Fox's 'Lucifer' Misbruikt het verhaal van Neil Gaiman en het resultaat is Hogwash

We hebben de vroege blik op Fox's bovennatuurlijke politieagent behandeld Lucifer terug in augustus toen de piloot van de show werd gelekt, en opnieuw in oktober, toen Fox een trailer uitbracht. omgekeerde, zoals de rest van het internet, is niet in staat geweest vast te stellen waarom Lucifer voelt niet aantrekkelijk, hoewel velen van ons zichzelf beschouwen als stripfans. Het antwoord zou kunnen liggen in Neil Gaiman's specifieke merk van verhalen vertellen.

Gaiman is geen serieuze kerel. Houd in gedachten dat hij gelukkig getrouwd is met de bekende cheeseball Amanda Palmer.

Lucifer kan worden geïnspireerd door stripverhalen, maar om de toon van de show te begrijpen, zullen kijkers moeten onthouden dat de strips van Neil Gaiman niet de pittige, snoepkleurige Marvel-problemen zijn die nu zo mainstream aanvoelen. Gaimans waarden als verhalenverteller zijn sentimenteler dan korrelig, en als die van Fox zijn Lucifer volgt het Morningstar-personage zo goed als het beweert, de resulterende show zal fans aanspreken Er was eens en The Shannara Chronicles. Deze fans zijn volwassenen die dezelfde simpele magie willen die ze ooit hebben meegemaakt toen ze naar Disney's sprookjes keken; dat wil zeggen, werelden waar slechteriken slecht zijn omdat ze zwart glad haar hebben en nauwelijks betekenen voor andere personages. Lucifer gaat niets doen dat het kwaad belichaamt zoals wij het kennen. Hij is gewoon "slecht" omdat we verondersteld worden te denken dat hij is. De humor is hier sluw, niet snijdend, en Lucifer Morningstar is "cool" zoals Gandalf "cool" is, wat … bijna is.

Fans van hedendaagse fictie die mythologische wezens en sprookjes gebruiken, zullen genieten van de moraliteit die wordt verkend Lucifer niet omdat het diep ingaat in de menselijke psyche, maar omdat het bestaat in een universum waar de dingen niet ingewikkeld zijn. Lucifer is een niet-menselijk wezen uit het hiernamaals in De zandman, en net als de andere personages waarmee hij spreekt, inclusief Dream - de hoofdrolspeler van de strip - toont hij alleen een lauwe belangstelling voor menselijke aangelegenheden. Daarom zullen kijkers op zoek naar puur escapisme afluisteren om hem misdaden te zien oplossen en die vent met de vleugels van de trailer van de show te ontwijken.

Het lijkt erop dat Lucifer in de tv-show dezelfde afstandelijke manier van kijken naar menselijke wezens zal hebben als het personage in de strips. Hoewel mensen zich genoodzaakt voelen om hun hun hele, lelijke waarheden te vertellen, lijkt Lucifer niet te willen of heeft hij het vermogen om maken mensen doen alles in het bijzonder. Het stripboekpersonage van Gaiman tast de menselijke gewoonte aan om kwaad te beschuldigen van een of ander concept van 'de duivel', dus Fox's Lucifer zal waarschijnlijk dit argument maken ad nauseam. Zelfs in de trailer van de show geeft hij advies aan een jonge vrouw die blijkbaar veel drugs heeft gebruikt en 'naakte selfies' heeft genomen die haar vertellen dat ze verantwoordelijk is voor haar eigen acties en dat ze uiteindelijk knuffelen.

Dus als Lucifer eigenlijk geen agentschap heeft in de menselijke wereld, waarom produceren we dan de show? Nogmaals, de strips van Gaiman gaan over het enigszins bijstellen van de menselijke moraal, niet om belangrijke beweringen te doen over goed of kwaad, maar om eenvoudig hypothetische vragen te stellen. De trailer vraagt: "Wat als de duivel besloot te stoppen en naar de City of Angels te gaan?" Gaiman's klaas vaak comics vragen: "Wat als mensen dromen omdat een mythologisch wezen hen dat toestaat, en wat als mensen hem probeerden te vangen?" Elk mythologisch scenario kan zich afspelen in de menselijke wereld, hoewel ze allebei echt commentaar geven op de uitgevonden universums van Gaiman. Op deze manier schrijft Gaiman een hoge fantasie die zich alleen vermomt als fusie: Lucifer is misschien de duivel, de trailers van de show verzekeren ons, maar hij is nu onder de mensen, helpt de politie moorden op te lossen en seksuele chemie te ervaren met een vrouw die op de een of andere manier zijn krachten ontkracht.

Hoge fantasie heeft een "cool factor" probleem - zijn genre-neven sciencefiction en superheld-fictie zijn opnieuw opgestart en nieuw leven ingeblazen - maar Gaimans fantasievolle, dromerige wereld in een donker Los Angeles is niet de manier om het grote publiek geïnteresseerd te krijgen. In feite werkt dezelfde formule - een fantastisch personage (in dit geval een zombie) bij politieagenten en wetenschappers - goed voor iZombie, maar die show profiteert van een slimme dialoog en een respect voor het zombie-horror-genre. Als Lucifer onderdeel gaat uitmaken van de fantasy-renaissance, het zou zich moeten committeren aan de belachelijkheid van zijn premisse, als het verwarrend-nog steeds-populaire Er was eens, Grimm en Bovennatuurlijk series hebben. Streven naar realisme met een goofy personage zoals Lucifer Morningstar zal het reguliere Amerika niet winnen, het vervreemdt juist diegenen van ons die Lucifer gewoon willen zien spreken in een andere dimensie die niet overeenstemt met de fysieke belichaming van dromen.