'SimCity 2000' leert 2016 stedenbouwkundigen om herbouw, buitenaardse aanvallen opnieuw te overwegen

Toen ik een kind was, was ik geobsedeerd door SimCity 2000, een computerspel dat spelers de opdracht gaf om vanuit het niets een stad te bouwen en het dan als een despoot te laten draaien. Het was de beste schietvrije game die er was, zelfs als het voelde - zelfs toen - een beetje als een relikwie, wat met de blocky graphics en de Jane Jacobs-moraallessen. Tegenwoordig voelt het spel gewoon onschuldig aan. SimCity 2000 kwamen vóór de gevolgen van de klimaatverandering, voordat de technologie de stadsdiensten begon te revolutioneren, voordat de huizenbubbel knalde en voor Uber.

Desalniettemin laat het spel ons toe om een ​​beetje te spelen met enkele van de uitdagingen die momenteel veel steden in de wereld treffen, evenals problemen die misschien ooit in de stedelijke centra van de wereld zouden kunnen toeslaan. Met dat in mijn achterhoofd wilde ik de expertise in stedelijke planning die ik heb verzameld, buigen in het laatste jaar nadat ik begon met het schrijven van de serie "Future Cities" voor omgekeerde en kijken in hoeverre nieuwe lessen over het oplossen van stedelijke uitdagingen kunnen worden toegepast in een simulator uit de jaren 90.

ik heb gedownload SimCity 2000 naar mijn Macbook en heb de lijst met vooraf gemaakte kaarten opgehaald die spelers opdraagt ​​om met een rampscenario om te gaan. Ik besloot om twee heel verschillende spelen. De eerste werd geïnspireerd door een probleem met kuststeden overal ter wereld: overstromingen. Ik koos met name voor een overstroming tegen Charleston, South Carolina.

De Charleston Flood

Het doel: Bescherm Charleston tegen overstromingen door de kustwateren en herbouw de stad met slechts $ 20.000. (Als je het niet al wist, dingen in SimCity geen echte kosten. Voorbeeld: een boom planten kost $ 1,00.)

Het proces: Onmiddellijk besefte ik dat Charleston niet gebouwd was om overstromingen te weerstaan. Er zijn veel te veel commerciële en residentiële gemeenschappen langs het water opgesteld en het vlakke land maakt deze gebieden bijzonder kwetsbaar voor schade door overstromingen. Ik ben niet echt duidelijk over hoe goed de game emuleert of precies beeldt hoe de Charleston-kust eruit ziet, maar als ze beschermende maatregelen gebruiken zoals dijken of dijken, waren ze niet aanwezig in het spel. Dus natuurlijk, toen de overstromingen begonnen, werd een behoorlijk groot deel van de stad onmiddellijk overspoeld. En de kansen dat het intact blijft zijn vrij klein.

Het enige dat je echt kunt doen in deze situaties is wachten tot het water terugvalt. Ik stuurde een aantal politiemachten om te doen … iets? Niet echt zeker of dat de dingen heeft laten werken, maar wanhopige tijden vragen om wanhopige maatregelen.

Dat brengt me bij mijn volgende, meer wanhopige manier van handelen. Hogere hoogten zouden hebben bijgedragen aan de bescherming van deze gemeenschappen, maar blijkbaar heeft een door computersimulatie gefabriceerde 1989-regering van Charleston verzuimd om te komen met dat idee. Nog hogere hoogten zouden op zijn minst het voorkomen verspreiding van de zondvloed.

Dus als nieuwe burgemeester heb ik het heft in eigen hand genomen. In gebieden aan de kust verwoest door overstromingen, heb ik het terrein met de grond gelijk gemaakt, en toen ik verheven het terrein. En het werkte! De vloedwateren verdwenen snel, maar in hun kielzog werd een massa gemeenschappen volledig vernietigd.

Hier zijn de beperkingen en de leeftijd van SimCity 2000 begin te steunen en in conflict te komen met wat stedenbouwkundig ontwerp en planning tot nu toe hebben getransformeerd. Mijn doel met het ophogen van het terrein was om de onmiddellijke kust van Charleston effectief te verlaten en me te concentreren op de ontwikkeling van het binnenland.

De huidige gegevens suggereren immers dat de voortdurende stijging van de zeespiegel als gevolg van de klimaatverandering onze kuststeden effectief zal verkloten. Miami is een heel goede casestudy voor de manier waarop sommige stedelijke experts al pleiten voor mensen om zich terug te trekken in de droge delen van het binnenland en het leven op te geven aan de kust.

