Een waardering van Claymation Horror Expert Lee Hardcastle

De in Leeds gevestigde claymatiekunstenaar Lee Hardcastle is dat niet Robot kip. Hij begrijpt dat gruwel heel genuanceerd is. Voor hem is het een volledig visueel medium. Er hoeft niet veel te worden gezegd. Maar het is niet altijd zo geweest voor Hardcastle, die een lange weg afgelegd heeft sinds hij halverwege de jaren 2000 voor het eerst clips op YouTube plaatste. Nu, met regiokredieten en projecten met Adult Swim onder zijn riem, is Lee Hardcastle een ervaren animator met een visie die de kern raakt van horror, komedie en visuele expressie.

Hardcastle's vroege werk richtte zich een beetje te zwaar op de dialoog. Hij mengde ook live-action-sequenties in zijn claymation, wat het moeilijk zou kunnen maken om ongeloof op te houden bij het kijken naar zijn fantastische clips. De WC Doom van 2007 volgt bijvoorbeeld Hardcastle door het toilet naar een magische wereld met wat animatie erin. Het is een techniek die hij bij gelegenheid opnieuw bezoekt, zoals in 2014 'Game Boy: The Movie', een kortfilm over een gevecht tussen Nintendo's Mario en Pokémon's Ash Ketchum. Hardcastle weeft geanimeerde personages in de verhalen, zoals een hondsdolle Pikachu bijvoorbeeld Mario aanvalt. Zonder zijn eigen prachtige creaties in het middelpunt, echter, is het complot niet voldoende.

Hardsteen is grappig, maar zijn humor komt niet in de traditionele betekenis van het verhaal. Hij speelt in op minder schriftachtige emoties. Hij heeft de parodie-game geprobeerd met een aantal 'in 60 seconden met klei'-parodieën op populaire films. Hij heeft ook geprobeerd punny te zijn, met name op 'Cute Chick With Nice Pussy', dat lummelt over kerels die pornografie zoeken op YouTube. (Cute Chick is een schattige gele vogel en Nice Pussy is een vriendelijke kat.) Uiteindelijk is het de claymation die verdere verkenning van zijn werk rechtvaardigt, omdat die soorten video's het pathos van zijn puur visuele werk missen.

Het is in zijn minder afgeleide werk waar Hardcastle erin slaagt om in detail in te toetsen en emoties door klei te onderzoeken. Zijn beste werk in dit opzicht kan de 2012 Hamster Hell zijn, een acht hoofdstuk korte film over een kleine jongen die huisdieren hamsters onder zijn bed verbergt. In de film leert de jongen respesfelijkheid, probeert God te spelen (met lichamelijke hamsterstraf) en is blijkbaar vrij eenzaam. Met weinig woorden uit, gebruikt Hardcastle kleine details - zoals het grove knipperen van een geanimeerde kleipop - om gevoelens te communiceren.

"Hamster Hell" was oorspronkelijk een achtdelige serie, die Hardcastle had gereduceerd en opnieuw had geformatteerd in de korte film "feature". Hij erkent zelfs de verbetering in "Hamster Hell" in een intro-video, toegevend dat er te veel dialoog was in de originele serie. De hamsters hoeven niet te spreken - zoals ze oorspronkelijk deden - om "Hamster Hell" te laten werken. Explicatie is niet het spel van Hardcastle.

Als hij geen bildungsroman maakt over hamsters, maakt Hardcastle gruwel vol van Tarantino-achtig bloed en bloed. Het is brilliant. Traditionele animatie - handgetekend of digitaal weergegeven - kan niet dezelfde effecten hebben als de claymatie van Hardcastle vanwege de inherente belachelijkheid van het formaat. Er is meer ruimte voor fysiek omdat de onderwerpen handgemaakt zijn. Darmen kunnen exploderen, gezichten worden weggeblazen en vloeistoffen sijpelen naar buiten. En nogmaals, omdat het claymation is, is het gewoon griezelig. Er is meer ruimte voor fysiek omdat de onderwerpen handgemaakt zijn. Darmen kunnen exploderen, gezichten worden weggeblazen en vloeistoffen sijpelen naar buiten. En nogmaals, omdat het claymation is, is het gewoon griezelig.

Maar Hardcastle is niet alleen een geweldsfanie. Het zijn de kleinere momenten die gewicht toevoegen. In 'T Is for Toilet', een korte opgenomen in de anthologiefilm 2012 Het ABC van de dood, dezelfde kleine jongen uit "Hamster Hell" is bang om naar de wc te gaan. Kijk, dat toilet komt tot leven en vernietigt zijn familie - in een droom, maar het voelt net zo echt. Dat toilet begint echter niet alleen zijn vernietiging uit het niets. Het wordt volledig antropomorfiseerd, compleet met een klapperende set tanden.

Diezelfde zorg wordt in zijn recente tijd gestopt Simpsons couch gag parodie. Met een angstaanjagend mooie pianobegeleiding wordt de Simpsons-familie op brute wijze vermoord door de tieners van de show, Dolph, Jimbo en Kearney. Voordat hij zijn hoofd afschiet, huilt Homerus en zijn oogleden trillen nog maar een klein beetje. Op de grond geslagen door een plotseling weer oplevende Marge, kijkt Kearney rond in de kamer in een roes voor zijn eigen dood. Het bloed stroomt zeker - zelfs flagrant - maar het is nooit zonder reden.

Lee Hardcastle geeft je je horror-fix. "Chainsaw Maid 2" is een gewelddadige zombie-apocalyps. "Minion Ways to Die" is pure marteling. Maar er is altijd iets meer. Er is misschien een kruiperige maar toch hysterische punchline. Er kan een moment van verdriet zijn vermengd met de terreuraanval. Hij is alles behalve een gewone animator. Doe jezelf een plezier en verken zijn werk.