Настя и её истории для детей про кошку и котят
In het weekend is een kort verhaal gepubliceerd in De New Yorker de naam "Cat Person" ontplofte in viraliteit vanwege de afbeelding van een jonge vrouw die een verwarrende en vaak verontrustende seksuele relatie ontwikkelt met een veel oudere man. Het is intens relatable en, op momenten, volkomen angstaanjagend.
Volgens reacties online, leggen lezers in contact met hoe "Cat Person" realistisch - en soms tragisch - verkent hoe we seks ervaren en de mensen met wie we besluiten het te hebben. Hoewel veel vrouwelijke lezers het verhaal hebben geprezen om hun aangrijpende authenticiteit, hebben veel mannelijke critici hun toevlucht genomen tot de moord op de redenen waarom de vrouwelijke hoofdrolspeler een "vreselijke persoon" zou zijn omdat zij met haar haar haar haar haar flirt klanten………..
"Cat Person" is lang gelezen met iets meer dan 7.000 woorden. Daarin ontmoet een 20-jarige vrouwelijke student genaamd Margo de 34-jarige Robert terwijl ze in een bioscoop werkt. Hij heeft een baard, een buik, een huis en twee katten. Ze beginnen een ongemakkelijke relatie die zich met minutieuze details afspeelt, en de auteur, Kristen Roupenian, beschrijft Margo's complexe gedachten en emoties met een soort brutale eerlijkheid.
Het is een lange, ongemakkelijke lezing, maar een die je ogen opent voor een paar harde waarheden.
Actuele beelden van mij die "Cat Person" leest: pic.twitter.com/Rv5ulPLnR0
- Natasha Rothwell (@natasharothwell) 11 december 2017
Kortom, het is ook een nauwkeurige blik op de verontrustende aard van geslachtsdynamiek in dating, een die de psychologie achter de verwachte rol van een vrouw onderzoekt:
Iedereen zou het interview met New Yorker moeten lezen met Kristen Roupenian, auteur van "Cat Person". Dit gedeelte in het bijzonder: http://t.co/su2Lo0QVbK pic.twitter.com/JDzss8Ar4f
- Kim Renfro (@kimrrenfro) 11 december 2017
Het verhaal zelf is intens herkenbaar voor velen van ons, omdat het de willekeur van onze innerlijke dialoog onthult, en hoe vaak we geneigd zijn om dat voor de buitenwereld te verbergen:
"Cat Person is zo herkenbaar!" pic.twitter.com/KytKE4nAB3
- Jane Argodale (@janeargodale) 11 december 2017
Het is een geweldige manier van lezen, en voor sommigen is het een goed idee om een glimp op te vangen van dit soort verhalen:
tonnen vrouwen in mijn voer delen het verhaal van de new yorker "Cat Person" maar niet veel mannen; dat is ongelukkig, het is als een geheim venster in een privé-ervaring die onze meerderheid heeft geleden en als iemand die shit moet lezen, zijn het mannen.
- Anya Jaremko-Greenwold (@AnyaJaremko) 10 december, 2017
Margo maakt wel een aantal dubieuze keuzes, wat alleen maar betekent dat ze een accurate 20-jarige is:
Ik zie zoveel takes over Cat Person die draaien rond Margot als zijnde "egoïstisch" en "vapid".
1) waarom eisen we perfecte 20-jarige vrouwelijke hoofdrolspelers?
2) klagen misschien niet over de * zelfzucht * van een jonge vrouw die seks had omdat ze vond dat het onbeleefd zou zijn om NIET te
- Twas the Nat Before Christmas (@NatPurser) 11 december 2017
Een prominente doorlopende lijn in het verhaal is de afstand tussen het verhaal dat Margo in haar hoofd schrijft over hoe Robert haar waarneemt en de realiteit van Robert's perceptie. Het komt met het grondgebied van een genuanceerd mens te zijn, maar sommige lezers van het verhaal reageerden hierop in sterke, negatieve manieren:
pic.twitter.com/Z8nBJ0AJ9M
- Mannen reageren op Cat Person (@MenCatPerson) 11 december 2017
Zoveel mannelijke stemmen kwamen naar voren op Twitter om te klagen in die mate dat een parodie-account, @MenCatPerson, begon met het bundelen van veel van de meningen. Hun vastgezette tweet is passend:
pic.twitter.com/CoJLbr3nMP
- Mannen reageren op Cat Person (@MenCatPerson) 11 december 2017
Sommige mensen houden het verhaal niet, zien het verhaal niet, zien het verhaal niet, zien het verhaal niet, zien een negatieve reactie op het verhaal, zien het als een kans om de vaak giftige aard van mannelijkheid te onderzoeken:
Het verhaal van de "Cat Person" in de New Yorker is een goede herinnering voor alle mannen dat onze kapotte mannelijkheid ons ertoe kan brengen om vrouwen heel slecht te behandelen zonder ze tot jaren later betekenis te geven of zelfs te beseffen.