De les: Helaas zijn mensen vastgebonden met het verlangen om te herbouwen. Als gevolg daarvan kreeg ik de taak om Charleston in zijn oude glorie te herstellen - ook al zouden die herbouwde delen bijna zeker opnieuw door overstromingen worden getroffen. Ik verzette me aanvankelijk door nieuwe ziekenhuizen te bouwen achter het verheven terrein en me eerst te concentreren op het herstel van de kracht van gemeenschappen in het binnenland. De laatste strohalm voor mij was toen ik werd gevraagd om de toegang tot schoon water te herstellen naar de landen die ik hoopte te verlaten.

Hoewel de game vanaf 1989 een omgeving simuleerde, zijn stedenbouwkundigen tegenwoordig nog steeds in de problemen om ambtenaren op de lange termijn over hun stad te laten nadenken. Klimaatverandering en zeespiegelstijging is een zeer kristallijn voorbeeld van hoe stadsambtenaren hun eigen weg gaan en zich later opstelt voor grotere obstakels, maar het is niet de enige - we zien hetzelfde op andere plaatsen wanneer het komt naar transport, waterinfrastructuur en zelfs revitalisering zonder duidelijk plan. In dit geval worden we opnieuw geconfronteerd met het feit dat een meer verstandige strategie van terugtrekking uit de kust wordt geblokkeerd door een meer oncontroleerbare poging om terug te gaan en opnieuw te bouwen - ongeacht hoe irrationeel dat is.

Gelukkig voor mij kon ik gewoon het spel afsluiten en een nieuwe rampkaart beginnen.

Aliens Attack Atlanta

Het doel: In een futuristische versie van Atlanta daalt een UFO neer op de binnenstad van de stad en neukt hij de shit. Zet de vuren uit en herbouw en breng de stad terug naar een bevolking van 72.000 in slechts vijf jaar tijd.

Het proces: Dit was al een bizar scenario om mijn hoofd rond te wikkelen. Toen de UFO begon met het uitstralen van laserstralen en het starten van branden, begon ik met het sturen van de politie om … iets te doen? Ik weet niet hoe ze zouden worden uitgerust met het verdedigen van Atlanta tegen een enorm mechanisch beest. Toch staken de aliens een groot deel van de stad in brand, verveelden zich en vertrokken toen de vlammen zich begonnen te verspreiden.

Massale vuren braken uit en begonnen blok na blok uit te schakelen.

Ik stuurde brandweerlieden, maar ze konden de vlammen niet stoppen.

Het duurde niet lang voordat ik de hoofdstad kwijt was.

En dan vrijwel de rest van de stad.

Zoals je kunt zien, zijn een stuk of 8 brandbestrijdingseenheden niet genoeg om een ​​brand te stoppen. Want als een vuur begint te branden …

De les: Ik besefte al snel dat ik de stad was kwijtgeraakt. Ik had kunnen kiezen om vooruit te sjokken en tijd te spenderen aan wederopbouw, maar dit is ook niet logisch vanuit een realistisch perspectief. Naast het negeren van de grotere gevolgen van wat een ontmoeting met buitenaardse wezens zou betekenen, SimCity 2000 laat een andere oudere manier van denken over steden zien die snel vervaagt: dat een stad een geïsoleerde gemeenschap op zichzelf is.

Als zoiets gebeurde in de echte wereld, zou elke stad en stad in de regio hun eigen brandbestrijdingseenheden naar de scène hebben gestuurd om de vlammen te bestrijden en de vernietiging tot een minimum te beperken. Het herstel van de stad zou de staat en federale middelen met zich meebrengen. Buurtgemeenschappen zouden er ook bij betrokken worden.

Aan de andere kant, hoewel in het vorige scenario werd benadrukt dat wederopbouw niet noodzakelijk de meest gezonde strategie is, toont het herstel van Atlanta aan dat een ramp ook een potentieel biedt om helemaal opnieuw te beginnen en een stad in iets nieuws te veranderen. In dit geval had ik ervoor kunnen kiezen om een ​​metro te introduceren om verkeerscongestie te verminderen; bouwen van hoogbouwappartementen om een ​​dichtere omgeving te creëren; had meer brandbestrijdingseenheden in de stad kunnen bouwen.

Over het algemeen benadrukken beide scenario's op hun eigen manier de manier waarop stedenbouwkundigen tegenwoordig het idee van een stad verlaten als een statisch systeem en naar een visie voor steden als vloeiende entiteiten die in staat zijn om te transformeren en aan te passen op basis van veranderende omstandigheden. Dit is minder een gevolg van nieuwe technologieën en innovaties - en meer van een gezamenlijke inspanning om de manier waarop we daadwerkelijk nadenken over benaderingen te veranderen. Spelen SimCity 2000 Tegenwoordig is het een vreemde maar prachtige manier om te beseffen wat een stad definieert, niet wat het nu is, maar wat het zou kunnen zijn.