Japan gaat akkoord met plan om 300 walvissen 'voor wetenschap' te doden

Begin december verlaat een vloot Japan en gaat de reis naar de Zuidelijke Oceaan. De wateren rond Antartica zijn rijk aan biodiversiteit en de thuisbasis van dwergvinvissen, die de reden zijn voor de schepen. Met de goedkeuring van de Japanse overheid zullen ruwweg 333 dwergvinvissen worden geslacht in naam van de wetenschap, hoewel het misschien niet veel meer is dan een naam.

Japan heeft een speciale vergunning voor het jagen verleend, omdat het volgens hen is voor onderzoek. Dodelijke en niet-dodelijke methoden worden voorgesteld om te worden gebruikt om twee doelstellingen te bereiken: een onderzoek naar de "structuur en dynamiek van het Antarctische mariene ecosysteem" en verbeterde informatie over de populatie van de dwergvinvis op Antarctica. Waarom ruimen noodzakelijk is, wordt niet uitgelegd in het rapport.

De verzameling van wetenschappelijk onderzoek, waarvan de natuurbeschermers denken (ongeveer zoals we over de zwaartekracht theoretiseren), is lange tijd een list geweest om een ​​uitgebreide jacht te excuseren. Sinds 1986, een internationaal verbod op de commerciële walvisjacht, heeft Japan meer dan 10.000 walvissen gedood, 95 procent van de walvissen die tijdens de periode zijn gejaagd. Na een decennium van druk van natuurbeschermingsgroepen en een rechtszaak tegen Japan door Australië, heeft het Internationaal Gerechtshof van de Verenigde Naties de natie bevolen om in 2014 te stoppen met jagen op walvissen in de Zuidelijke Oceaan.

In de rechtszaak stelde het Internationaal Gerechtshof vast dat de Japanse walvisprogramma's niet wetenschappelijk genoeg waren om het aantal gedode walvissen te rechtvaardigen. In een periode van 10 jaar en met duizenden gedoode walvissen, produceerden Japanse wetenschappers slechts twee studies op basis van negen walvisspecimens.

In een verklaring kondigde de Australische minister van Milieuzaken Greg Hunt aan dat Australië zich krachtig verzet tegen het nieuwe besluit van Japan om hun onderbreking van de walvisvangst te stoppen en stelt dat het Japan vooruitgang boekt zonder de toestemming van de Internationale Walvisvaart Commissie.

"Wij aanvaarden op geen enkele manier het concept van het doden van walvissen voor zogenaamd" wetenschappelijk onderzoek ", of vormen het concept," zegt Hunt, "Japan kan niet eenzijdig beslissen of het de wetenschappelijke van de internationale walvisvaart adequaat heeft aangepakt. Commissie vragen."

Terwijl Japan in hun voorstel schrijft dat de dodelijke steekproefomvang kan worden herzien, is er tot dusverre geen bewijs dat deze onderhandeling zal plaatsvinden. In een taal die ongemakkelijk onwetenschappelijk aanvoelt, schrijven ze: "De Antarctische oceaan heeft zijn unieke mariene ecosysteem en heeft het potentieel van zijn overvloedige levende rijkdommen die duurzaam kunnen worden geëxploiteerd voor voedsel en andere doeleinden."

Op maandag de Japan Times schreef dat de overheid geen geheim heeft gemaakt dat het vlees van de dieren die voor onderzoek zijn gedood later in voedsel wordt verwerkt. Zei-bioloog Leah Gerber vertelde National Geographic na de uitspraak van 2014 dat er "enige schijn van wetenschappelijke activiteit is, waaronder het verzamelen van organen voor gebruik bij onderzoek" maar dat het grootste deel van de walvis naar Japanse markten gaat.

Momenteel worden dwergvinvissen niet bedreigd. Maar duurzame cijfers, beweren wetenschappers, zijn geen goed excuus om de soort te doden.