5 Shocking Revelations from ESPN's 30 for 30 'O.J .: Made in America,' Part 1 en 2

ESPN's vijfdelige 30 voor 30 documentaire over O.J. Simpson, O.J.: Made in America is voor diegenen die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van de rassenrelaties in Amerika in de tweede helft van de 20e eeuw een must-watch. Voor degenen die specifiek geïnteresseerd zijn in de proef, is de serie - die op 11 juni in première gaat op ESPN - ook essentieel, en zeker niet slechts een vernieuwing van de prangende punten in FX's recente The People v. O.J. Simpson.

Het volgende artikel bevat spoilers.

Het opvallende aan de documentaire is dat er een volledige twee afleveringen nodig zijn om de daadwerkelijke Nicole Brown Simpson-moord te krijgen. En misschien zijn de eerste twee delen het meest onthullend. Dit is grondgebied dat niet vaak wordt behandeld in O.J. geschiedenissen gericht op de misdaad. De serie legt - aan kijkers die te jong zijn om te weten, of degenen die niet op de juiste manier zijn afgestemd op sport en popcultuur in de jaren '60, '70 en '80 - nauwgezet uit hoe geliefd en belangrijk een figuur O.J. Simpson was ooit naar Amerika in het algemeen.

Maar het meest verrassend genoeg biedt het veel hard bewijs voor hoe 'the Juice' de reputatie heeft ontwikkeld om een ​​verdeeldheid te vormen voor de zwarte gemeenschap van Los Angeles. Hij probeerde actief zijn race onzichtbaar te maken voor het witte Amerika en ontmoedigde het activisme van een tumultueuze tijd. Zijn beroemdheid groeide als een sportster, acteur en ster van de reclamecampagne (hij was de eerste zwarte beroemdheid die het hoofdgezicht van een groot merk is, Hertz) groeide exponentieel in de loop van de jaren '60 en '70.

De serie verduidelijkt ook hoe zijn relatie met Nicole Brown geleidelijk overging in een donkere, psychologisch en fysiek gewelddadige plaats. Het herinnert aan het feit dat de relatie overlapt met zijn vorige, vaak vergeten huwelijk met Marguerite Whitley, hoewel het verhaal van Marguerite maar een relatief klein beetje van de schermtijd krijgt.

Hier zijn vijf van de meest schokkende onthullingen in de eerste twee afleveringen van Gemaakt in America en hoe zij ons begrip van het tegenstrijdige verhaal van zijn leven verdiepen.

Correspondentie van zo vroeg als de late jaren '60 vindt O.J. de term "ik ben niet zwart, ik ben O.J."

Naar deze frase wordt verwezen in relatie tot de O.J. proef - inclusief in The People v. O.J. Simpson. Maar het was oorspronkelijk een brief aan een vriend, waarin hij zijn integratie in de high society besprak na zijn voetbalsucces bij USC. Het komt ook naar voren in herinneringen aan O.J.'s reactie op atleetactivisme door Muhammed Ali en anderen die leidden tot Tommie Smith en John Carlos '1968 black power-saluut op de Olympische Spelen (een evenement grotendeels geboycot door zwarte atleten).

In interviews in deze tijd, O.J. bezocht herhaalde dat hij alleen "zichzelf wilde vertegenwoordigen, en niet als een groter symbool wilde dienen." Een opmerkelijk Simpson-citaat uit de jaren '70: "Als ik op een platform sta, dan spreek ik voor OJ" Door dit te doen - en zijn atletische reputatie opbouwen op een grotere witte school zoals USC - Simpson slaagde erin zich verder te distantiëren van de zwarte gemeenschap tijdens het controversiële hoogtepunt van het burgerrechten-tijdperk, terwijl hij een buitengewoon spraakmakende beroemdheid was.

