De vicieuze cirkel van snijsnijden en tv-prijswinningen vervolledigen jaarlijkse beurt

Soms zijn niet-gebeurtenissen meer indicatief dan feitelijke gebeurtenissen. Deze Disney-voorraad heeft bijvoorbeeld deze week niet veel gedaan, zelfs niet Star Wars: The Force Awakens heeft box office records verpletterd op weg naar planetaire dominantie. The House of Mouse mist de kans om het te vieren, om dezelfde reden dat Dish Network Corp. en Comcast lichte Kerst hebben: het zogenaamde "snoer knippen" is in opkomst. Maar die term is reductief en misleidend, een oppervlakkige poging om een ​​ceremonie van ooguitslag weg te redeneren die de media doet slingeren en het publiek in het donker zit.

Time Warner Cable en Comcast staan ​​op het punt hun tarieven te verhogen. De reden hiervoor is dat niemand zijn huidige kosten wil betalen. Maar de zet is niet paradoxaal. Omroeporganisaties hebben het extra geld nodig om te betalen voor de rechten op zaken als NFL-spellen en live muziekevenementen - programmeren waarbij televisie wordt onderscheiden van Netflix en streaming-sites. Dit gebeurt vrijwel elk jaar en er is altijd sprake van abonneewerving, maar de meeste kijkers zullen er wel mee instemmen. Het systeem is - per definitie - niet duurzaam. Er is echter geen vervangend systeem aanwezig.

Hoewel het bredere media-verhaal is dat mensen TV voor Netflix verlaten, is dat niet helemaal waar. Volgens een Pew Research Study eerder deze week, heeft 9 procent van de Amerikanen nog nooit een kabel- of satellietabonnement gehad, 24 procent van de Amerikanen abonneert zich momenteel niet op kabel- of satelliettelevisie en de kabelverzadiging is niet noodzakelijkerwijs gekoppeld aan breedbandabonnementen in arme en jonge huishoudens.

Er blijft een aanzienlijke, zij het economisch gemarginaliseerde, bevolking die huistelefoons en tv rockt, de cijfers scheef trekken, maar de maandelijkse rekening die jongere generaties absoluut lijken te betalen, is voor hun smartphones. Mensen snijden geen snoeren en zijn niet op weg naar breedband - de acceptatie is niet veranderd - mensen snijden alleen snoeren door alleen naar de smartphone te gaan.

Dit fenomeen, dat nog niet op grote schaal gebeurt, wijst zowel op bredere economische kwesties als op kwesties binnen de media. Tv's zijn geen werkapparaten en de uitgaven liggen op pure entertainmentapparaten. De alleen-trend voor smartphones is geen kwestie van vroege adoptie; het zijn arme mensen die geen baantjes hebben op het gebied van computers. In wezen is het de trend dat consumenten alle snoeren doorsnijden die niet op apparaten aansluiten die voor het werk worden gebruikt. Smartphones zijn de werkapparaten die houthakkers en programmeurs gemeen hebben.

Dit is een zorgwekkende trend voor bedrijven als Time Warner, omdat ze investeren in spektakel (denk aan: Game of Thrones, die draait op Time Warner-owned HBO) betaalt zich misschien niet af op het kleine scherm. In zekere zin zit er een vicieuze cirkel in de vicieuze cirkel: de kwaliteitsprogrammering waarvoor de hogere kosten betalen, creëert het gevoel van een gebeurtenis, zodat mensen met een televisie naar het huis gaan van de persoon die ze kennen. Dit idee zal jonge Amerikanen niet meteen verbluffen: televisie met hoge productiewaarde maakt mensen niet willen abonneren op kabel.

Dat gezegd hebbende, goede shows maken mensen zeker niet willen Afmelden een van beide. En voorlopig kan traagheid iets zijn dat kabelbedrijven voor hen gaan doen. Tv-kijkers in rust hebben de neiging om in rust te blijven.

Nou, dat is maar half waar. Tv-kijkers in rust hebben de neiging om met hun mobiele telefoon te spelen.