativiteitstheorie van Einstein heeft bewezen met hun ontdekking van zwaartekrachtgolven, heeft sinds de jaren 1980 betoogd dat een wormgat de exacte situatie zou kunnen zijn waarin dit soort objectbeweging zou kunnen plaatsvinden. Als het ene uiteinde van een wormgat versnelt met een hogere snelheid dan het andere en een object het versnelde einde binnengaat, is het mogelijk dat het, als het door het andere uiteinde wordt afgesloten, daadwerkelijk naar de tijd zou worden verplaatst voor zijn eerste binnenkomst. Het is niet alleen Thorne die denkt dat dit een mogelijkheid is - in 2015 voerde een team van onderzoekers van Tsinghua University in Natuur dat het in theorie mogelijk was om wormgaten te gebruiken om terug in de tijd te reizen.

De vraag is natuurlijk: hoe zouden we in hemelsnaam in de situatie komen om dat te doen? Voorlopig zijn de dichtstbijzijnde voorbeelden die we hebben om een ​​toekomstige tijdreis te zien, films zoals interstellair. De personages in Tijdloos kan de wereld veranderen, maar als ze in werkelijkheid zouden bestaan, zou hun tijdrit-pod nog steeds thuis geparkeerd zijn.