O.J.'s vader, Jimmy Lee Simpson, was een homoseksuele man

Degenen die zich opnieuw bezighielden met, of leerde van de O.J. doorlezen The People v. O.J. Simpson zou zich bewust kunnen zijn van het feit dat O.J.'s vervreemde vader een homoseksuele man was. Later zou Jimmy Lee Simpson in de jaren tachtig een bekende slepende performer worden in San Francisco. O.J.'s jeugdvriend Joe Bell - een van de meest alomtegenwoordige en meeslepende sprekers Gemaakt in America - herinnert een verhaal over het gaan door het appartement waar Mr. Simpson woonde en hem daar ontmoette met een andere man. O.J. lachte er vreemd over, maar was toen erg terughoudend om erover te praten. Er is implicatie, later in de serie, dat dit deel van zijn gezinsleven mogelijk heeft geleid tot enkele van zijn beledigende neigingen en zijn woede jegens Nicole over het omgaan met homoseksuele mannen.

O.J.'s obsessie met het spelen van het personage van Coalhouse Walker, Jr. in Ragtime

Veel van de filmcarrière van Simpson, zoals onderzocht in Gemaakt in America, is bedoeld als gewoon zijn manier om een ​​grotere en meer aanhoudende beroemdheid te bereiken dan de sportwereld hem zou kunnen toestaan. Maar toen het er op aan kwam om de hoofdrol te spelen van Coalhouse Walker, Jr. in de bewerking van E.L. uit Miloš Forman in 1981. Doctorow's epische roman Ragtime, O.J. was, door alle rekeningen, diep geïnvesteerd.

Correspondentie en interviews bewijzen dat O.J. diep verwant met de worsteling van de beroemde pianist Coalhouse: in het bijzonder zijn inzet voor het bereiken van een gelijkwaardige positie ten opzichte van blanken in de vroege jaren 1900 in New York. Coalhouse, tenminste in O.J.s lezing van de rol, geloofde dat ras niet zou moeten uitmaken in de maatschappij - zelfs dat het mogelijk was om te worden gewist. Uiteindelijk zou Forman iemand anders belonen Wortels alum Howard Ellsworth Rollins, Jr. de rol, die O.J. beschouwd als een van de grootste teleurstellingen van zijn professionele carrière.

Het ingebedde racisme in O.J.'s wereldberoemde Hertz-reclamecampagne

In de late jaren '70, een Hertz Rent-a-Car tv-commercial met O.J. Door een vliegveld rennen werd buitengewoon populair, zozeer zelfs dat Hertz hem de komende jaren het gezicht van alle advertenties van het bedrijf maakte.

Dit was niet alleen een grote doorbraak voor POC als boegbeelden van grote bedrijfsadvertentiecampagnes. Het kwam ook in een tijd waarin de aanbevelingen van beroemdheidsatleten bijna ongehoord waren, wat aantoont hoe geliefd O.J. was als een nationale figuur. De documentaires praten met Hertz higher-ups - de exec van het bedrijf, Frank Olson, was een van O.J.'s naaste miljonairvrienden - over de fundamenteel racistische metholodgie achter de advertenties. Veel van hen hadden blanke mensen, van meisjesscouts tot blonde modellen tot charmante septuagenarians die O.J.'s run aanmoedigden en hem daarom steunden. Er waren geen andere minderheden in een van de advertenties.

O.J.'s golf vals spelen

Simpson probeerde zijn belangen als zakenman in de jaren 80 te bevorderen door in de raden van bestuur van grote bedrijven te werken en zijn wagen te proberen te liften naar welke nieuwe onderneming het meest succesvol leek. Als gevolg daarvan bracht hij veel tijd door met golfen met zeer rijke mensen. De verhalen over O.J.'s golf cheats, die er uiteindelijk in resulteerden dat zijn tegenstanders hielpen om een ​​caddy hem te volgen en zijn bewegingen te volgen, dienen als bewijs van een levenslange obsessie met het winnen en overwinnen van elke uitdaging. Het meest bizarre verhaal? Simpson sloeg een lange bal en probeerde zijn tegenstanders ervan te overtuigen dat het rechtstreeks op een tee was beland.

Dit is wanneer je de serie moet bekijken: