Marvel heeft een ernstig probleem met de Auteur

Financieel gezien heeft Marvel niet veel fouten gemaakt in zijn relatief nieuwe, maar schijnbaar almachtige filmgoliath. Ze mogen niet aannemen dat ze alles goed hebben gedaan.

Naarmate we de vrijlating van Mierenman, wiens weg naar de 12e toegang tot het Marvel Cinematic Universe was bezaaid met afgedankte auteurs, en dat regisseur Ava Duvernay de aankomende superheld-starter zal doorgeven Zwarte Panter, het is tijd om de titanen van de stripboeken een nederig advies te geven. Er is iets verrot in het koninkrijk van Marvel, en het is hun onveranderlijke neiging om auteursfilmers niet te laten doen waar ze goed in zijn.

Regisseur Edgar Wright had eraan gewerkt Mierenman al meer dan een decennium daarvoor kondigde hij vorig jaar zijn vertrek uit de productie aan. Zijn gezamenlijke verklaring met Marvel leek vriendelijk genoeg totdat je tussen de regels door las. De Shaun of the Dead en Scott pilgrim tegen de wereld regisseur zei dat hij en de studio manieren gingen scheiden "vanwege verschillen in hun visie op de film." Het talent zag de dingen op een manier, de mensen die het geld op de grond zetten, zagen het weer en de portefeuille won. Maar gelet op die decennium-plus ontwikkelingsperiode, lijkt het erop dat Marvel koude voeten kreeg zodra camera's op het punt stonden te rollen en Wright's unieke visie zou uiteindelijk worden afgedrukt op celluloid.

Wright is niets als niet duidelijk in zijn filmwerk, en de verdachte exit gaf veel fans het idee dat Marvel geen Mierenman, zij wilden hun Mierenman. Zo was het ideale auteursgenie met het geek genre cred uit, en uiteindelijk Peyton Reed, de man die de cheerleadingfilm regisseerde Laat maar komen, was binnen.

Een vergelijkbaar ding met Marvel ging met DuVernay, de belachelijk getalenteerde filmmaker achter Oscar-seizoen lieveling Selma, die er op uit was om de allereerste superheldfilm met Afro-Amerikanen te regisseren Zwarte Panter voordat u een verklaring afgeeft aan Essence in het weekend van 4 juli dat ze het optreden had doorgegeven.

DuVernay bleef genadig. "Ik denk dat ik gewoon zal zeggen dat we verschillende ideeën hadden over wat het verhaal zou zijn," vertelde ze aan het tijdschrift, dat heel, heel vertrouwd klinkt."Marvel heeft een bepaalde manier om dingen te doen en ik denk dat ze fantastisch zijn en dat veel mensen houden van wat ze doen," voegde ze eraan toe voordat ze alles had uitgelegd: "Uiteindelijk komt het neer op verhaal en perspectief. En we zagen het gewoon niet eens."

Een andere schijnbaar ideale auteur die het niet eens was met de studio over haar eigen ideeën voor het onroerend goed was verdwenen. Er was een trend in opkomst, maar iets is geen trend totdat het drie keer gebeurt, toch? Rechts. De studio schopte Marvel n00bs niet alleen naar de stoeprand, maar gooide ook de man weg die bijna $ 3 miljard aan kaskrakers verdiende voor hen.

Voor zover bekend, had Joss Whedon geen goede tijd om het super-vervolg te regisseren Avengers: Age of Ultron. Na de release van de film vertelde hij Leisteen, "Dit was het moeilijkste werk dat ik ooit heb gedaan, en op een gegeven moment, als het zo moeilijk is, heb je gewoon het gevoel dat je bent verloren." In hetzelfde interview sprak hij zelfs over de eerste film als zodanig: "Wanneer ik kijk maar, ik zie gewoon 'fout, fout, fout, compromis, luiheid, fout.' "Maar de kicker:" Met zo veel op het spel, zal er wrijving zijn. Het is de manier van Marvel om alles in vraag te stellen. "De echo's daar zijn moeilijk te missen.

Daarin ligt het probleem. Vergeet even het feit dat Marvel-films bijna universeel lucratief zijn en rekening houden met hun esthetiek. Hun homogene en onderling verbonden verhaallijnen kunnen een hoop geld opleveren, maar elk is meestal onmiskenbaar meh twee uur aan explosies en CGI die geen individuele identiteit hebben. Als ze de consistente verveling die de totale MCU dient, in stand houdt in plaats van een of andere leidende visie te injecteren, lopen ze het risico om over te schakelen op hoog-budget junkfood.

Sam Raimi en Christopher Nolan kunnen iconische superheldenfilms produceren, Marvel kan A-list-auteurs hun werk laten doen en uit de weg gaan. Hun streak zal niet eeuwig duren, en wanneer dat gebeurt, zal Marvel leren dat het misschien niet de beste zet was om mensen met ideeën te verjagen.