- Abraham LinkedIn (@bad_brain_haver) 10 december, 2017
Houd in gedachten dat zo realistisch als velen "Cat Person" vinden, het zeker een kort verhaal is en geen "stuk" of "artikel".
imo het gekste ding in het cat-person discours is dat mensen het een "stuk" of een "artikel" noemen (???) wanneer het zeker een regulier, degulair kortverhaal is, waardoor ik het hele fenomeen interessant vind in termen van hoe we denken over vorm en hedendaagse fictie
- lαrissα phαm (@lrsphm) 10 december 2017
En omdat het fictie is en "Cat Person" zo'n fervent gevolg heeft aangenomen, zijn er zelfs fans die een live-actie vertellen over het verhaal:
Laten we "Cat Person" casten. Ik zal beginnen: pic.twitter.com/NbluF19ygv
- Eric Francisco (@EricTheDragon) 11 december 2017
Het is natuurlijk vermeldenswaard dat de titel zelf - "Cat Person" - iets van een rode haring is. Het verhaal vermeldt maar twee keer dat Robert toevallig katten bezit zonder zich veel op zijn status als "kattenmens" te concentreren. Ja, de Cat People merkten:
"Cat Person" objectiveert katachtigen door onze cultuur te apurropiëren, alleen om te worden gevolgd door geen katachtige karakterontwikkeling, ook bekend als de Felines als Decoraties-trope. In plaats daarvan is de plot gecentreerd rond twee erg saaie en stereotiepe mensen.
Dit is waarom we Felinisme nodig hebben. pic.twitter.com/00HDYFBOmj
- Feline Frequency (@catfreq) 11 december 2017
Hoeveel waarheid is er bij "Cat Person"? Blijkbaar, hoewel veel van de details zijn veranderd, werden de omstandigheden en gedachten geïnspireerd door een echte "vervelende ontmoeting" die de auteur had:
De schrijver Kristen Roupenian bespreekt 'Cat Person', haar korte verhaal in het nummer van deze week van het tijdschrift: http://t.co/uyOQFwNZWs pic.twitter.com/HUrdzUiA8u
- The New Yorker (@NewYorker) 4 december 2017
De auteur, Kristen Roupenian, is een Ph.D. Kandidaat aan de Harvard University met aandacht voor postkoloniale en transnationale literatuur. Haar reactie op het gesprek over haar verhaal is op zijn zachts gezegd dankbaar en verbluffend:
Ik weet niet echt hoe ik recht kan doen aan het gesprek dat rond mijn verhaal plaatsvindt, maar ik ben er dankbaar voor. Ik moet een wandeling in de sneeuw maken en mijn hond knuffelen, maar als je me direct een bericht hebt gestuurd, bedankt en ondertussen:
- Kristen Roupenian (@KRoupenian) 9 december 2017
U kunt "Cat Person" lezen De New Yorker Website of luister zelfs naar een audioversie die Kristen Roupenian zelf heeft gelezen.
Tylenol stompt de pijn van empathie af, omdat paracetamol geeft tot nul neukt
Sinds enkele jaren verzamelen wetenschappers bewijsmateriaal over de vreemde en verrassende manieren waarop veel pijnstillers onze emoties en gedrag beïnvloeden. Hier is een nieuwe om toe te voegen aan de lijst: Acetaminophen, het actieve ingrediënt in Tylenol, dempt uw vermogen om zich in te leven in de fysieke en emotionele pijn ...
Naar aanleiding van de Rampage van 'Girls' Seizoen 5: Van Hello Kitty tot Heroin
Het is altijd al te gemakkelijk geweest om HBO's Girls te haten. Sinds het in 2012 in première ging, was het een bijzonder controversieel onderwerp voor New Yorkers, voor wie het te dicht bij huis kwam of scant als belachelijk classist / racist. Een groot deel van het publiek faalt om te erkennen dat de show een vreemde fictie is, en betekende - op ...
Tor Project verandert bestuur naar aanleiding van aantijgingen tegen Jacob Appelbaum
Het Tor-project heeft een nieuwe raad van bestuur, maar vraag je af waarom.