Wat is de toekomst voor Juno?

Een zeer late, angstige nacht op maandag eindigde met gejuich en high fives bij NASA's Jet Propulsion Laboratory, als het ruimtevaartuig Juno ingesloten in de baan van Jupiter om een ​​20-maanden durende studie van de planeet te beginnen, zijn geheimen te ontsluiten en de oorsprong van het grootste en meest flamboyante hemellichaam na de zon beter te begrijpen.

Nu het moeilijke deel voorbij is en Juno heeft de 1,75 miljard kilometer lange reis van de aarde naar Jupiter voltooid, het plezier begint echt. Wat ons tot onze belangrijkste zorg hier leidt: wat is Juno gaat het doen in de komende paar maanden?

Jupiter wordt verondersteld de eerste planeet te zijn die gevormd is in het zonnestelsel, dus het bestuderen ervan geeft wetenschappers de beste kans om de vroege oorsprong van de Melkweg te begrijpen. NASA is absoluut benieuwd naar hoeveel water er in de gasreus zit en of er onder andere een rotsachtige kern in het midden van het lichaam is of niet.

NASA heeft de wetenschappelijke instrumenten van het ruimtevaartuig uitgeschakeld om er zeker van te zijn dat de focus lag op het krijgen van Juno voorbij Jupiters stralingsgordels en puinringen en in de baan van de rode planeet, zwervend rond de noord- en zuidpolen van de planeet. De Juno Het team zal die instrumenten snel weer inschakelen om gegevens te verzamelen over de chemische samenstelling van de atmosfeer van Jupiter, de potentiële geologie van de planeet en het meten van de effecten van de magnetosfeer en gravitatiekrachten van Jupiter.

Toch wordt de planeet momenteel beperkt door een orbitale afstand van 53 dagen. Op 27 augustus, Juno zal terug rond de planeet zwaaien voor de volgende beste close-up en waarschijnlijk de meest gedetailleerde beelden van de planeet die we ooit hebben gezien, vastleggen.

Toen, op 19 oktober, Juno zal nog een hoofdbrandwond ondergaan om het dichter bij het oppervlak te brengen en zichzelf in een baan van 14 dagen te verplaatsen. Dat is het moment waarop de grote wetenschappelijke studies eindelijk kunnen beginnen.

Waarom doet NASA onderzoek om water te onderzoeken? Die vraag is echt de vraag hoeveel zuurstof Jupiter bezit. De planeet heeft vrij robuuste concentraties zwaardere elementen zoals stikstof en koolstof - zelfs meer dan de zon. Maar tot nu toe detecteren wetenschappers niet erg veel zuurstof. Het is mogelijk dat die zuurstofatomen met waterstofatomen zijn verbonden om water op te maken. Als Jupiter veel water heeft, kunnen wetenschappers aannemen dat Jupiter aanvankelijk verder van de zon werd geboren en later zijn weg naar een kleinere baan vond.

Er is ook de kwestie van een rotsachtige kern. Als Jupiter een rotsachtige kern heeft, kunnen wetenschappers het gebruiken Juno 'S geologische gegevens om beter te begrijpen hoe planeten zich vormen. Zo niet, dan is het misschien een teken dat Jupiter oorspronkelijk gevormd is uit een gaswolk zoals sterren - en misschien is de gasreus de nasleep van een mislukte ster.

Een van de unieke functies over Juno is het burger-wetenschap initiatief achter de JunoCam. Op 3 november kan het publiek gaan stemmen waar de JunoCam van het ruimtevaartuig op foto's moet worden gewezen. Amateurastronomen kunnen deze afbeeldingen downloaden en analyseren en hun gegevens online uploaden zodat andere wetenschappers ze kunnen gebruiken.

Als alles goed gaat, op 20 februari 2018, Juno zal een suïcidale duik naar de planeet nemen die hij zo innig heeft bestudeerd en wordt verteerd en vernietigd. Het doel is tweevoudig - om meer gegevens over de planeet te verzamelen door meer directe metingen (ervan uitgaande dat die instrumenten nog steeds werken), en om zich te ontdoen van alle microbiële verontreinigingen die een rit hebben veroorzaakt vanaf de lancering vanaf de aarde. De Galileo ruimtevaartuigen werden op dezelfde manier vernietigd in 2003.

De missie zou eigenlijk verlengd kunnen worden na februari 2018, maar meer dan waarschijnlijk heeft de straling van de planeet de instrumenten van het ruimtevaartuig aangetast en zal hij niet langer goed genoeg werken om verder te kunnen studeren.

Op dit moment heeft de NASA geen missie in de rij om elke planeet of maan in het zonnestelsel naast Mars te bestuderen na het sluiten van de Juno missie. Talloze wetenschappers dringen aan op een onderzoek naar de manen van Saturnus Titan of Enceladus, maar tot nu toe lijkt het erop dat NASA bijna al zijn inspanningen zal richten op het bestuderen van Mars en het krijgen van astronauten naar de rode planeet in de komende paar decennia.