'Spornosexuals' zijn het resultaat van soberheid, niet van Instragram

Als je de afgelopen week de kwijl van je vloer hebt afgeveegd na het kijken naar het pure buffet van mooie, snijdende mensen die je televisiescherm opsieren, heeft de wetenschap een paar ontnuchterende nieuwtjes voor je: zij - en hun collega Insta-klaar hete bodyptypen genaamd "Spornosexuals" - kan misschien gewoon reageren op een shitty-economie.

In nieuw onderzoek gepubliceerd in de Journal of Gender Studies, University of East Anglia-docent Jamie Hakim suggereert dat de traditionele boog van succes - je weet wel, de bootstrappen soort waar je hard werkt, naar school gaan, geld verdienen en nastreven dat P.Y.T. - is in feite gestorven vanwege die kleine gebeurtenis die je je misschien herinnert vanaf 2008, de Grote Recessie, die millennials dwong om dat hele paradigma te heroverwegen.

Maar WTF is sowieso een spornosexual? Harken terug naar de oude tijd van weleer - 1994, om precies te zijn - toen Mark Simpson, een Britse journalist die echt zijn tijd vooruit was, de term bedacht door de woorden "sport" en "porno" te combineren met het concept van een metroseksueel, volgens schildknaap. Hij (correct) voorspelde de opkomst van de stadskerel die ijdel en seks-geobsedeerd is en over het algemeen wat we anders zouden classificeren als een onveilige douche.

Wat Hakim echter opmerkt, is dat die kerel we weten allemaal en houden ervan om te haten, misschien is het eigenlijk een economische impuls die wordt afgeleid uit een evolutionaire behoefte om zijn borst uit te blazen. Hij heeft niets anders om zijn dominantie te bewijzen, dus waarom zou je niet naar de sportschool gaan?

"Door soberheid zijn de traditionele manieren van waardecreatie van jonge mannen uitgehold, waardoor ze steeds afhankelijker zijn geworden van hun lichaam als een middel om zich waardevol te voelen in de samenleving", stelt Hakim in zijn paper. "In theoretische termen, de zogenaamde 'spornosexuality' is een belichaamde reactie op materiële veranderingen teweeggebracht door neoliberale soberheid."

Het is een dubbele economische en sociale kloof voor jonge mannen die proberen op te vallen in de menigte, persoonlijk en professioneel. Om goed te maken en iets te hebben om trots op te zijn, moeten deze mannen een manier bedenken om kunst te maken, maar dat is niet het ultieme straight-guy ding dus de kunstvorm wordt het lichaam. Gebeitelde zes-packs en de #gymselfie zijn beiden huilt om hulp en probeert mannelijkheid relevant te maken.

Hakim gaat zelfs zo ver om te suggereren dat we gym-selfies misschien als een economische indicator moeten beschouwen:

"Er is een verband tussen de opkomst van jonge mannen die gespierde lichamen vormen en online delen, en de bezuinigingsmaatregelen die hun generatie heeft ervaren. Deze economische tactieken vergroten de ongelijkheid, vooral voor degenen die na 1980 zijn geboren, met onbetaalbaar hoge huizenprijzen, het verlies van veilige langetermijncontracten, collegegeld en andere obstakels voor de economische veiligheid.

Zou al die Tinder-bios kunnen verklaren in de trant van "Ik ben dol op leven, lachen en trainen in de sportschool." Dadbod, je hebt een goede run gehad. We zullen je missen.