Intermitterend vasten in muisstudie beschermt tegen obesitas en ziekte

We hebben allemaal die ene vriend die niet zwijgt over hun dieet. Op een dag is het Atkins, een andere dag is het ketogeen. Tegenwoordig is intermitterend vasten een en al woede, maar misschien is er wel degelijk iets aan te doen. Hoewel Atkins en keto-diëten in de loop van de tijd worden geassocieerd met gezondheidsrisico's, laat een nieuwe studie over intermitterend vasten zien hoe dit nuttig kan zijn voor ten minste enkele deelverzamelingen van mensen.

In een krant die donderdag in het tijdschrift wordt gepubliceerd Celstofwisseling, een team van onderzoekers van The Salk Institute for Biological Studies in California en de University of California, San Diego, tonen aan dat tijdbeperkte voeding - een vorm van intermitterend vasten - kan helpen beschermen tegen metabole ziekten bij muizen met abnormale circadiane ritmes.

De circadiaanse "interne klok" is belangrijk in het reguleren van vele fysiologische processen, inclusief eetschema's, en "klok-deficiënte" muizen staan ​​er al lang bekend om vetlevers, hoog cholesterol en diabetes te krijgen - niet zoals menselijke ploegarbeiders, van wie minder gereguleerd eten gewoontes hebben de neiging om te resulteren in grotere tailles en een slechtere gezondheid. De resultaten van het team suggereren dat intermitterend vasten die negatieve gezondheidseffecten kan minimaliseren, tenminste bij muizen.

"We vonden dat time-restricted feeding tot 12 weken lang genoeg is om de metabole gezondheid te ondersteunen bij relatief jonge muizen met een klokdefect, wat suggereert dat opgelegde ritmen voor het vasten van vasten en bijbehorende metabolische oscillaties anderszins gecompromitteerde ritmes kunnen overrulen," schrijven ze.

De genetisch "klok-deficiënte" muizen hadden geen natuurlijke slaap-waak cycli en dus geen manier om hun voedingsschema te controleren. Wanneer ze open toegang krijgen tot voedsel, staan ​​deze muizen erom bekend zwaarlijvig te worden en verschillende metabole ziekten te ontwikkelen, waaronder vetlevers, hoog cholesterol en diabetes of pre-diabetische symptomen. Zich afvragend of ze dit konden voorkomen, plaatsten de onderzoekers de muizen op een strikt voedingsschema dat hen slechts 10 uur per dag toegang gaf tot voedsel, waarbij hun totale calorie-inname hetzelfde bleef. Onder deze omstandigheden, de muizen niet Die gezondheidskwesties ontwikkelen, wat suggereerde dat het aanpassen van het voedingsschema van een dier met een aangetast metabolisme de biologie van het dier zou kunnen onderdrukken.

Hoewel "intermitterend vasten" kan verwijzen naar een breed scala van diëten, geven de onderzoekers er de voorkeur aan om de term niet te gebruiken omdat het calorierestrictie impliceert.

"Het IF-onderzoek is geëvolueerd van calorierestrictie en houdt in dat je calorieën objectief moet verminderen", zegt Satchin Panda, Ph.D. een professor in de regulatorische biologie aan het Salk Institute en de corresponderende auteur op de krant, vertelt omgekeerde, maar in deze studie verbruikten de muizen dezelfde hoeveelheid calorieën, of ze nu een tijdgebonden voedingsschema hadden of niet. Hoe het ook zij, de termen "intermitterend vasten" en "tijdbeperkt eten" worden vaak door elkaar gebruikt in een openbaar gesprek.

De auteurs erkennen een gelijkenis tussen de muizen en ploegarbeiders, voor wie het handhaven van gezonde eetpatronen niet gemakkelijk is vanwege de beperkingen die hun werk oplegt. Er is zelfs een naam voor de circadiane ritmische verstoringen die worden ervaren door ploegenarbeiders: een slaapstoornis bij de werkneemster, die gepaard gaat met een verhoogd risico op depressie, ongelukken, zweren en andere gezondheids- en gedragsproblemen. Bovendien ontdekte een studie uit 2005 van Amerikaanse werknemers dat ploegarbeiders bijna een uur minder per nacht slapen dan dagloners. En een onderzoek uit 1997 onder Japanse werknemers wees uit dat ploegarbeiders een slechtere gezondheid van het hart, een hoger cholesterolgehalte en een grotere taille hebben dan dagwerkers.

Dus hoewel de muizen in deze studie genetisch waren gemodificeerd om circadiane ritmes te missen, zijn de gezondheidsproblemen waar wetenschappers in observeren in feite niet zo verschillend van die waar veel arbeiders over de hele wereld mee worden geconfronteerd als hun circadiane ritmen door hun werk worden verstoord.

Het is echter niet alleen het werk dat onze biologische klok kan verknoeien. Naarmate we ouder worden, kan ons circadiane ritme gaan veranderen, waardoor slaapstoornissen waarschijnlijker worden. Dat gezegd hebbende, ondanks de kennelijke implicaties van deze studie voor de gezondheid van de mens, waarschuwen de auteurs van het onderzoek tegen het trekken van te veel conclusies over mensen.

"Hoewel het eenvoudig is om een ​​strikte tijdbeperkende voeding op te leggen aan dieren, is het voorbarig om te concluderen dat mensen met circadiane ritmeafwijkingen die vatbaar kunnen zijn voor een afwijkend eetpatroon vrijwillig een strikte tijdsgebonden eetprotocol kunnen opleggen om te voorkomen of omgekeerde stofwisselingsziekten ", schrijven de onderzoekers. Met andere woorden, we zijn geen proefdieren, dus het is een stuk moeilijker om dit soort beperkte voedingsplan te implementeren. Maar voor mensen die risico lopen op die ziekten, is het waarschijnlijk geen slecht idee om de voordelen van een strenger eetpatroon te overwegen.

Noot van de redactie: vanaf 2.45 uur P.M. Oost, dit artikel is bijgewerkt met commentaar van Dr. Satchin Panda.