Zullen broeikasgassen Californië verrotten met droogte voor de rest van de tijd?

Californië heeft droogten meegemaakt die langer hebben geduurd dan de meeste menselijke beschavingen, en de volgende droogte zou wel eens langer kunnen duren dan waar we allemaal voor zullen zijn. Dat komt omdat, volgens nieuw onderzoek van klimaatwetenschappers aan de UCLA, de meest bevolkte staat van Amerika lang gevoelig is geweest voor langdurige droogte, en de komst van de opwarming van de aarde en de toename van broeikasgassen maken het des te waarschijnlijker dat de volgende droogte kan effectief permanent zijn.

Er zijn een hele reeks factoren die het klimaat van een regio kunnen veranderen, van een verschuiving van zonneactiviteit naar een duik in vulkaanuitbarstingen. De algemene naam voor deze verschijnselen is stralingsforcering, die in het verleden verantwoordelijk was voor droogtes in Californië die ergens tussen de 60 en 5000 jaar duurden. Zoals hoofdonderzoeker Glen MacDonald opmerkt, is een droogteperiode van langdurige generaties - laat staan ​​een millennia lang - niet echt een droogte na een tijdje, maar eerder zoals het geval is.

Broeikasgassen vertegenwoordigen een moderne bron van opwarming die ook voor stralingsforceren kan zorgen. Dat maakt de droogtecondities in Californië des te onzekerder, omdat er nu minder behoefte is aan een verandering in de zonnevlekactiviteit of de aardbaan om een ​​langdurige droogte te veroorzaken. En, wat er ook gebeurt, ongeacht welk klimaatbeleid we de komende decennia zullen aannemen, broeikasgassen zullen waarschijnlijk toenemen, wat een nog groter potentieel betekent voor stralingsforcering.

Als Californië een andere in wezen permanente droogte ingaat, ziet MacDonald dat het hele ecosysteem van de staat zich herordent, waarbij bossen plaatsmaken voor graslanden en woestijnen, meren opdrogen en branden steeds vaker voorkomen. Hoewel dit niet het einde van het leven zou betekenen, zoals de Californiërs het weten, zou dit betekenen dat er nog meer middelen worden besteed aan irrigatie en andere grote landbouwprojecten dan de staat al doet. En zelfs als de landbouw zou overleven, zouden de huidige wilde ecosystemen waarschijnlijk vergaan.

Dus dat is wat er zou kunnen gebeuren als Californië in een permanente droogte terechtkomt, maar wat zou het daar bereiken? Volgens het onderzoek van MacDonald ligt het antwoord in de Stille Oceaan. Zijn team was in staat om prehistorische klimaatregistraties samen te stellen en te vergelijken voor zowel Californië als de Pacific.Ze vonden dat langdurige veranderingen in de oppervlaktetemperatuur van de Stille Oceaan nauw verbonden waren met droogtecondities in Californië.

Een deel hiervan heeft ook te maken met weerpatronen in de Stille Oceaan: El Niño-omstandigheden kunnen de neerslag doen toenemen en de droogte afweren, terwijl langdurige perioden van weinig neerslaand La Niña-omstandigheden de toch al warme omstandigheden kunnen versterken. De combinatie van stralingsforceren - die, met de toename van broeikasgassen, voor onbepaalde tijd een probleem zal worden - en een verschuiving naar La Niña in weerpatronen in de Stille Oceaan lijkt voldoende om Californië in de nabije toekomst te verbergen in droge omstandigheden.

Terwijl MacDonald en zijn team de focus hielden op klimaatregistraties in hun thuisstaat Californië, hebben dit soort klimaatgebeurtenissen vaak wereldwijde repercussies. De 5000-jaar durende droogte van 6.000 tot 1.000 v.Chr. Werd gevoeld op het hele noordelijk halfrond, en een korte, door el Niño gevoede, shi-nattere omstandigheden rond 2.200 v.Chr. Was streng genoeg om imperiums omver te werpen en beschavingen elders in de wereld te ontwrichten. De moderne klimaatverandering zou wel eens een soortgelijke maatschappijschokkende weerslag kunnen hebben, ervan uitgaande dat dit nog niet gebeurd is.

MacDonald's onderzoek werd deze week gepubliceerd in de Natuur dagboek Wetenschappelijke rapporten.